De volmaakte regering voor de gehele mensheid
„Hem werd de heerschappij gegeven, met heerlijkheid en koningschap; alle volken, naties en tongen moesten Hem dienen. Zijn macht is een eeuwige macht, die nooit zal vergaan; en Zijn koninkrijk is een rijk, dat nooit wordt verwoest.” — Dan. 7:14, PC.
1, 2. (a) Hoe zijn wij wat ons leven betreft, allen nauw met elkaar verbonden, en wat hebben wij derhalve nodig? (b) Van welk gemeenschappelijke, in de toekomst liggende gevaar zijn de mensen zich bewust, maar wat zal erger en desondanks heilzaam zijn?
NIETS dient thans duidelijker te zijn dan dat de gehele mensheid een volmaakte regering nodig heeft. Dat de mensen op ieder continent en op de vele eilanden in de wereldzeeën allen één zijn, valt niet te loochenen. Het is eveneens een onomstotelijke waarheid dat wij als menselijke schepselen allen op dit ene aardse tehuis, onze aardbol, zijn aangewezen, zodat wij allen wel met elkaar móeten leven. Op geen enkele andere planeet in het universum zullen wij een plaats kunnen vinden waar wij kunnen bestaan. Thans is ons leven, van niemand uitgezonderd, nog meer dan ooit tevoren nauw met dat van alle anderen verbonden. Vooral in deze moderne tijd zijn wij wat ons leven betreft allen nauw met elkaar verbonden.
2 Er is thans nergens op aarde meer een geïsoleerd plekje te vinden, zodat wij állen, of wij dit nu al dan niet prettig vinden, één gemeenschappelijk gevaar onder de ogen moeten zien. De hedendaagse menselijke leiders zien dit in de vorm van een 3de Wereldoorlog, waarvan de gevolgen zich over de gehele aardbol zullen uitstrekken. Behalve deze wereldomvattende atoomoorlog, die zozeer wordt gevreesd en welke volgens veler overtuiging in de nabije toekomst onvermijdelijk is, bestaat er echter een ander conflict waarvan de gevolgen veel verschrikkelijker zullen zijn. Dat zal de daad van de God des hemels zelf zijn. Dat de grote Schepper van hemel en aarde handelend gaat optreden, kan thans absoluut niet meer over het hoofd gezien worden. Voor alle mensen van goede wil die hun standpunt aan zijn zijde innemen zal dit evenwel heilzaam zijn, daar het hun leven zal betekenen. Als menselijke schepselen haken wij allen naar hetzelfde, om hier gelukkig en in harmonie met de Hemel en de goddelijke macht waardoor de hemel wordt vertegenwoordigd, te leven. Opdat ons vurige verlangen verwezenlijkt kan worden, hebben wij een volmaakte wereldregering nodig.
3. (a) Is zulk een volmaakte regering mogelijk? (b) Wanneer zal ze volgens de beste autoriteit komen, en op welke wijze?
3 Is een volmaakte regering mogelijk? Het doet ons genoegen hier in het begin van dit artikel reeds te kunnen zeggen dat een volmaakte regering inderdaad mogelijk is en dat ze beslist zal komen. Op welke wijze en wanneer zal zulk een volmaakte regering echter met de bevrijding die er stellig voor alle mensen van goede wil door bewerkt zal worden, komen? Het verheugt ons eveneens te kunnen zeggen dat deze volmaakte regering voor de gehele mensheid in onze tijd, binnen dit geslacht, zal komen, zodat wij iets zeer vreugdevols hebben om naar uit te zien. Zal ze via de politici onder de mensen komen? Neen! Zij hebben tot nu toe al duizenden jaren lang geëxperimenteerd. Indien wij op hen zouden moeten wachten totdat zij via de methode die ze blijkbaar hebben toegepast — de methode van vallen en opstaan — een volmaakte regering voor ons tot stand zouden hebben gebracht, hoe lang zou het dan wel niet duren voordat zij ooit ook maar enig succes zouden behalen? Intussen zouden de mensen overal op deze aardbol ten gevolge van de voortdurende onvolmaaktheid en de nog te maken fouten als gevolg van de verdere flaters der menselijke regeringen, waardoor wij als maar in moeilijkheden verkeren, lijden moeten blijven ondergaan. Dit is niet wenselijk. Op grond van de autoriteit van het meest grootse Boek ter wereld, het boek dat authentieke profetieën bevat, kan hier echter worden gezegd dat deze volmaakte regering door de glorierijke daad van niemand anders dan Degene die ons universum heeft geschapen, zal komen.
