Is deze echtscheiding wel nodig?

IN DE meeste landen vliegt het aantal echtscheidingen omhoog. Volgens de Americana Annual „zouden bijna vier van de tien huwelijken die de laatste jaren in de VS zijn gesloten, in een echtscheiding kunnen eindigen indien het huidige echtscheidingspeil gehandhaafd blijft”. Over de gehele wereld besluiten elk jaar opnieuw grote aantallen mensen dat zij hun huwelijk niet langer kunnen verdragen.

Hoe komt dit? Wat is de oorzaak van deze tragedie? „Honderd, neen, duizend verschillende dingen”, schreef Morton Hunt in zijn boek The World of the Formerly Married (De wereld van hen die eens getrouwd waren). Hij noemde onder andere financiële moeilijkheden, het domineren van de ene partner over de andere, overspel, dronkenschap, persoonlijkheidsverschillen, een gebrek aan belangstelling voor het huiselijk leven, culturele verschillen, onvolwassenheid, de invloed van familieleden, en in seksueel opzicht niet bij elkaar passen. Natuurlijk is de lijst veel langer, aangezien het onderwerp zeer ingewikkeld is.

Wanneer gebreken aan het licht komen, kunnen romantische gevoelens en genegenheid geleidelijk verdwijnen. Frustratie en desillusie nemen toe. In plaats van geluk en harmonie is er ruzie en spanning. In plaats van vertrouwen en liefde ontstaat er steeds meer achterdocht en wrok. De situatie wordt moeilijk te verdragen.

De redenering van degenen die van hun onbevredigende huwelijk verlost willen worden, is vaak: ’We hebben het geprobeerd, maar het gaat niet. Het lukt ons gewoon niet. Dus waarom zouden we de kwelling nog langer laten voortduren? Echtscheiding is tegenwoordig aanvaardbaar, dus is dat dan niet beter dan een ongelukkig huwelijk?’

Dat kan in sommige gevallen waar zijn. Wanneer een huwelijkspartner er bijvoorbeeld immorele betrekkingen met iemand anders op na houdt, en daarvan geen spijt heeft of geen berouw toont, dan kan het juist zijn wettelijke stappen te ondernemen. — Matth. 19:9.

Talloze gescheiden paren hebben echter uit bittere ervaring geleerd dat echtscheiding niet altijd de oplossing vormt.

Een pijnlijke ervaring

Echtscheiding is dikwijls een bijzonder pijnlijke ervaring. Een scheiding kan vergeleken worden met een operatie die vreselijke littekens achterlaat. Onderzoekingen tonen aan dat, na de dood van een huwelijkspartner, echtscheiding op de tweede plaats staat op de lijst van situaties die in iemands leven de meeste stress veroorzaken.

De Australische Brisbane Telegraph citeert een advocaat voor echtscheidingszaken die zegt dat echtscheiding „hetzelfde [is] als het verliezen van een nauwe bloedverwant in de dood. De vroegere partners kunnen na een mislukt huwelijk een periode van smart en droefheid doormaken en dezelfde emoties ervaren als wanneer hun geliefde gestorven zou zijn”.

Wanneer een huwelijkspartner „onmogelijk” schijnt en de situatie thuis beroerd is, kan men wellicht gaan denken dat elke verandering een verbetering moet zijn. Men haakt wellicht naar vrijheid en verlangt terug naar de ongehuwde staat. Maar zo eenvoudig is de kwestie niet. De socioloog Robert Weiss zei: „De mensen moeten begrijpen dat een echtscheiding een drastische operatieve ingreep is.”

Dergelijke uitdrukkingen duiden op de pijn die het gevolg kan zijn van het verbreken van de banden die eens hebben bestaan. Deze banden tussen man en vrouw zijn onder andere fysiek, emotioneel, mentaal, en, wanneer zij hetzelfde geloof bezitten, geestelijk. Het verbreken van dit alles is inderdaad een „drastische operatieve ingreep”. En dit is niet vreemd wanneer wij bedenken wat de Insteller van het huwelijk, de Almachtige God, zei nadat hij de eerste verbintenis van die aard tot stand had gebracht: „Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en hij moet zich hechten aan zijn vrouw en zij moeten één vlees worden.” — Gen. 2:24.

Eenzaamheid

Dat wat „één vlees” is vaneensnijden, is niet iets om gemakkelijk over te denken. Dikwijls ontstaan daardoor diepe neerslachtigheid en negatieve gevoelens ten aanzien van zichzelf; en ook brengt het een gevoel van eenzaamheid teweeg.

Kameraadschap is een van de vreugden van het huwelijk. Heel vaak besluiten oudere weduwen en weduwnaars weer te trouwen, eenvoudig om gezelschap te hebben. Zij zijn te eenzaam om ongetrouwd te blijven. Een gescheiden vrouw zei: „Eenzaamheid kan iets vreselijks zijn.”

De bijbel spreekt op een rechtstreekse, reële manier over de noodzaak van intieme, hartelijke kameraadschap door het volgende te zeggen: „Twee zijn beter dan één . . . Want indien een van hen zou vallen, kan de ander zijn makker oprichten. . . . Indien er bovendien twee te zamen neerliggen, dan zullen zij stellig warm worden; maar hoe kan slechts één warm blijven?” (Pred. 4:9-11) Daarom zei God voordat hij de eerste vrouw schiep: „Het is niet goed dat de mens alleen blijft. Ik ga een hulp voor hem maken die bij hem past.” — Gen. 2:18, Willibrordvertaling.

