Inactieven helpen sterk in het geloof te worden
1 In februari 1982 werd een begin gemaakt met een speciale krachtsinspanning om inactieven op te sporen en te helpen. Wat zijn de resultaten geweest? Kunnen wij meer doen om de zwakken of inactieven bij te staan? Hoe kunnen wij onze broeders en zusters aanmoedigen?
2 Het verheugt ons bijzonder jullie te laten weten dat velen die voorheen inactief waren, thans weer schouder aan schouder met ons dienen. Zij waren als de psalmist, die schreef: „Ik heb rondgedoold als een verloren schaap. O zoek uw knecht, want uw geboden ben ik niet vergeten” (Ps. 119:176). Eén zuster die het verlies van haar intieme verhouding tot Jehovah erkende, bad tot hem om leiding en de volgende dag bezocht een ouderling haar om haar een bijbelstudie aan te bieden. Zij merkte op: „Hoe zou ik het blijven dienen van Hem achterwege kunnen laten?” Een bijzonder ongelukkig gezin, dat deels ten gevolge van het najagen van materiële dingen inactief was geworden, kreeg bezoek van twee ouderlingen die een bijbelstudie aanboden. Zij zeiden: „Daar zaten wij nu precies op te wachten.” Nu neemt het hele gezin vol vreugde deel aan de dienst, terwijl zij minder werelds werk proberen te verrichten.
3 Werkelijk, de liefdevolle inspanningen van de ouderlingen en allen die met hen hebben samengewerkt, zijn door Jehovah, de Grote Herder, gezegend (1 Petr. 2:25). Een reizende opziener in de Verenigde Staten bericht dat in een bepaald gebied de broeders de vreugde smaakten 75 personen weer actief te zien worden, zodat het nodig werd een nieuwe gemeente te formeren. Vele kringen berichten dat in hun kring zo’n 25 tot ruim 100 personen weer actief zijn geworden. Nog honderden anderen zijn weer begonnen de vergaderingen te bezoeken en groeien in geloof door speciaal voor hen georganiseerde bijbelstudies.
4 Talrijk zijn de uitingen van dankbaarheid van vroegere „verloren schapen”. Toen de ouderlingen bij één gezin op bezoek gingen, stond hun huwelijk op het punt uiteen te vallen. De kinderen waren in de war en vroegen zich af of ze eigenlijk nog wel Jehovah’s Getuigen waren. Maar het gezin aanvaardde een bijbelstudie en hervatte de omgang met hun gemeente. De broeder merkt op: „Nu heeft Jehovah onze inspanningen gezegend door ons geestelijk sterker te maken. Met ons huwelijk gaat het uitstekend en wij studeren samen als gezin; wij bezoeken alle vergaderingen en gaan nu in de dienst. Wij zijn erg dankbaar voor Jehovah’s geduld en de hulp van de broeders.” Een andere zuster die weer actief geworden is, zei stralend: „Vorige maand heb ik mijn eerste dienstbericht in tien jaar ingeleverd. En door Jehovah’s onverdiende goedheid zal ik nooit meer een maand voorbij laten gaan zonder op de een of andere manier gepredikt te hebben.” Een echtpaar zei tegen een ouderling die op bezoek kwam: „De afgelopen twee maanden, waarin wij studie hebben gehad en de vergaderingen hebben bezocht, zijn de gelukkigste geweest in heel de 12 jaar van ons huwelijk.”
5 Hoe kunnen wij de inactieven blijven bijstaan? Ga door met het redelijkerwijs moeite doen om personen die afgedwaald zijn op te sporen en te helpen. Spreek positief en met begrip. Bid met hen. Geef hun redenen om hoopvol te zijn en te voelen dat zij zeer waardevol zijn in Gods ogen.
6 Als jij met een inactieve studeert, bedenk dan dat geestelijk herstel een proces is dat dikwijls traag en stap voor stap verloopt. Er is geduld en lankmoedigheid voor nodig. Toen een zuster werd gevraagd wat haar geholpen had terug te komen, merkte zij op dat degene die met haar studeerde „het eenvoudig niet wilde opgeven”. Help hen de waarde in te zien van het ’aanhouden van een vastgestelde weg’ door goede studie- en dienstgewoonten aan te kweken (Ps. 50:23). Allen in de gemeente kunnen helpen door deze personen in liefdevolle omgang te betrekken. Eén weer actief geworden persoon zei dat zij geholpen was door „de overweldigende hartelijkheid en liefde die de vrienden mij betoonden toen ik weer naar de vergaderingen ging. Wij zijn werkelijk één grote familie”.
7 Laten wij, terwijl wij proberen de inactieven te helpen, nooit degenen vergeten die op het ogenblik met ons verbonden zijn en misschien onze hulp nodig hebben (Hand. 20:35). Wij kunnen velen ervan weerhouden in inactiviteit weg te zakken door belang te stellen in de geestelijke gezindheid van onze broeders. Is er iemand in jouw boekstudiegroep die het wat kalmer aan gaat doen wat de dienst betreft of die vergaderingen overslaat? Heeft hij op de een of andere manier aanmoediging nodig? Zou je hem kunnen uitnodigen om met jouw gezins- of persoonlijke studie mee te doen? Zou je met hem kunnen samenwerken in de bediening? Laten wij, in plaats van ons ten gevolge van gebrek aan geloof ’terug te trekken’ van Jehovah, elkaar elke dag blijven aanmoedigen. — Hebr. 3:12.