4. Welke vraag in verband met wet en orde met betrekking tot de aarde doet zich voor wanneer wij de hemel en diens lichtgevende lichamen aan een onderzoek onderwerpen?
4 Wanneer wij door middel van onze machtige telescopen en zelfs met het blote oog naar de hemel kijken, kunnen wij de volmaaktheid zien waarmee dit universum — met al zijn hemellichamen die van de interplanetaire ruimte uit hun licht op deze aarde doen schijnen ten einde de mensheid licht, warmte en leven te geven — is bekroond. Stellen wij een nader onderzoek in naar de ingewikkelde verhouding waarin alle hemellichamen tot elkaar staan, dan bemerken wij dat er een volmaakte orde onder ze heerst terwijl ze door een universele wet worden bestuurd. Wij hebben de moderne wetenschap niet nodig om ons te tonen dat deze hemellichamen volgens een volmaakte wet functioneren. Dit is in overeenstemming met wat de psalmist uit de oudheid, de profeet koning David, met betrekking tot de hemelen zei: „De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt het werk zijner handen.” In precies dat zelfde verband zegt David eveneens dat de wet van Jehovah God volmaakt is (Ps. 19:2, 8, NBG). Dat dit zo is, wordt door de wijze waarop het universum werkzaam is, bevestigd. Indien er nu in het gehele universum, dat buiten ’s mensen gezichtskring ligt, een volmaakte wet en orde openbaar is, waarom zouden wij hier op deze aarde onder de mensheid dan ook niet een volmaakte wet en orde bezitten? Dit zou alleen maar redelijk zijn.
5. (a) Wat wordt er door de volmaaktheid van de universele wet bewezen? (b) Hoe wordt de Bron van deze wet genoemd?
5 Dat de wet waardoor al het geschapene in het gehele universum wordt bestuurd, volmaakt is, vormt er een bewijs voor dat er een met verstand begaafde, opperste, albesturende en albeheersende Wetgever is, een Almachtige Schepper die de Bron is van alle leven waarin de gehele schepping, zowel in de onzichtbare rijken waar hijzelf woont als in het zichtbare rijk van ’s mensen tehuis zich verheugt. Hij is God. Volgens de bijbel is zijn naam Jehovah. De wet waardoor het gehele universum zo prachtig wordt bestuurd, is van deze grote God van volmaaktheid afkomstig.
6. (a) Waarom is hij in staat te beoordelen of te bepalen wat een volmaakte regering is? (b) Welke vragen betreffende hem doen zich door onze misnoegdheid over menselijke regeringen voor, en tot welke conclusie komen wij?
6 Op het gebied van regeringen moet deze grote God van volmaaktheid stellig kunnen beoordelen of bepalen wat een volmaakte regering is. Dat hij volmaakt en een voorstander van volmaakte dingen is, kunnen wij in de profetie van Mozes, in Deuteronomium 32:3, 4, lezen: „Ik zal de naam van Jehovah bekendmaken. Schrijft gij grootheid toe aan onze God! De Rots, volmaakt is zijn activiteit.” Wat moet hij, als de God van volmaaktheid, wel niet van de menselijke regeringen op deze aarde denken? Zouden wij ooit kunnen denken dat deze God van volmaaktheid tevredener over de menselijke regeringen op deze aarde is dan wij, die hieronder leven? Zouden wij ooit kunnen menen dat hij over onvolmaakte, door mensen in het leven geroepen regeringen tevreden zou kunnen zijn wanneer dit met ons, die onvolmaakt zijn, al niet eens het geval is? Hij is wijzer dan alle politieke partijen die in de verschillende natiën onderling ruzie maken, de regeringen die onder invloed van een bepaalde politieke partij staan, kritiseren en elkaar door de verkiezingen die van tijd tot tijd worden gehouden, uit de regeringszetel wippen. Indien de mensheid alle eeuwen door reeds misnoegd is geweest over de regeringen die door mensen over de natiën in het leven zijn geroepen, is geen enkele regering in de gehele menselijke geschiedenis in de ogen van de grote God van volmaaktheid bevredigend geweest. Hij zal dit misnoegen niet eeuwig laten voortduren.
7. Welke geschiedenis van menselijke regeringen wordt er in de bijbel gegeven, en hoe beschouwt God, volgens dit bericht, zulke regeringen wat hun hoedanigheid betreft?
