Vreugde putten uit de gave van het huwelijk
„Wat God . . . onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen.” — MATTHÉÜS 19:6.
1. Welke woorden van Jezus zijn welbekend in de christelijke wereld, maar welke vragen rijzen er in dit verband?
KLINKEN die woorden u bekend in de oren? Miljoenen mensen in de christenheid, die een groot deel van de wereldbevolking vormen, zullen hier Ja op zeggen, want het zijn de woorden die de Heer Jezus tot de religieuze Farizeeën van zijn tijd sprak. Maar ook al zijn de woorden misschien bekend, geldt dat ook voor de betekenis van de uitspraak van Jezus? Wordt de strekking van deze raad door de mensheid in het algemeen opgevolgd? Laten wij eens zien.
2-4. (a) Wat is thans in veel landen de situatie met betrekking tot gehoorzaamheid aan Jezus’ woorden in Matthéüs 19:6? (b) Van welke houding getuigen degenen die de bijbelse raad over de duurzaamheid van het huwelijk negeren?
2 In veel landen tonen de mensen thans zeer weinig achting voor de huwelijksregeling en voor het bestendigen van wat God onder één juk heeft samengebracht. In het ene land na het andere heeft echtscheiding als het ware epidemische proporties aangenomen. In landen waar de regering niet in de mogelijkheid van wettelijke echtscheiding voorziet, is het beeld niet rooskleuriger, want in die landen verlaten mensen vaak hun huwelijkspartner en gaan met een ander samenwonen. De waardevolle raad van Jezus in Matthéüs 19:6 wordt dus door miljoenen mensen, zowel in de christenheid als elders, in de wind geslagen. Komt dit doordat de raad die Jezus heeft gegeven slecht is of is het probleem hierin gelegen dat de mensen niet luisteren wanneer Jezus spreekt en zich weinig aantrekken van Jezus’ raad op dit terrein?
3 Uit alles blijkt dat een groot percentage van de mensen het huwelijk niet beziet als een contract voor het leven zodra het inbreuk maakt op hun eigen levensstijl en verlangens. Voor zulke personen hoeft een huwelijk niet meer dan een tijdelijke regeling te zijn als het iemand belemmert in de dingen die hij onderneemt of inbreuk maakt op wat hij aangenaam of onaangenaam vindt. Het lijkt er daarom veel op dat sommigen zich, net zo gemakkelijk als men een jas uitdoet of een hoed afzet, van hun huwelijkspartner ontdoen zonder ook maar een ogenblik te denken aan de raad die Jezus heeft gegeven aan degenen die in het huwelijk treden.
4 Nu deze „iedereen doet het”-houding zo algemeen is geworden, kunnen degenen die de betrouwbare bijbelse raad willen volgen, dusdanig beïnvloed worden dat zij van de goede leer van Gods Woord afdwalen. Zowel in geschrifte als mondeling wordt er schitterende bijbelse raad gegeven, maar als die raad niet wordt opgevolgd, kunnen er huwelijksproblemen rijzen. (Vergelijk Psalm 19:7-11.) Als wij de houding aannemen dat wij alles in het huwelijk wat een belemmering vormt voor onze levensstijl, onze genoegens of onze verlangens kunnen veranderen door Gods huwelijksvoorschriften in de wind te slaan, dan verkeren wij in gevaar. Door een dergelijke houding worden wij rechtstreeks met een van de grootste problemen van de mensheid geconfronteerd: het probleem van de zelfzucht. Want aan de huwelijksproblemen van de mensheid ligt gewoonlijk zelfzucht ten grondslag. Waarom zeggen wij dit?
De rol van de zonde
5. Hoe schetst de apostel Paulus in Romeinen 7:15-20 het probleem waarmee wij te kampen hebben doordat wij in zonde geboren zijn?
