Het goede nieuws aanbieden — Waar wij ook zijn
1 Hoe vaak ben je, naar jouw ondervinding, in staat slachtoffers van lof aan Jehovah te brengen? Ben je in staat één of twee dagen per week aan de velddienst deel te nemen? Toen Paulus aan christenen in Jeruzalem schreef, spoorde hij hen aan „God altijd een slachtoffer van lof [te] brengen, namelijk de vrucht der lippen die zijn naam in het openbaar bekendmaken” (Hebr. 13:15). Deze vroege christenen waren bekend met het feit dat er, onder Gods wet voor Israël, iedere dag, ’s morgens en ’s avonds, offers in de tempel waren gebracht. Er ging geen dag voorbij waarop geen offer werd gebracht. — Ex. 29:38-42.
2 Maar hoe kunnen wij dat patroon navolgen? Niet een ieder van ons kan elke dag in de velddienst uittrekken, om nog maar niet te spreken van tweemaal per dag. Toch zijn er bijna iedere dag gelegenheden voor zulke slachtoffers van lof aan God.
GELEGENHEDEN
3 Maar als je nu een wereldse baan voor hele dagen hebt? Welnu, een broeder in New York nam een exemplaar van My Book of Bible Stories mee naar de plaats waar hij werkt en legde het op zijn bureau, wetend dat het de nieuwsgierigheid van zijn collega’s zou opwekken. Dat was inderdaad het geval, en zij informeerden ernaar. Hij hield het gesprek kort, omdat het onder werktijd was, maar hij vertelde hun drie dingen: ’Het boek is nauwkeurig, het behandelt bijbelse gebeurtenissen in chronologische volgorde, en het kost maar $2,–.’ Hij liet hen het boek verder zelf beoordelen. Er werden 63 boeken bij hem besteld.
4 Sommige broeders hebben een eigen zaak, en zij kunnen wellicht op uitgebreidere schaal tijdens hun werk getuigenis geven. Een kapper in New York probeert, zonder de waarheid aan zijn klanten op te dringen, toch met elk van hen iets ervan te delen; en wanneer er belangstelling wordt getoond, duurt het knippen soms wat langer. Een taxichauffeur in Japan bemerkt dat wanneer hij persoonlijk het portier van de auto sluit en zijn klant welkom heet, hij een vriendschappelijke verhouding tot stand kan brengen. Zijn gesprekken over Gods Woord duren vaak vijf minuten — en soms een uur.
5 Zijn er gelegenheden om getuigenis te geven wanneer je gaat winkelen? Een zuster in Canada bevond zich in een groot warenhuis en ze bleef staan om te kijken naar een paar schilderijen van prachtige bergen, een blauwe lucht, en bomen en bloemen. Ze zei tegen een andere vrouw: „Al die prachtige dingen heeft Jehovah geschapen, en nu hebben de mensen zoveel geruïneerd.” De vrouw antwoordde: „Dat is waar, maar wat kunnen wij eraan doen?” Zij hadden een prettige conversatie. De vrouw wilde weten waar onze zuster zoveel over de bijbel had geleerd. Er werden regelingen getroffen voor een huisbijbelstudie. En dat alles gebeurde terwijl zij aan het winkelen was.
6 Ook jonge verkondigers hebben uitstekende gelegenheden. Nadat zich op haar school een incident had voorgedaan waarbij geweld was gebruikt, besefte een jonge zuster in Tennessee dat dit een goede gelegenheid was om het Jeugd-boek met anderen te delen. Na met haar ouders besproken te hebben hoe zij te werk zou gaan, gaf ze een boek aan het schoolhoofd en nog één aan haar klasseleraar. Met hun toestemming bood zij het boek aan klasgenoten aan; in één dag namen zij er 35!
EEN AANLEIDING ZOEKEN
7 Degenen die vele goede ervaringen meemaken in het informeel getuigenis geven, denken er gewoonlijk van tevoren over na. Zij zoeken gelegenheden om „God . . . een slachtoffer van lof [te] brengen”. Ook bidden zij Jehovah om voor hen ’een deur te openen om zich te kunnen uiten’ (Kol. 4:2-4). Heb jij onder gebed jouw dagelijkse routine onder de loep genomen om te bepalen wanneer en waar het voor jou mogelijk zou kunnen zijn enig informeel getuigenis te geven?
8 Velen hebben, terwijl zij aan het van-huis-tot-huiswerk deelnemen, voortreffelijke resultaten geboekt door de suggesties in Onze Koninkrijksdienst op te volgen, door personen te benaderen die zich op straat bevinden, die gebouwen in- of uitgaan of die zich in de lift van grote flatgebouwen bevinden. Wij behoeven niet te wachten totdat wij aan de deur in contact komen met mensen om met hen over Gods Woord te spreken.
9 In het besef dat er vaak verkopers aan huis komen, zette een zuster in Californië een klein tafeltje net binnen de deur. Daarop heeft zij een bijbel en andere publikaties op een aantrekkelijke manier uitgestald liggen. Die uitstalling is de aanleiding. Bezoekers geven commentaar op wat zij zien, en dit leidt tot een getuigenis.
10 Een broeder besloot dat hij, tijdens het kwartier pauze op zijn werk, aan de eerste persoon die naast hem kwam zitten, getuigenis zou geven. De man tot wie hij sprak wist van de waarheid af, maar zei dat hij er niet verder op wilde ingaan. Desondanks het onze broeder lectuur liggen op een plaats waar de man deze gemakkelijk kon pakken. In zes maanden werden deze man en zijn gehele gezin gedoopt.
11 Een andere broeder maakte er eenvoudig een gewoonte van tijdens schafttijd de bijbel te lezen. Dat was de aanleiding. Al gauw begon een van de mannen vragen over religieuze zaken te stellen. Het deed hem iets en als gevolg daarvan werd er een studie begonnen toen er verkondigers bij hem aanbelden.
12 Veel verkondigers openen de weg tot informeel getuigenis door lapel-kaartjes te dragen wanneer zij van en naar een congres reizen. Zul jij deze zomer jouw congres-kaartje dragen, en heb je op je reis wat lectuur bij je, voor het geval dat je een kans krijgt?
13 Wij dienen onze slachtoffers van lof dus niet te beperken tot een vaste dag en tijd van de week. Indien dankbaarheid aan Jehovah ons hart vervult, is het alleen maar natuurlijk het te laten overvloeien van opbouwende conversatie over hem, bij iedere passende gelegenheid, waar wij ook zijn.