7 In de bijbel vinden wij in het kort de geschiedenis van alle regeringen die iets met Gods volk uitstaande hebben gehad. Alhoewel de bijbel negentien eeuwen geleden werd voltooid, voorzag hij toch welke regeringen er in de toekomst, nadat het schrijven van de bijbel was geëindigd, zouden komen. Zo geeft de bijbel te kennen dat God de Almachtige, die in de hemel troont en wiens naam Jehovah is, alle menselijke regeringen tot op onze tijd heeft voorzien en dat hij niet alleen de waarde maar eveneens de aard van deze regeringen heeft bepaald. Volgens de beoordeling van deze grote God, die volmaakt in wijsheid, gerechtigheid, liefde en macht is, zijn al deze aardse regeringen, die zo de eeuwen door tot op heden een lange reeks vormen, beestachtig geweest. ’s Mensen nationale trots buiten beschouwing latend, beschrijft de bijbel de door mensen ontworpen regeringen als wilde beesten. Zelfs in het allerlaatste boek van de bijbel, de Openbaring of de Apocalypse, wordt de aard van deze regeringen van vroeger en thans als beestachtig afgebeeld. Lees ten bewijze hiervan voor uzelf het zevende hoofdstuk van Daniëls profetie en de hoofdstukken dertien en zeventien van Openbaring.
8. (a) Wat heeft God wegens de beestachtigheid van deze menselijke regeringen ten aanzien ervan bepaald? (b) Aan welke regeringen is, omdat ze Gods afkeuring hadden, reeds een einde gekomen, en om welke reden hoofdzakelijk?
8 Wegens de beestachtigheid van deze regeringen, welke uit de door hen aangerichte slachting, het opofferen van kostbare mensenlevens en alle verwoesting die ze onder de natiën hebben teweeggebracht, blijkt, heeft Jehovah God, de Bestuurder van het universum, bepaald dat er in de door hem daarvoor gekozen tijd aan alle door mensen in het leven geroepen regeringen een einde zal komen. In het verleden heeft hij in vervulling van zijn woord regeringen te gronde gericht. Leest u in de bijbel maar eens de verslagen over Egypte, Assyrië en Babylon. In elk van deze gevallen bemerken wij dat Jehovah God, die de aangelegenheden der mensheid bestuurt, zichzelf voor het rampspoedige einde dat over die beestachtige regeringen uit de oudheid is gekomen, verantwoordelijk stelt. In de bijbel is eveneens de komst van latere regeringen, het Medo-Perzische, het Griekse en het Romeinse rijk, voorzegd. Ook deze rijken hebben hun tijd gehad en zijn, omdat ze Gods afkeuring hadden, tot een rampspoedig einde gekomen. De voornaamste reden hiervoor is geweest dat al deze onvolmaakte regeringen onder de onzichtbare macht en heerschappij van Gods grootste vijand, Satan de Duivel, de onheilige god van deze goddeloze wereld, hebben gestaan. — Luk. 4:5, 6; 2 Kor. 4:4; 1 Joh. 5:19.
9. Wat is het grootste rijk dat de aarde heeft beheerst, en waarom zullen alle hedendaagse regeringen, van welke aard ze ook zijn, tot een einde komen?
9 Van alle rijken die deze aardbol hebben overheerst, is de Anglo-Amerikaanse dualistische wereldmacht wel de grootste in de menselijke geschiedenis. Deze macht, en ook de internationale organisatie waarvoor ze hoofdzakelijk verantwoordelijk is, de Verenigde Naties, werd eveneens in de bijbel voorzegd. Er wordt echter onomwonden in verklaard dat zelfs deze hedendaagse regeringen, hoe groots ze volgens menselijke beschouwing ook mogen zijn, tot een einde zullen komen, ongeacht of ze nu communistisch of niet-communistisch zijn. Het zijn allemaal onvolmaakte regeringen, en wat onvolmaakt is, zal hier volgens de wil van de God van volmaaktheid, de Schepper van onze aarde, niet voor altijd blijven bestaan.
10. Welke regering zal door God niet te gronde worden gericht of buiten werking worden gesteld, en met welk doel zal ze voor eeuwig blijven bestaan?
