Het mooie van dankbaarheid
HET is niet moeilijk dankbaar te zijn jegens een vriend die u overstelpt met geschenken. Maar hoe dikwijls betuigt u dankbaarheid voor de aarde zelf, voor het leven, gezondheid en uw denkvermogen? Als kinderen hun aardse ouders al dankbaarheid verschuldigd zijn, dan is het grote gezin van de mensheid stellig des te meer dankbaarheid verschuldigd aan onze Vader in de hemel!
Dankbaarheid is dankbare waardering. De honderdste Psalm 100 van de bijbel is een lied van dankzegging. Het herinnert ons eraan dat God goed is en dat „zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid”. Daar wij de schoonheid van Gods aarde genieten en van haar overvloed leven, dienen wij dankbaarheid te betuigen. „Het is goed den HERE te loven,” zegt de psalmist. „Brengt in verband met alles dank”, schreef de christelijke apostel Paulus (Ps. 92:1; 1 Thess. 5:18). Het mooie van zulk een dankbaarheid is, dat het in de dankbaren bronnen van vreugde ontsluit.
Er dient ook dankbaarheid voor onze medemens en voor voorrechten en dienst te worden gevoeld en geuit. De apostel Paulus begon vele van zijn brieven met God voor zijn medegelovigen te danken. „Ik ben dankbaar jegens God,” zegt hij met betrekking tot Timótheüs, „dat ik nooit nalaat u in mijn smekingen te gedenken” (2 Tim. 1:3). Van zijn medegelovigen in Rome zei hij: „In de eerste plaats breng ik door bemiddeling van Jezus Christus dank aan mijn God betreffende u allen” (Rom. 1:8). Paulus was Christus Jezus dankbaar omdat hij hem betrouwbaar achtte door hem „aan een bediening toe te wijzen” (1 Tim. 1:12). Betuigen wij dankbare waardering voor overeenkomstige banden en voorrechten? Zulk een dankbaarheid is lonend. Het opent de ogen voor de goedheid van God en verdiept onze waardering voor elkaar.
Dankbaarheid kan ook degenen helpen aan wie het wordt betuigd. Een echtgenoot die dankbaarheid toont voor het werk van zijn vrouw, vermeerdert de vreugde van haar arbeid. Een vrouw die nooit de geschenken van haar man vergeet, draagt er veel toe bij dat alles thuis soepel verloopt. Een bediende aan een kaartjesloket herinnerde zich altijd de glimlach en vriendelijke manier van een klant. „Het helpt mij te blijven glimlachen,” zei hij. Een andere arbeidster, een secretaresse, verklaarde dat zij haar doeltreffendheid te danken had aan de dankbaarheid van haar werkgever. Ongeacht hoe klein haar dienst, hij liet nooit na er zijn erkentelijkheid voor te betuigen.
Het mooie van dankbaarheid is dat het zowel degene die het betuigt als degene aan wie het wordt betuigd, gelukkiger maakt. Het maakt sleur-verhoudingen menselijker en eentonige werkkringen aangenamer. En bovenal versterkt het onze liefde voor elkaar en, het meest van alles, voor onze Schepper. Zijn dit niet voldoende redenen om dankbaar te zijn?