25:1

tien maagden (...) de bruidegom tegemoet: In Bijbelse tijden werd de bruid in een plechtige optocht van het huis van haar vader naar het huis van de bruidegom of van zijn vader gebracht. Dat was een belangrijk onderdeel van de huwelijksceremonie. De bruidegom, die zijn beste kleren droeg, verliet ’s avonds zijn huis en ging samen met zijn vrienden naar het huis van de ouders van de bruid. Vandaaruit ging het paar richting het huis van de bruidegom, begeleid door muzikanten en zangers en meestal ook door mensen die lampen droegen. De mensen langs de route waren heel geïnteresseerd in deze optocht (Jes 62:5; Jer 7:34; 16:9). Blijkbaar waren er ook jonge vrouwen met lampen die zich bij de optocht aansloten. Het kon gebeuren dat de stoet, die geen reden had om zich te haasten, lang onderweg was, waardoor sommigen die langs de route wachtten, misschien moe werden en in slaap vielen. Vanwege de lange wachttijd kon het nodig zijn de lampen bij te vullen met olie. Het zingen en het gejuich zouden op grote afstand te horen zijn. Als de bruidegom en zijn gevolg het huis waren binnengegaan en de deur hadden dichtgedaan, konden laatkomers niet meer naar binnen (Mt 25:5-12; zie aantekening bij Mt 1:20).