5 Zowel mannen als vrouwen zijn, als nakomelingen van Adam en Eva, in zonde en onvolmaaktheid geboren. Dit betekent dat de mens wegens de overgeërfde zonde het doel mist en tot op zekere hoogte wetteloos is (1 Johannes 3:4). De apostel Paulus sprak over de enorme last die de zonde op de mensheid legt, want hij merkte dat hijzelf deed wat hij niet wilde doen en niet deed wat hij moest doen (Romeinen 7:15-20). Iedereen die moedwillig Gods wet overtreedt, is zelfzuchtig. In het geval van sommige mensen gaat het misschien om zelfzucht op kleine schaal, maar in het geval van anderen wordt hun hele levenswijze erdoor beheerst en worden zij uitermate zelfzuchtig.
6, 7. Wat zijn twee problemen die door zelfzucht in het huwelijk worden veroorzaakt, en welke logische vraag roept dit bij ons op?
6 In de door God ingestelde huwelijksregeling vormt zelfzucht vaak de grondoorzaak van een probleem tussen huwelijkspartners. De vrouw die op haar wenken bediend wil worden, omdat haar moeder of vader haar misschien hebben verwend, is in wezen zelfzuchtig. De man die de levensstijl van een ongehuwde wil behouden en die na zijn huwelijk altijd bij zijn „kameraden” wil zijn, is in wezen zelfzuchtig. Als u denkt aan alle manieren waarop man en vrouw meningsverschillen met elkaar hebben, zult u gemakkelijk kunnen inzien dat zelfzucht de grondoorzaak vormt van heel wat problemen.
7 Hoe kan iemand die aan de problemen in het huwelijk het hoofd tracht te bieden, deze aangeboren neiging tot zelfzucht overwinnen? Er zijn verschillende dingen die gedaan en met goed succes toegepast kunnen worden om een wankel huwelijk te schragen. Maar elk van beide partners in de huwelijksregeling moet bereid zijn om zijn of haar deel te doen. Het kan niet van één kant komen. Laten wij enkele van de hierbij betrokken factoren eens beschouwen.
Onzelfzuchtigheid in het huwelijk
8. Hoe is het huwelijk een wederzijds geven en nemen?
8 Het huwelijk is een wederzijds geven en nemen, hetgeen betekent dat geen van beide huwelijkspartners zich weinig aan de ander gelegen mag laten liggen en ervan uit mag gaan dat alles in orde is zolang een van de partners maar geeft en de ander neemt. Dat zal geen van beiden tot zegen zijn. Er moet bijvoorbeeld rekening worden gehouden met de wederzijdse familieleden. Men mag dit niet tot een pijnlijke kwestie in de huwelijksregeling laten worden, doordat men wel rekening houdt met zijn eigen ouders of andere familieleden en niet met die van zijn partner. Waar een gezin vakanties of andere periodes van ontspanning zal doorbrengen, dient niet altijd eenzijdig beslist te worden. Wanneer men in zulke kwesties attent rekening houdt met elkaar, zal dit tot een succesvol huwelijk bijdragen. Wees nooit onverschillig jegens elkaar, maar geef van een onzelfzuchtige houding blijk. — Filippenzen 2:4.
De leeftijdsfactor
9. Tot welke ongelukkige resultaten leidt een lichtvaardige kijk op het huwelijk?
9 Wegens de onder velen van deze generatie heersende zienswijze dat een huwelijk door een echtscheiding beëindigd kan worden als het niet succesvol is, beginnen veel jonge mensen hun huwelijk met die lichtvaardige kijk op de huwelijksregeling. Hierdoor kunnen veel tienerhuwelijken een mislukking worden, en vaak is dit ook het geval. Het heeft ook tot gevolg dat er veel ongewenste kinderen ter wereld worden gebracht. Deze kleintjes groeien vaak op zonder ooit te weten wat het betekent een moeder en een vader te hebben die hen innig liefhebben en hen met tedere zorg omringen.
10. Op welke manieren kan Galáten 5:22, 23 een hulp zijn voor hen die een huwelijk overwegen?
10 Hoe oud moet iemand zijn voordat hij een huwelijk overweegt? Het zou niet verstandig zijn in dit verband regels vast te stellen. Maar de Schrift geeft goede raad met betrekking tot wat mentale en geestelijke rijpheid inhoudt — de soort van rijpheid die men nodig heeft wanneer men in het huwelijk treedt. Lees alstublieft eens Galáten 5:22, 23, waarin u een opsomming aantreft van de vruchten van de geest. Beschouw zorgvuldig elk van de daar genoemde vruchten. Dat zijn de hoedanigheden die men in het leven moet aankweken. Zulke hoedanigheden moet men niet na zijn huwelijk beginnen te tonen, maar reeds lang vóór die tijd, in zijn dagelijks leven als christen.
