verslagen uit de tijd vóór de Vloed. De enige geschriften betreffende een vloed die werkelijk in Assurbanipals bibliotheek zijn aangetroffen, waren die welke het Babylonische vloedverslag bevatten.

Er zijn een aantal overeenkomsten tussen dit Babylonische verslag en het verslag dat in het eerste boek van de bijbel, Genesis, wordt aangetroffen. Deze overeenkomsten omvatten het bouwen van een vaartuig voor de overleving en bewaring van zowel menselijk als dierlijk leven. Het Babylonische verslag staat echter vol met mythologische en polytheïstische elementen. Over de uitwerking die de vloed op de goden had, wordt bijvoorbeeld gezegd: „De goden waren bang geworden door de vloed en stegen uit vrees naar de hemel van Anu op. De goden krompen als honden tegen de buitenste muur ineen. . . .De goden, die alle werden vernederd, zitten neer en wenen.”

Professor M. F. Unger merkt over de overeenkomsten tussen het Babylonische en het bijbelse verslag op:

„De meest algemeen aanvaarde uitleg is dat de Hebreeën hun materiaal aan het Babylonische verslag hebben ontleend. Voor de conservatieve onderzoeker is dit ongeloofwaardig. De superlatieve verhevenheid van het monotheïstische verslag in het licht van de volslagen primitiviteit van de Babylonische overlevering maakt deze zienswijze niet alleen uiterst onwaarschijnlijk maar vrijwel onmogelijk, te meer daar de theorie niet bewezen kan worden. . . .De waarschijnlijke uitleg is dat zowel het Hebreeuwse als het Babylonische verslag naar een gemeenschappelijke feitenbron teruggaan, welke haar oorsprong heeft gevonden in een werkelijke gebeurtenis. . . .De herinnering aan deze grote gebeurtenis bleef voortbestaan in de overlevering. De Babyloniërs ontvingen het verslag in een volkomen bedorven en verdraaide vorm. Genesis beschrijft de gebeurtenis zoals deze zich werkelijk heeft voorgedaan.” — Unger’s Bible Dictionary, blz. 373.

Zelfs het aspect dat de goden angstig waren, zou een verdraaiing van de feiten kunnen zijn. Het Genesisverslag onthult dat de engelenzonen van God, in strijd met de goddelijke wil voor hen, voor de Vloed naar de aarde kwamen en als gehuwde mannen begonnen te leven. De nakomelingen van de echtverbintenis die zij aangingen, stonden bekend als „Nefilim” of „Vellers” (Gen. 6:1-13). Toen de Vloed de ongehoorzame engelen ertoe dwong de aarde te verlaten, kwamen hun machtige nakomelingen, de „Nefilim”, om in de wateren van de Vloed. Het Babylonische vloedverslag zou dus kunnen zinspelen op de uitwerking die de Vloed op de ongehoorzame engelen en hun nakomelingen had.

Hoewel Assurbanipal en anderen vreugde putten uit de bibliotheek te Ninevé, is veel van het materiaal voor mensen in deze tijd, met uitzondering van Assyriologen, niet zo belangwekkend en waardevol. Een andere oude bibliotheek, die slechts uit zesenzestig boeken bestaat, heeft echter tot gevolg gehad dat personen zelfs in deze twintigste eeuw hun leven ten goede hebben veranderd. Deze verzameling boeken is de bijbel. De bijbel verdient veel meer dan oppervlakkige belangstelling. Het is waar dat de verslagen die op steen werd en gegrift en op kleitabletten, prisma’s en cilinders voorkomen, veel ouder kunnen zijn dan het oudste voorhanden zijnde bijbelse handschrift (geschreven op vergankelijk materiaal), maar alleen de Heilige Schrift bevat een levende boodschap.

Het nest van de steenarend

● Veel mensen denken aan vogelnesten als ondiepe mandjes met een doorsnee van ongeveer vijftien centimeter. Inderdaad is dat met veel nesten het geval. De steenarend, die een vlucht van ruim twee meter heeft, bouwt echter een enorm groot nest. Deze vogel, die in afgelegen bergachtige streken van Noord Amerika, Europa en in het noorden van Afrika en Azië te vinden is, bouwt zijn nest op de rotsachtige richels van steile berghellingen of in de top van hoge bomen. Een nest van een steenarend bleek ruim 2 meter hoog en aan de bovenkant 1,80 meter wijd te zijn! Er was heel wat materiaal voor nodig om het te bouwen!