10 Eén regering, die in onze tijd is ontstaan, zal door Jehovah God de Almachtige niet buiten werking worden gesteld of te gronde worden gericht. Dat is de volmaakte regering, de regering van zijn Messias, zijn Christus, zijn hemelse Zoon, de Here Jezus Christus. In plaats van deze regering omver te werpen, zal God de Almachtige ze gebruiken om alle onvolmaakte menselijke politieke stelsels, die zulk een ellende onder de volken, geslachten en stammen van onze tijd veroorzaken, omver te werpen. In de oorlog die binnenkort met betrekking tot de universele heerschappij gestreden zal worden, zal de volmaakte regering als overwinnaar uit de strijd te voorschijn komen, terwijl ze voor eeuwig tot lof en eer van God en tot eeuwige zegening van de mensheid zal blijven bestaan.
11-13. (a) Zonder wat is een volmaakte regering niet mogelijk? (b) Hoe wordt de belangrijkheid van een regeerder of lichaam van regeerders voor een goede regering, in de rechterlijke uitspraak in de zaak Staat Idaho contra Raymond Brungardt onder woorden gebracht?
11 Wij moeten het er allen over eens zijn, dat een volmaakte regering niet zonder een volmaakte regeerder, of een volmaakt lichaam van regeerders, en bovendien zonder een volmaakte God, mogelijk is. Zowel in het verleden als in de tegenwoordige tijd hebben alle menselijke regeringen goden erkend, die hun aanbidders echter geen van alle een volmaakte regering hebben kunnen geven. Door alle redelijke personen wordt toegegeven dat een volmaakte regering van de regeerder die of het lichaam van regeerders dat de macht uitoefent, afhankelijk is. Wij hebben hier een uitspraak van een Amerikaanse rechter aan een districtsrechtbank in de staat Idaho. In deze uitspraak, welke hij op 8 april 1958 in de zaak van de Staat Idaho contra Raymond Brungardt deed, verklaarde hij:
12 „Willaim Penn, aan wie de Kroon [van Engeland] toen hij hier in dit nieuwe land zijn Quakerkolonie, zijn Genootschap der Vrienden, stichtte, de staat Pennsylvanië heeft gegeven, en naar wie deze staat ook is genoemd, heeft meer dan tweehonderd jaar geleden het volgende geleerd:
13 ’Regeringen zijn net als klokken. Ze lopen doordat mensen ze voortbewegen, en evenals ze door mensen worden gemaakt en voortbewogen, worden ze ook door hen te gronde gericht. Derhalve zijn regeringen veeleer van mensen dan mensen van regeringen afhankelijk. Zijn de mensen goed, dan kan de regering niet slecht zijn. Is ze wel slecht, dan zullen de mensen haar genezen, maar zijn de mensen slecht, dan zullen zij, hoe goed de regering ook moge zijn, haar zodanig trachten om te buigen en te verderven dat ze naar hun hand gaat staan.’” — Bladzijde 6 van de gedrukte uitspraak.
14. Met betrekking tot welk regeringsbeginsel is deze uitspraak in overeenstemming met de bijbel?
14 Dit is in overeenstemming met de bijbel, het Woord van God, waarin staat dat de volmaakte regering van een volmaakte regeerder, degene die God zelf voor de gehele mensheid zal verschaffen, afhankelijk is.
DE OORSPRONG VAN REGERINGEN
15, 16. Hoe zijn menselijke regeringen sedert het Babylonische rijk uit de oudheid in werking getreden en aan de macht gekomen?
15 Hoe zijn menselijke regeringen ontstaan? Waarom zijn ze verdorven geworden en hebben ze gefaald? Uit de door mensen opgetekende geschiedenis vernemen wij dat regeringen zich van verschillende methodes hebben bediend om het heft in handen te krijgen en aan de macht te komen. De eerste regering na de vloed van Noachs tijd ontstond vierduizend jaar geleden doordat een dictator, Nimrod genoemd, zich op gewelddadige wijze als leider opwierp. Hij maakte zich niet met de goedkeuring van Noach of van Jehovah God, maar met de goedkeuring van Satan de Duivel, van het bestuur over het Midden-Oosten, in het land Mesopotamië, meester. Het was het dictatoriale koninkrijk Babylon. Nimrod was een vijand van God, „een machtig jager in strijd met Jehovah”. Hij leidde militaire expedities tegen de mensen in naburige landen (Gen. 10:8-12). Sindsdien heeft de mensheid vele regeringsvormen en -stelsels over verscheidene gebieden van de aarde gehad.