11. Hoe kunnen zij die een huwelijk overwegen, zichzelf onderzoeken?
11 Bent u bijvoorbeeld iemand die vreugde vindt in het leven, iemand die blij is met het leven en die de belangen van het koninkrijk van Christus dient? Leeft u in vrede met anderen en bevordert u vreedzame betrekkingen met hen? Of bent u twistziek en geneigd snel kwaad te worden en te schelden? Bent u lankmoedig en in staat de zwakheden van uw broer of zuster, moeder of vader te verdragen? Of bent u kortaangebonden en driftig als anderen zich niet onmiddellijk naar uw wensen schikken? Merkt u dat u anderen vriendelijk bejegent, dat u zachtaardig bent en goede dingen voor hen doet? Of bent u zelfzuchtig, egotistisch, zonder zelfbeheersing en geneigd om bij de minste aanleiding tegen anderen uit te varen? Hebt u anderen werkelijk lief en wilt u hen helpen, zodat u veel voor hen over hebt en van uzelf en uw middelen geeft om anderen gelukkig te maken? Of verlangt u van anderen dat zij u liefdevol bejegenen en altijd van hun middelen aan u geven?
12. Welk voordeel heeft een man of een vrouw die voorafgaande aan het huwelijk door het leven is gevormd?
12 Terecht kan worden opgemerkt dat niemand van ons de genoemde goede eigenschappen in volledige mate bezit. De man of de vrouw evenwel die al een aantal jaren door het leven gevormd is en de gelegenheid heeft gehad dergelijke geestelijke eigenschappen aan te kweken, verkeert in een goede positie om het huwelijk tot een succes te maken — in een veel betere positie dan degene die pas na het afleggen van de huwelijksgeloften gaat proberen deze vruchten van de geest te ontwikkelen. — Vergelijk 2 Petrus 1:5-8.
13, 14. (a) Welke gelegenheid biedt het verstrijken van tijd voor het aankweken van geestelijke waarden? (b) Wat kunnen ouders doen om hun kinderen te helpen?
13 Waarom zou u zichzelf, alsook de dingen die u aangenaam of onaangenaam vindt, niet eens aan een eerlijk onderzoek onderwerpen? Vindt u niet dat uw waardering voor het leven met het verstrijken van de tijd is vergroot? Had u toen u dertien was dezelfde waardebepaling als toen u vijf was, of dacht u toen u twintig was precies zo over de dingen als toen u dertien was? Is uw inzicht in en waardering voor het leven in de loop der jaren, naarmate u meer ervaring hebt opgedaan, toe- of afgenomen? Zoekt u nu, als volwassene, naar dezelfde eigenschappen in mensen als toen u een kind was? Is de „enige” jongen in het leven van een zestien- of zeventienjarig meisje vaak niet al lang vergeten tegen de tijd dat zij een vrouw is geworden en meer waarde hecht aan de godvruchtige eigenschappen en persoonlijkheid van een man? Haar kijk op 22- of 23-jarige leeftijd zal zich naar alle waarschijnlijkheid meer richten op de geestelijke, mentale en emotionele aspecten van een man dan op zijn fysieke kenmerken. Hetzelfde kan gezegd worden van de jonge knaap die tot man opgroeit. Zijn verwachtingen en aspiraties met betrekking tot een echtgenote rijpen naarmate hij volwassen wordt. Als hij wat ouder is geworden en zijn waardebepaling verandert, zal hij iemand als huwelijkspartner willen hebben die begrijpend en vriendelijk is, die een goede huisvrouw en moeder kan zijn en die in haar hart het diepgewortelde verlangen heeft in de eerste plaats haar Schepper, Jehovah, te behagen en zijn wil te doen. — Spreuken 31:10, 26, 27.
