Hogepriester

Onder de wet van Mozes de voornaamste priester, die het volk voor God vertegenwoordigde en die aan het hoofd stond van de andere priesters. Ook ‘de overpriester’ genoemd (2Kr 26:20; Ezr 7:5). Hij was de enige die het allerheiligste (het binnenste gedeelte van de tabernakel en later van de tempel) mocht binnengaan. Dat deed hij alleen op de jaarlijkse Verzoendag. De term hogepriester wordt ook op Jezus Christus toegepast (Le 16:2, 17; 21:10; Mt 26:3; Heb 4:14).