Wat is Gods naam?

Als u iemand beter wilt leren kennen, is de eerste vraag die u stelt waarschijnlijk: ‘Wat is je naam?’ Als u die vraag aan God zou stellen, wat zou hij dan zeggen?

‘Ik ben Jehovah. Dat is mijn naam.’ — Jesaja 42:8.

Is die naam nieuw voor u? Dat zou goed kunnen, want veel Bijbelvertalers gebruiken zelden Gods naam. Vaak wordt die vervangen door de titel HEER. Toch komt Gods naam zo’n 7000 keer in de oorspronkelijke tekst van de Bijbel voor. De naam wordt in het Hebreeuws aangeduid met vier medeklinkers, die overeenkomen met JHWH, en wordt in het Nederlands van oudsher weergegeven met Jehovah.

Gods naam in het Hebreeuws in de Dode Zeerollen — Dode Zeerol van Psalmen Eerste eeuw, HEBREEUWS

Gods naam in het Engels in Tyndales vertaling van de Bijbel — Tyndales vertaling 1530, ENGELS

Gods naam in het Spaans in de Reina-Valeravertaling van de Bijbel — Reina-Valeravertaling 1602, SPAANS

Gods naam in het Chinees in de Union-vertaling van de Bijbel — Union-vertaling 1919, CHINEES

Gods naam komt op veel plaatsen in de Hebreeuwse tekst van de Bijbel voor en ook in veel vertalingen

WAAROM GODS NAAM BELANGRIJK IS

De naam is belangrijk voor God zelf. Niemand heeft God zijn naam gegeven; hij heeft die zelf gekozen. Jehovah zei: ‘Dat is mijn naam voor altijd, en zo wil ik van generatie op generatie herinnerd worden’ (Exodus 3:15). In de Bijbel komt Gods naam vaker voor dan zijn titels, zoals Almachtige, Vader, Heer of God, en ook vaker dan andere namen, zoals Abraham, Mozes, David of Jezus. Bovendien wil God dat zijn naam bekend is. De Bijbel zegt: ‘Mogen de mensen weten dat u, wiens naam Jehovah is, u alleen de Allerhoogste bent over de hele aarde’ (Psalm 83:18).

De naam is belangrijk voor Jezus. In het Onzevader, of het gebed des Heren, leerde Jezus zijn volgelingen God te vragen: ‘Laat uw naam geheiligd worden’ (Mattheüs 6:9). Zelf bad Jezus tot God: ‘Vader, verheerlijk uw naam’ (Johannes 12:28). Jezus’ leven op aarde draaide om het verhogen van die naam, en daarom kon hij in gebed zeggen: ‘Ik heb hun uw naam bekendgemaakt en zal hem bekendmaken’ (Johannes 17:26).

De naam is belangrijk voor mensen die God kennen. Gods volk in het verleden begreep dat hun bescherming en hun redding verband hielden met Gods unieke naam. ‘De naam van Jehovah is een sterke toren. De rechtvaardige snelt er binnen en krijgt bescherming’ (Spreuken 18:10). ‘Iedereen die de naam van Jehovah aanroept, zal worden gered’ (Joël 2:32). De Bijbel laat zien dat de naam van God zijn aanbidders zou onderscheiden: ‘Want alle volken wandelen in de naam van hun god, maar wij zullen wandelen in de naam van Jehovah, onze God, voor altijd en eeuwig’ (Micha 4:5; Handelingen 15:14).

WAT DE NAAM ONTHULT

De naam vertelt ons veel over God als persoon. Veel Bijbelgeleerden zijn het erover eens dat de naam Jehovah ‘Hij veroorzaakt te worden’ betekent. Jehovah God gaf inzicht in de betekenis van zijn naam toen hij tegen Mozes over zichzelf zei: ‘Ik zal worden wat ik wil worden’ (Exodus 3:14). Gods naam houdt dus meer in dan zijn rol als de Schepper die het bestaan van alle dingen veroorzaakt heeft. Zijn naam houdt ook in dat hij het vermogen heeft om zelf te worden of zijn schepping te laten worden wat maar nodig is om zijn wil te laten gebeuren. Titels beschrijven misschien Gods positie, gezag of macht, maar alleen zijn naam, Jehovah, staat voor alles wat hij is en kan worden.

De naam onthult Gods belangstelling voor ons. In de betekenis van Gods naam ligt opgesloten dat God erg gehecht is aan zijn schepping, waartoe ook wij behoren. Bovendien laat het feit dat God zijn naam bekend heeft gemaakt, zien dat hij wil dat we hem leren kennen. Hij nam immers het initiatief om mensen zijn naam te vertellen voordat het ook maar in ze opkwam erom te vragen. Het is duidelijk dat God niet wil dat we hem bezien als een of andere vage of afstandelijke godheid, maar als een echt persoon met wie we een band kunnen hebben (Psalm 73:28).

Door Gods naam te gebruiken laten we zien dat wij belangstelling hebben voor hem. Ter illustratie. U wilt iemand beter leren kennen en vraagt die persoon om u bij uw voornaam te noemen. Hoe zou u zich voelen als hij weigert dat te doen? Na een tijdje vraagt u zich misschien af of hij wel openstaat voor een vriendschap. Zo is het ook met God. Jehovah heeft de mensen verteld wat zijn naam is, en hij wil dat we die gebruiken. Als we dat doen, laten we Jehovah zien dat we een band met hem willen. Hij merkt het zelfs op als mensen ‘mediteren over zijn naam’ of zijn naam ‘koesteren’ (Maleachi 3:16; voetnoot).

Gods naam te weten komen is de eerste stap om hem te leren kennen. Maar daar moet het niet bij blijven. We moeten ook de persoon achter de naam leren kennen.

WAT IS GODS NAAM? Gods naam is Jehovah. Die naam vertelt ons dat God een persoon is die het vermogen heeft zijn wil te laten gebeuren

WAAR KOMT GOD VANDAAN?

Dat hebben veel mensen zich afgevraagd. Misschien u ook. Die vraag komt eigenlijk hierop neer: als het heelal en alles daarin een begin of een maker heeft gehad, waar komt God dan vandaan?

Over het algemeen zijn wetenschappers het erover eens dat het stoffelijke universum een begin heeft gehad. Het eerste vers van de Bijbel zegt in lijn daarmee: ‘In het begin schiep God de hemel en de aarde’ (Genesis 1:1).

Het heelal kan niet zichzelf hebben gemaakt. Het kan niet ontstaan zijn uit niets. Niets kan niet iets voortbrengen. Als er niets bestond vóór het begin van het universum, zou er nu geen universum zijn. Hoewel het voor ons moeilijk te vatten is, moet het universum dus een eeuwige, onstoffelijke eerste oorzaak hebben gehad. Die eerste oorzaak is Jehovah God, een buitengewoon machtig en wijs geestelijk wezen (Johannes 4:24).

De Bijbel zegt over God: ‘Nog voordat de bergen waren geboren of u de aarde en het land had voortgebracht, bent u God, van eeuwigheid tot eeuwigheid’ (Psalm 90:2). God heeft dus altijd bestaan. Op een gegeven moment, ‘in het begin’, maakte hij het stoffelijke universum (Openbaring 4:11).