2:4

Vrouw: Jezus gebruikte dit woord niet alleen om zijn moeder aan te spreken maar ook andere vrouwen (Jo 4:21, lett.: ‘Geloof me, vrouw’), en kennelijk was dit in veel gevallen een beleefde aanspreekvorm (Mt 15:28). Het werd zeker niet als onbeleefd, onvriendelijk of respectloos opgevat. Engelen en de uit de dood opgewekte Jezus gebruikten deze aanspreekvorm tegen Maria Magdalena toen ze huilend bij Jezus’ graf stond (Jo 20:13, 15, lett.: ‘Vrouw, waarom huil je?’). Ze zullen in zo’n situatie zeker niet hard of respectloos tegen haar zijn geweest. Toen Jezus aan de martelpaal hing, gebruikte hij dit woord ook om zijn moeder aan te spreken toen hij haar uit bezorgdheid aan de zorg van zijn geliefde apostel Johannes toevertrouwde (Jo 19:26, vtn.). Hij trof die regeling vanwege de Bijbelse verplichting om je vader en moeder te eren (Ex 20:12; De 5:16; Mt 15:4). Verschillende naslagwerken bevestigen dat het gebruik van ‘vrouw’ als aanspreekvorm op respect en genegenheid kon duiden.

wat gaat u of mij dat aan?: Toen Maria tegen Jezus zei: ‘Ze hebben geen wijn meer’ (Jo 2:3), bedoelde ze ongetwijfeld dat hij er iets aan moest doen. Dat is opvallend, want Jezus had tot die tijd geen wonderen gedaan. In zijn antwoord gebruikt hij een Semitisch idioom (lett.: ‘Wat voor mij en voor u?’) waarmee iemand in principe bezwaar maakt. De betekenis is afhankelijk van de context. Soms wordt er vijandigheid en afkeer mee uitgedrukt (Mt 8:29; Mr 1:24; 5:7; Lu 4:34; 8:28), maar in dit geval lijkt het een vriendelijke afwijzing te zijn. (Voorbeelden van een mild gebruik van dit idioom zijn te vinden in de Hebreeuwse Geschriften, bijvoorbeeld in 2Sa 16:9, 10 en 1Kon 17:18, vtn.). Jezus’ volgende woorden laten zien waarom hij aarzelde: Mijn tijd is nog niet gekomen. Maar uit zijn antwoord op haar suggestie moet Maria begrepen hebben dat hij er niet op tegen was te helpen, zoals haar reactie in vers 5 laat zien.