Vragen van lezers

Is het juist te zeggen dat Jehovah’s barmhartigheid zijn gerechtigheid tempert?

Hoewel deze uitdrukking is gebruikt, kunnen we die het beste vermijden omdat ze lijkt te impliceren dat Jehovah’s barmhartigheid zijn gerechtigheid verzacht of matigt, alsof zijn barmhartigheid superieur zou zijn aan de strengere hoedanigheid gerechtigheid. Dit is niet juist.

Het Hebreeuwse woord dat in de Nieuwe-Wereldvertaling met „gerechtigheid” wordt vertaald, kan ook „recht” of „gericht” betekenen. Gerechtigheid is nauw verwant aan rechtvaardigheid, maar gerechtigheid heeft doorgaans een meer juridisch tintje. Dat is met rechtvaardigheid meestal niet het geval. Nu kan Jehovah’s gerechtigheid weliswaar betekenen dat er verdiende straf wordt toegediend, maar ook dat er redding wordt verschaft aan degenen die dit verdienen (Genesis 18:20-32; Jesaja 56:1; Maleachi 4:2). Jehovah’s gerechtigheid dient daarom niet te worden bezien als streng of als iets wat verzacht moet worden.

Het Hebreeuwse woord voor „barmhartigheid” kan betrekking hebben op het betrachten van terughoudendheid bij het vellen van een oordeel. Het kan ook betrekking hebben op een actieve uiting van mededogen die degenen die in een nadelige positie verkeren, verlichting schenkt. — Deuteronomium 10:18; Lukas 10:29-37.

Jehovah is een God van zowel gerechtigheid als barmhartigheid (Exodus 34:6, 7; Deuteronomium 32:4; Psalm 145:9). Zijn gerechtigheid en zijn barmhartigheid zijn allebei volmaakt en werken harmonieus samen (Psalm 116:5; Hosea 2:19). Beide hoedanigheden zijn volmaakt in evenwicht met elkaar of vullen elkaar aan. Als we dus zouden zeggen dat Jehovah’s barmhartigheid zijn gerechtigheid temperde, zouden we ook moeten zeggen dat zijn gerechtigheid zijn barmhartigheid temperde.

Jesaja profeteerde: „Jehovah [zal] er vol verwachting naar blijven uitzien u gunst te betonen, en daarom zal hij opstaan om u barmhartigheid te betonen. Want Jehovah is een God des gerichts [„van gerechtigheid”, The New English Bible]” (Jesaja 30:18). Jesaja laat hier zien dat Jehovah’s gerechtigheid tot daden van barmhartigheid aanzet in plaats dat zijn barmhartigheid zijn gerechtigheid verzacht of matigt. Jehovah toont barmhartigheid omdat hij gerechtig is en ook omdat hij liefdevol is.

Zeker, de bijbelschrijver Jakobus schreef: „Barmhartigheid juicht in triomf over oordeel” (Jakobus 2:13b). In de context spreekt Jakobus echter niet over Jehovah maar over christenen die barmhartigheid tonen — bijvoorbeeld jegens de behoeftigen en de armen (Jakobus 1:27; 2:1-9). Wanneer zulke barmhartigen worden geoordeeld, neemt Jehovah hun gedrag in aanmerking en vergeeft hij hen barmhartig op basis van het loskoopoffer van zijn Zoon. Bijgevolg triomfeert hun barmhartige gedrag over een eventueel ongunstig oordeel dat over hen geveld had kunnen worden. — Spreuken 14:21; Mattheüs 5:7; 6:12; 7:2.

Het is derhalve niet juist te zeggen dat Jehovah’s oordeel door zijn barmhartigheid wordt getemperd in de zin dat zijn gerechtigheid door barmhartigheid moet worden verzacht. Bij Jehovah zijn de twee hoedanigheden volmaakt in balans. Ze zijn net zo met elkaar in evenwicht als ze in evenwicht zijn met — en in evenwicht gehouden worden door — Jehovah’s andere hoedanigheden, zoals liefde en wijsheid.