16 Deze regeringen zijn op allerlei manieren tot stand gekomen, door een staatsgreep, door opstand van de meerderheid der mensen, door een samenzwering van hen die naar macht over het volk dorstten of door wederrechtelijke inbezitneming, doordat bijvoorbeeld een sterke figuur een andere regeerder van diens plaats verdrong en zelf op de troon ging zitten. En vervolgens heeft de mens, zoals in de Verenigde Staten van Amerika, niet slechts door een revolutie of opstand tegen een politieke buitenlandse macht, maar door een Constitutioneel congres — zoals het Constitutionele congres dat in 1777 voor de dertien Amerikaanse koloniën van het Britse rijk de Artikelen der confederatie opstelde — een regering ingesteld. Deze Artikelen der confederatie zijn een aantal jaren, totdat de Constitutie waardoor de natie heden ten dage wordt bestuurd in het jaar 1788 werd ingewijd, de bestuursvorm voor deze koloniën geweest.
17. (a) Wat willen de mensen niet dat God met betrekking tot een regering doet? (b) Welk antwoord moet op de vraag of God in staat is een regering op aarde op te richten, worden gegeven, en hoe demonstreerde hij dit voor het eerst?
17 De mensen wensen niet dat de God des hemels, Jehovah, een regering over de gehele mensheid opricht. Doordat zij op hem vooruitlopen, en door hun eigenzinnige optreden, geven zij te kennen dat zij het betwijfelen of God in staat is op aarde een regering in het leven te roepen. Is God desondanks in staat om een regering over de gehele mensheid in te stellen? Het antwoord dat louter de rede hierop geeft, luidt: Indien onvolmaakte menselijke schepselen op verscheidene manieren een regering kunnen instellen, waarom zou hun Schepper, God de Almachtige, die het gehele universum, met inbegrip van de engelen, regeert en bestuurt, dan niet de macht bezitten om op aarde een regering over de mensen te organiseren, en in werking te doen treden? Natuurlijk bezit hij deze macht. In voorbijgegane tijden heeft hij gedemonstreerd dat hij bij machte is de beste regeringen in te stellen. De eerste koning op aarde die Gods goedkeuring genoot, was een man die Melchizedek heette en zowel priester als koning was. Hij regeerde in de stad Salem, die later Jeruzalem werd genoemd. Melchizedek zegende de patriarch Abraham in de naam van de Allerhoogste God. Hoe zijn regering in Salem precies tot een einde is gekomen, is niet bekend. Het bijbelse bericht zwijgt hierover (Gen. 14:18-20). Deze regering van de priester-koning Melchizedek wordt in de bijbelprofetie echter als een profetisch beeld of een voorschaduwing gebruikt van de volmaakte regering die door God over de gehele mensheid ingesteld zal worden en die hij in de handen van een volmaakte regeerder, gelijk Melchizedek, zal leggen. — Ps. 110:1-4; Hebr. 5:10; 6:20; 7:1-17, 28.
18. Wat was de volgende regering die door God op aarde werd ingesteld, en in welk opzicht was het een koninkrijk?
18 De volgende regering die door God op aarde werd gevormd, was die van Israël in de zestiende eeuw vóór de christelijke jaartelling. Onder leiding van de profeet Mozes voerde hij zijn uitverkoren volk Israël uit het land Egypte, alwaar zij tegen hun wil in als slaven vertoefden. Hij bracht hen in de woestijn, aan de voet van de berg Sinaï op het Arabische schiereiland. Aldaar richtte hij een regering over hen op met zichzelf als hun onzichtbare hemelse Koning. De bekende Tien Geboden lagen aan die regering ten grondslag (Ex. 20:1-17). Jehovah God voegde aan deze Tien Geboden nog honderden andere wetten toe, die de door hem gegeven wetten werden waardoor de natie Israël zich moest laten leiden. Te bestemder tijd richtte God op hun verzoek een zichtbaar koninkrijk over de natie Israël op. Dit gebeurde honderden jaren nadat hij hen in het Beloofde Land Kanaän had gebracht, hen daar had doen wonen en de goddeloze, demonenaanbiddende bewoners van dat land eruit had verdreven. — 1 Sam. 8:4-22; 10:17-26; 12:1-14.
19. In welk opzicht was Israëls regering een theocratische regering, en waarom was ze de beste regering die er tot dusver op aarde was geweest?