14 Het punt waar het om gaat, is dat iemands waardebepaling met de tijd verandert. Daarom is het heel gevaarlijk zich op jeugdige leeftijd hals over kop in het huwelijk te storten. Het zal soms misschien niet mogelijk zijn twee erg jonge mensen te overreden om enige tijd te wachten voordat zij in het huwelijk treden. Maar ouders kunnen, vooral in de vroege levensjaren van hun kinderen, hen aanmoedigen ernstig over het leven na te denken en zich geestelijk, emotioneel en mentaal op het huwelijk voor te bereiden voordat zij een contract voor het leven, in voor- en tegenspoed, met iemand aangaan.
15. Welke raad over het bewaren van een juiste kijk wordt er gegeven, aangezien een huwelijk op latere leeftijd niet altijd de oplossing voor alle problemen vormt?
15 Dit wil niet zeggen dat een huwelijk op latere leeftijd de oplossing voor alle problemen vormt. Er kunnen zich dan eveneens problemen voordoen, vooral als wordt toegelaten dat een zelfzuchtige houding binnendringt en een wig tussen twee mensen drijft. Er moet rekening worden gehouden met de mentale, emotionele en geestelijke behoeften van elk der beide partners in de echtvereniging. Sommige christenen hebben zich geheel door hun wereldse werk in beslag laten nemen, zodat gemeentelijke activiteiten — met inbegrip van vergaderingbezoek en deelname aan het predikingswerk en het maken van discipelen — erbij inschieten. Vervolgens trachten zij dan wat zij als een gemis in hun leven ervaren, te compenseren door veel tijd aan ontspanning te besteden. Zij schijnen te denken dat zolang zij maar bezig zijn, hun problemen voorlopig wel op een of andere manier opgelost zullen worden en dat zij er dan in de Nieuwe Ordening wel toe zullen komen in elkaars emotionele, mentale en geestelijke behoeften te voorzien. Maar dat gaat in het leven niet op. Paulus gaf mannen de raad voor hun vrouw te zorgen zoals zij voor hun eigen lichaam zorgen (Efeziërs 5:28). Dit betekent dat de man nu aandacht moet schenken aan de behoeften van zijn partner, evenals hij dagelijks aandacht schenkt aan zijn eigen behoeften. Hetzelfde kan met betrekking tot de vrouw gezegd worden.
Een evenwichtige benadering van het huwelijksleven
16-18. (a) Waarom is een evenwichtige benadering van het leven en het huwelijk noodzakelijk, en welke waarschuwingen worden ons gegeven met betrekking tot onze behoeften en die van anderen? (b) Waarom is het goed vóór het huwelijk over zulke kwesties na te denken?
16 Een evenwichtige benadering van het leven zal bijdragen tot een evenwichtige benadering van het huwelijk. Iemand die evenwichtig is, zal beseffen dat hij er vanwege zijn overgeërfde, zelfzuchtige neigingen te allen tijde aan zal moeten werken zulke tekortkomingen te overwinnen. Het is zo gemakkelijk er nooit aan te denken de behoeften van anderen voorrang te geven boven de eigen behoeften. Een klein kind wil al het speelgoed hebben, en als het niet op juiste wijze door de ouders wordt opgevoed, zal het over het algemeen zijn speelgoed niet met anderen delen. Zijn zelfzucht zal zich later tot andere terreinen uitstrekken. Zo merken wij vaak dat tieners en jonge volwassenen de dingen uitsluitend op hun eigen manier gedaan willen hebben, en zich er in hun zucht naar bevrediging van hun behoeften niets van aantrekken dat anderen misschien gekwetst worden of leed wordt berokkend. Wanneer zulke personen later volwassen zijn, moeten zij altijd met alle geweld hun zin hebben, zonder zich ook maar in het minst om de behoeften van anderen te bekommeren.
