Twee aspecten van een ramp

Door Ontwaakt!-correspondent in Mexico

GODOFREDO en Gisela, beiden Jehovah’s Getuigen, en de kleine kinderen van dit echtpaar bevonden zich in hun van geasfalteerde vezelplaten gemaakte woning toen de orkaan Pauline de kust van de Mexicaanse deelstaat Oaxaca trof. Een voor een werden de platen losgerukt. Ten slotte was er nog maar een deel van het skelet over en had het gezin geen enkele beschutting meer.

Ruim twee uur worstelden zij tegen de krachtige storm in. Gisela hield de acht maanden oude baby in haar armen terwijl de andere drie kinderen zich stevig aan haar en Godofredo vasthielden. Soms werden zij door de kracht van de orkaan omvergeblazen en rolden zij over de grond. Maar zij brachten het er allemaal levend af.

In Acapulco maakte Nelly, een van Jehovah’s Getuigen, haar gezin wakker toen zij water het huis binnen zag komen. Het waterpeil steeg ongelofelijk snel en door de kracht van de stroom raakte Nelly onder water, maar haar dochter trok haar omhoog. Zij hielden zich vast aan het traliewerk van het raam en zagen hulpeloos het water alsmaar hoger komen; het reikte al tot hun hals. Toen hoorden zij buiten een mannenstem hun naam roepen. Het was hun buurman; hij hielp hen naar buiten en nam hen mee naar zijn huis. Vandaar zagen zij ontzet hoe een auto het huis waarin zij zich nog maar enkele minuten voordien hadden bevonden totaal verpletterde.

Op de middag van woensdag 8 oktober 1997 beukte de orkaan Pauline de kust van de deelstaat Oaxaca met rukwinden van ruim 200 kilometer per uur. Op donderdag 9 oktober teisterde de orkaan vervolgens in de vroege ochtenduren de deelstaat Guerrero, in het bijzonder de stad Acapulco, golven tot een hoogte van tien meter opzwepend. Het aanstormende water vaagde huizen, auto’s, dieren en mensen weg. Tegen de tijd dat de storm verdertrok, waren er waar straten hadden gelegen, nu ruim tien meter diepe geulen. Volgens de krant The News schatte het Rode Kruis in Mexico het gezamenlijke aantal doden in de twee staten op minstens 400 en het aantal daklozen op 20.000 tot 25.000. Maar bij alle narigheid van deze ramp waren er roerende blijken van christelijke liefde.

Jehovah’s volk reageert

Zodra het nieuws over de orkaan Pauline bekend werd, begon het bijkantoor van Jehovah’s Getuigen in Mexico telefoontjes uit het hele land te krijgen van Getuigen die wilden weten wat zij konden doen om te helpen. Ook van overzee werd hulp aangeboden. Vlug werd er een reliefcomité gevormd en er werden tonnen voedsel, kleding en andere goederen uitgedeeld.

Ook werden er bouwmaterialen gekocht en onmiddellijk werd begonnen met het repareren van de 360 huizen en diverse Koninkrijkszalen die beschadigd of verwoest waren. Duizenden christelijke broeders en zusters waren betrokken bij het schenken, sorteren, verpakken, vervoeren en afleveren van reliefgoederen of het herstellen van de schade.

Enkele winkeliers waren zo onder de indruk van de activiteit van de Getuigen dat zij welwillend voedsel, bouwmaterialen en andere goederen schonken. Anderen verkochten goederen aan hen tegen gereduceerde prijzen. De getroffen Getuigen waren diep ontroerd door de liefde die hun werd betoond, vooral toen zij de aanmoedigende brieven lazen die bij de spullen zaten.

Helaas zijn José Faustino — een achttienjarige Getuige — en drie mensen die de bijbel met de Getuigen bestudeerden, bij de orkaan om het leven gekomen. Hun familieleden, in het bijzonder de ouders van José, hebben de gebeden ten behoeve van hen en de aanmoediging die zij van de gemeente hebben ontvangen zeer gewaardeerd.

Enkele positieve resultaten

Na de orkaan Pauline vroegen veel mensen om een bijbelstudie, onder wie niet-gelovige familieleden van de Getuigen, en veel buren hadden een horender oor voor de boodschap van hoop van de Getuigen. Getuigen deden ook mee aan de algemene uitdeling van levensmiddelen. Toen in één geval een Getuige aan een man vroeg waarom hij Jehovah’s Getuigen had uitgekozen om het door zijn firma geschonken voedsel uit te delen, antwoordde de man: „Omdat ik weet dat jullie goedgeorganiseerd en eerlijk zijn. Bovendien weten jullie echt wie deze hulp het hardst nodig heeft, want jullie kennen de mensen in jullie gebied.”

Nu het einde nadert en er wereldwijd steeds meer rampen voorkomen, is het altijd aanmoedigend bijbelse beginselen in praktijk gebracht te zien, zelfs bij tegenspoed.

[Illustratie op blz. 26]

Jongeren helpen bij herstelwerkzaamheden

[Illustratie op blz. 27]

Getuigen bezig met de bouw van een nieuwe Koninkrijkszaal in Oaxaca na de orkaan Pauline