19 Deze door God over Israël opgerichte regering was de beste welke de wereld tot op die tijd had gekend. Omdat haar wetten van God afkomstig waren, was ze een theocratie, dat wil zeggen, een regering of een natie die door Jehovah God werd bestuurd. Derhalve was het een theocratische regering, ook al had de natie hier op aarde een zichtbare vertegenwoordiger van God als haar menselijke leider. Volgens het bijbelse bericht spraken de natiën destijds hun bewondering uit over de reeks wetten die Israël bezat, zeggende: ’Welke natie heeft zulke rechtvaardige voorschriften en rechtsbeslissingen en zulk een God als deze grote natie Israël?’ Jehovah God beloofde de Israëlieten dat hij hen, indien zij deze wetten zouden nakomen en hem als hun God zouden aanbidden en gehoorzamen, tot een hoofd in plaats van een staart der natiën zou maken, zodat zij wat natiën betreft bovenaan zouden staan in plaats van onderaan, zoals de huidige natie Israël. — Deut. 4:5-8; 28:13, 14.
20. Wat werd door de regering van koning Salomo met betrekking tot een door Jehovah God gevormde regering geïllustreerd?
20 Tot welke hoogten van heerlijkheid, pracht en zegeningen deze door Jehovah God in Israël ingestelde regering kon geraken, werd gedurende de vredige regering van de wijze koning Salomo geïllustreerd. De gehele wereld heeft van de wijsheid van Salomo gehoord. In het heilige Boek, de bijbel, is iets van de wonderbaarlijke wijsheid van koning Salomo tot op deze tijd voor ons bewaard gebleven. In Salomo’s tijd kwamen mensen van alle koningen der aarde naar Jeruzalem om naar de wijsheid van Salomo te luisteren. Zelfs de koningin van Scheba kwam als het ware helemaal van de einden der aarde om de wijsheid van Salomo te horen en de heerlijkheid van zijn koninkrijk in Israël te zien (1 Kon. 10:1-10; 4:34). Het bijbelse verslag vertelt ons over de zegeningen waarin de Israëlieten zich onder dit koninkrijk verheugden, dat de kinderen Israëls van Dan tot Berseba toe feestvierden, terwijl een ieder onder zijn wijnstok en vijgeboom zat en zich over de goedheid van zijn God en over de regering die hij over hem had aangesteld, verheugde. — 1 Kon. 4:20, 25.
21. Wat werd door de regering van koning Salomo voorschaduwd, en waarom zal die regering nog groter zijn?
21 Hoe glorierijk en prachtig die regering van Salomo ook is geweest en welk een grote zegen ze ook voor de onderdanen van het koninkrijk heeft betekend, toch was ze slechts een profetische voorschaduwing van de toekomstige volmaakte regering waaronder alle geslachten en natiën der aarde in Gods bestemde tijd gezegend zullen worden. Ze zal een grootsere en wijzere regeerder dan koning Salomo hebben. Negentien eeuwen geleden was er in het land Israël een man die tot de joden zei dat de koningin van Scheba van de uiteinden der aarde was gekomen om de wijsheid van Salomo te horen en dat zij in de oordeelstijd met dat geslacht van joden opgewekt zou worden. Waarom? Omdat, hoewel zij van verre was gekomen om de wijsheid van een onvolmaakte man te horen, er zich destijds temidden der Israëlieten iemand bevond die groter en meer dan Salomo was en waar de Israëlieten desondanks niet naar wilden luisteren. Zij lieten hem zelfs ter dood brengen (Matth. 12:42). Aan deze persoon, die nog groter en meer dan Salomo is, zal de volmaakte regering die Jehovah God op zijn bestemde tijd in volledige macht over de aarde in leven zal roepen, worden toevertrouwd.
22. Wat valt er te zeggen over de zegeningen die men onder de regering van deze grotere Regeerder dan Salomo zal genieten?
22 Wanneer de Israëlieten onder de regering van koning Salomo reeds de zegeningen van vrede, voorspoed, geluk en godsvrucht genoten, hoeveel te meer zullen zulke zegeningen dan de gehele mensheid onder deze machtige Regeerder, deze volmaakte Bestuurder, die groter dan de wijze koning Salomo uit de oudheid is, ten deel vallen! Zij zullen zich in de zegeningen van eeuwig leven, duurzame vrede, onverminderd geluk en immer overvloedige voorspoed gepaard gaande met godsvrucht verheugen.
23. Waarom verheugden de Israëlieten zich destijds niet in een volmaakte regering, ook al hadden zij koningen die op „Jehovah’s troon” zaten?