17 Iemand die evenwichtig is, zal zich niet alles ontzeggen, maar zal zijn persoonlijke leven zo inkleden dat ook met anderen rekening wordt gehouden. Hij zal vragen wat hij kan doen om anderen te helpen, om van zichzelf en zijn bezittingen te geven ten behoeve van anderen. Hij zal er niet op staan altijd en eeuwig zijn zin door te drijven. In het boek Spreuken staat: „De edelmoedige ziel zal zelf vet gemaakt worden, en wie anderen rijkelijk laaft, zal ook zelf rijkelijk gelaafd worden.” — Spreuken 11:25.
18 Wanneer iemand als ongehuwde zo’n leven leidt, zal dit later, in het huwelijk, beslist voordelen afwerpen. Bij alle beslissingen die worden genomen, zal hij of zij altijd met zijn of haar partner rekening houden. In plaats van het huwelijk als een experiment of als een tijdelijke regeling te beschouwen, zal zo iemand het bezien als de duurzame regeling die Jehovah God in gedachten had toen hij het eerste mensenpaar in Eden verenigde (Genesis 2:22-24). Telkens weer zal er moeite worden gedaan het huwelijk bijeen te houden en de partner te helpen, terwijl beiden groeien in waardering voor God en voor elkaar.
Samenvatting
19-21. (a) Hoe kunnen wij ervoor zorgen dat wij het huwelijk niet als slechts een experimentele regeling bezien? (b) Wat moeten allen, zowel jong als oud, in gedachte houden indien zij waar geluk in het huwelijk zoeken?
19 „Wat God . . . onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen.” Ja, die door Jezus gegeven raad is zeer betekenisvol voor ware christenen. Het huwelijk is geen experimentele regeling waarvan men zich op elk moment dat men het moeilijk vindt worden, los kan maken. Wij moeten voortdurend tegen het onvolmaakte vlees strijden om de menselijke neiging tot zelfzucht in bedwang te houden en aldus Gods goedkeuring te verwerven. (Vergelijk Romeinen 7:21-25.) Om de huwelijksverbintenis tot een succes te maken, moeten beide huwelijkspartners leren te geven en te nemen, te verzorgen en verzorgd te worden, zonder zich ooit weinig of niets aan de ander gelegen te laten liggen. — Efeziërs 5:21-23, 28, 33.
20 En hoewel men geen vaste regel kan aanhouden voor de leeftijd die iemand bereikt moet hebben als hij of zij wil trouwen, kan iedereen, afgezien van de wettelijke leeftijd die door de regering is vastgesteld, beslist in gedachte houden dat het noodzakelijk is om in harmonie met Galáten 5:22, 23 geestelijk te groeien ten einde een goede huwelijkspartner te kunnen zijn. Iemands kijk verandert werkelijk na verloop van tijd. Daarom moet niemand zich hals over kop in het huwelijk storten. Laat ieder eerst de christelijke persoonlijkheid aankweken om aldus op de juiste wijze voorbereid te zijn op het huwelijksjuk. En vergeet nooit dat niemand vaneen dient te brengen wat door God is samengevoegd. — Matthéüs 19:4-6.
21 Door het leven en vervolgens het huwelijk evenwichtig te benaderen, kan men werkelijke vreugde en waar geluk vinden in de regeling die Jehovah God zelf voor man en vrouw heeft ingesteld, zoals door het eerste huwelijk in Eden wordt aangetoond (Spreuken 5:18). Maar wat kan iedereen nu verder in het leven doen om te bewijzen dat hij of zij erop voorbereid is de rol van echtgenoot of echtgenote op zich te nemen? Lees alstublieft wat het volgende artikel te zeggen heeft inzake de persoonlijkheid van christelijke mannen en vrouwen.
Hoe zou u, bij wijze van overzicht, het volgende beantwoorden?
◻ Welke opvattingen ten aanzien van het huwelijk moeten vermeden worden?
◻ Hoe kunnen huwelijkspartners het hoofd bieden aan aangeboren neigingen tot zonde?
◻ Waarom moeten jonge christenen zich niet hals over kop in het huwelijk storten?
◻ Welke evenwichtige kijk op het huwelijksleven wordt aanbevolen?
[Illustratie op blz. 19]
Een eerlijk zelfonderzoek kan aan het licht brengen waarin wij ons moeten verbeteren