23 Wij hebben thans elke reden om met vertrouwen naar de komst van deze volmaakte regering uit te zien. Destijds leefden de Israëlieten slechts onder het voorbeeldige koninkrijk Gods en onder menselijke koningen die door zijn hogepriester waren gezalfd, zodat van die koningen werd gezegd dat zij op „Jehovah’s troon” zaten; toch verheugden die Israëlieten zich niet in een volmaakte regering. Allen, zowel de koning als de onderdanen, voelden zich onbekwaam om de volmaakte wetten van God ten uitvoer te brengen. Waarom was dit zo? Omdat zij allen van Adam en Eva afstamden. Zoals ons in het Woord van God wordt verteld, hebben wij allen zonde en onvolmaaktheid van Adam en Eva geërfd. De christelijke apostel Paulus heeft terecht gezegd: ’Door één mens is de zonde de wereld binnengekomen en door de zonde de dood, en de dood heeft zich aldus tot alle mensen uitgebreid omdat zij allen hadden gezondigd’ (Rom. 5:12). Wij zijn allen in zonde geboren, en dat niet alleen, maar wij zijn zelfs in ongerechtigheid door onze moeder ontvangen. Dit was met de joodse natie eveneens het geval, ook al had ze een theocratische regering. Koning David gaf dit droeve feit zelf toe (Ps. 51:7). Zowel de regeerders, de gezalfde koningen, als hun onderdanen waren dus onvolmaakt en aan de dood onderworpen.
24. Wat wilde God overeenkomstig zijn voornemen door middel van zijn via Mozes gegeven wet aan de Israëlieten leren, en hoe werd door de vraag die Job stelde en zelf beantwoordde, aangetoond waarom zij geen volmaakte regering hadden?
24 Overeenkomstig het voornemen van Jehovah God moest de wet die hij via de profeet Mozes had gegeven, zijn volk Israël leren dat zij zondig en onvolmaakt waren. De apostel Paulus, die voorheen een joodse Farizeeër was, bracht dit aldus onder woorden: „Door de werken der wet [zal] geen vlees rechtvaardig worden verklaard voor [God], want door de wet is de nauwkeurige kennis der zonde” (Rom. 3:20). Alhoewel wij trachten Gods wet te houden, bemerken wij dat wij hiertoe niet in staat zijn, waardoor wordt aangetoond dat wij onvolmaakt werden geboren en als gevolg daarvan zondaren zijn. De oprechte joden leerden derhalve beseffen, terwijl Gods wet hen hierbij hielp, dat zij zondaren waren en dientengevolge geen volmaakte regering konden hebben, aangezien degenen die als hun regeerders, als hun gezalfde koningen, dienst deden, zondige mannen waren. De vraag die door de profeet en geduldige man Job werd gesteld, is hier zeer goed op zijn plaats, namelijk: ’Komt ooit een reine uit een onreine?’ Welke moeder, zelf onvolmaakt, heeft een volmaakt kind kunnen voortbrengen? Job geeft ten antwoord: „Niet één” (Job 14:4, NBG). Hoe kunnen wij dus ooit van onvolmaakte mensen die regeerders voor een regering verschaffen, verwachten dat zij een volmaakte regering zullen voortbrengen? Dit is ten enenmale onmogelijk. Gods via Mozes gegeven wet had ten doel de getrouwe, gelovige Israëlieten hiervan terdege te doordringen.
25. Wat is voor het voortbrengen van een volmaakte regering nodig, en wat moest Gods via Mozes gegeven wet de Israëlieten derhalve nog meer tonen?
25 Wil er een volmaakte regering tot stand komen, dan moet er een volmaakte regeringsbron zijn. God is de enige volmaakte bron. Gods wet zoals deze door bemiddeling van Mozes aan de Israëlieten was gegeven, had niet alleen ten doel de Israëlieten te tonen dat zij onvolmaakte zondaren waren, die verlossing door het volmaakte menselijke slachtoffer dat God in zijn Zoon zou verschaffen, behoefden, maar tevens dat zij een volmaakte regering nodig hadden. Die goddelijke wet moest de Israëlieten niet alleen op de Loskoper — nodig om hen uit de zonde, onvolmaaktheid en de dood op te heffen — maar tevens op hun Koning wijzen. Gods via Mozes gegeven wet beval hun: „Gij dient stellig een koning over u aan te stellen die Jehovah uw God zal verkiezen” (Deut. 17:14, 15). „Juich, gij dochter van Jeruzalem! Zie, uw koning komt tot u”, luidt de profetie van God. — Zach. 9:9, NBG.
26. Wat kan God, behalve een volmaakte regering, nog meer verschaffen, en wanneer gaf hij de belofte dit te doen?
26 God, de volmaakte bron, kan niet alleen de volmaakte regering voortbrengen, maar hij kan tevens de noodzakelijke volmaakte regeerder voor die regering verschaffen. Hij heeft beloofd dit te zullen doen. Meer dan negentien eeuwen vóór de christelijke jaartelling gebood hij de getrouwe patriarch Abraham uit het Mesopotamische land Chaldea weg te gaan en naar het Beloofde land in het Midden-Oosten te trekken. God zei tot de getrouwe Abraham dat hij hem tot een zegen voor alle geslachten der aarde zou maken en dat alle geslachten en natiën der aarde in hem en in zijn zaad, zijn nakomelingen, gezegend zouden worden (Gen. 12:1-3; 22:17, 18). Toen de patriarch Abraham honderd en zijn vrouw Sara negentig jaar oud was, gaf God hem op wonderbaarlijke wijze een zoon, Izak genaamd. Izak is nimmer een koning geworden, maar toen God Abraham vertelde dat hij hem deze zoon hij zijn vrouw Sara zou schenken, zei hij dat Sara de stammoeder van koningen, ja van regeerders, bestuurders en monarchen zou worden: „Ik zal haar zegenen, zodat zij tot volken worden zal; koningen van volken zullen uit haar voortkomen.” Vandaar dat haar naam in Sara, hetgeen Vorstin betekent, werd veranderd (Gen. 17:15, 16, NBG). Dit Zaad, dat God volgens zijn zeggen te bestemder tijd zou voortbrengen en in wie alle geslachten en natiën der aarde gezegend zouden worden, zou dus een koninklijk Zaad zijn, ja, het zou een koning zijn! Er zou een koninklijke regering komen!
27. Wie vormde Jehovah tot een natie met een gevestigde regering, en via welke stam van deze natie zou de beloofde Koning worden voortgebracht?
27 De patriarch Abraham had twaalf achterkleinzonen. Dezen brachten de twaalf stammen Israëls voort, die Jehovah God tot een natie vormde. Hij richtte een theocratische regering over hen op. Als hun goddelijke Koning en Wetgever gaf hij hun de Tien Geboden (Deut. 33:1-5). Uit deze twaalf stammen Israëls koos God een speciale stam door middel waarvan hij zijn regeerder, in wie de gehele mensheid gezegend zou worden, zou voortbrengen. Het bleek de stam Juda te zijn, want over hem werd door zijn vader de volgende zegen uitgesproken: „De schepter zal van Juda niet wijken, noch de heersersstaf tussen zijn voeten, totdat Silo [de grote Vreedzame] komt, en hem zullen de volken gehoorzaam zijn” (Gen. 49:10, NBG). Welke afstammeling van Juda zou derhalve Koning worden?
28. In wie begon Gods aan Abraham en Sara gedane koninklijke belofte werkelijk in vervulling te gaan, en wat hield Gods plechtige overeenkomst met die persoon feitelijk in?
28 De door God aan Abraham en zijn vrouw Sara gedane belofte dat er ten slotte koningen uit haar zouden voortkomen, begon in werkelijkheid in David, de herdersjongen uit het stadje Bethlehem en de elfde in de afstammingslijn van Juda, in vervulling te gaan. Te bestemder tijd werd David tot koning over de twaalf stammen van Israël gezalfd. Al spoedig vestigde hij zijn regeringszetel in de heilige stad Jeruzalem. Gods heilige ark des verbonds werd daarheen gebracht en in de nabijheid van het paleis van koning David opgesteld. Vervolgens sloot God een verbond of een plechtige overeenkomst met koning David, inhoudende dat het koninkrijk nimmer van zijn familie, zijn geslachtslijn, zijn huis of zijn afstammingslijn zou wijken (2 Sam. 7:12-16). In de 89ste Psalm maakte God melding van dit verbond met David en zei hij dat hij het nimmer zou ontwijden, om welke reden de volmaakte koning die uit David zou voortkomen een troon zou hebben die net zo lang zou bestaan als de zon en de maan — dat wil zeggen, voor eeuwig, daar deze nimmer een einde zou zien — en dat hij nooit een troonopvolger nodig zou hebben. — Ps. 89:4, 5, 20-38, NBG.