Seksuele behoeften

Toen God de mens als man en vrouw schiep, plantte hij een seksuele aantrekkingskracht in hen. Dit deed hij opdat zij ’vruchtbaar zouden zijn en tot velen zouden worden’ en een bron van genot in het huwelijk zouden vinden. — Gen. 1:28.

De laatste tientallen jaren zijn de gewoonten op seksueel gebied echter volkomen losgeslagen. Als gevolg daarvan ondergaan miljoenen mensen lijden door venerische ziekten, ongewenste zwangerschappen en vele andere problemen. Huwelijkspartners kunnen terecht gebruik maken van het voorrecht van seksuele omgang, maar wanneer zij eenmaal gescheiden zijn, verliezen zij dat schriftuurlijke recht en die natuurlijke bevrediging van hun verlangens.

Daarom is een van de problemen van gescheiden personen dat zij hun hartstocht niet kunnen bevredigen. De bijbel zegt dan ook: „Het is beter te trouwen dan te branden van hartstocht.” — 1 Kor. 7:9.

Dikwijls is bij degenen die getrouwd zijn geweest, de hunkering naar liefde groter dan ooit. Als gevolg daarvan beoefenen sommigen zelfbevrediging om toe te geven aan hun seksuele verlangens. Anderen zoeken bevrediging in een liefdesaffaire of door zo af en toe eens seksuele betrekkingen met iemand te hebben. Maar volgens een verslag in de Toronto Star vinden velen deze contacten teleurstellend en weerzinwekkend. Een dergelijk gedrag brengt met zich mee dat men in ernstige mate zijn waardigheid en zelfrespect verliest. Ook is het zo dat voor degenen die God wensen te behagen, zulk een ongeoorloofde seks niet aanvaardbaar is (Kol. 3:5). Het is waar, God heeft seks geschapen, maar met het doel dat er alleen binnen de grenzen van het huwelijk gebruik van gemaakt zou worden. — Hebr. 13:4.

De uitwerking op kinderen

Echtscheiding kan een verwoestende uitwerking hebben op kinderen, vooral op jongere kinderen. Voor hen is het gezin als een nest — warm en beschermend. Wanneer deze beschutting wegvalt, is het alsof hun hele wereld ontwricht wordt.

Deze uitwerking wordt geïllustreerd door een voorval dat in Dr. Howard Irvings boek Divorce Mediation [Echtscheidingsbemiddeling] wordt genoemd. Een gescheiden man bracht op een vrijdagavond kampeerspullen naar zijn auto, want hij zou een weekend met zijn kinderen uitgaan. Zijn driejarige dochtertje werd wakker, zag hem buiten de auto inladen en begon hysterisch te gillen. Mammie had haar al verlaten; nu dacht zij dat Pappie ook wegging.

Dr. Irving merkte op dat „echtscheiding het idee introduceert dat aan liefde een eind kan komen. Voor het kind, dat afhankelijk is van de liefde van zijn of haar ouders, kan dit een angstaanjagende gedachte zijn. . . . Indien de ouders, die eens van elkaar hielden, elkaar nu niet meer liefhebben, zal dan het kind de volgende zijn van wie zij niet meer zullen houden?”

Voor de meeste kinderen betekent echtscheiding een ramp. Bijna allemaal zijn zij diep ongelukkig. Het kan hen cynisch en hard maken. Vele kinderen uit uiteengevallen gezinnen worden op school probleemleerlingen. Het verlies van de zekerheid van het gezin is hun duur komen te staan.

Zo komt het dat een in San Francisco gehouden enquête een interessante voorkeur onthulde. Deze enquête toonde aan dat 80 procent van de kinderen die bij een echtscheiding betrokken zijn, zei dat ze er de voorkeur aan gaven dat hun ouders een slecht huwelijk hadden in plaats dat zij gingen scheiden.

Is uw huwelijk in gevaar?

Indien uw huwelijk in gevaar is, denk dan goed na. Neem geen overhaaste beslissingen. Is het mogelijk uw huwelijk te redden, zodat u en de andere betrokkenen gespaard kunnen worden voor de hartverscheurende gevolgen, waarvan wij er slechts een paar besproken hebben?

Bedenk eens hoe gelukkig u in uw verkeringstijd was. Wat is er daarna verkeerd gegaan? Is het uw fout of die van uw partner? Of van beiden? Heeft het ontbroken aan drie van de fundamentele vereisten voor een goed huwelijk — communicatie, samenwerking en consideratie? Hebt u „het spijt me” gezegd, zelfs al was het maar ten dele uw fout? Die drie woordjes, oprecht en nederig uitgesproken, kunnen dikwijls een impasse in een huwelijk doorbreken.

Natuurlijk, vaak worden huwelijksproblemen zo ingewikkeld dat de man en de vrouw niet meer in staat zijn ze zonder hulp op te lossen. Maar tot wie kan iemand zich om hulp wenden? Er zijn vele huwelijksadviseurs in deze wereld, en dikwijls is hun raad nuttig. Maar omdat zij geen gemeenschappelijke maatstaf hebben, zullen hun standpunten vaak tegenover elkaar staan. Wat een huwelijk in moeilijkheden nodig heeft, is de allerbeste raad uit de betrouwbaarste bron. Waar kan die worden gevonden?

De beste raad in verband met het huwelijk komt van Degene die de menselijke natuur het best kent, en die de meeste ervaring heeft. De Schepper, de Almachtige God Jehovah, heeft de man en de vrouw gemaakt. Hij heeft hen samengebracht in het eerste huwelijk. Hij heeft duizenden jaren ervaring in het beschouwen van het huwelijk. Wanneer hij ons dus in zijn geïnspireerde Woord, de bijbel, raad geeft, helpt deze raad werkelijk! Wanneer in een huwelijk beide partijen zich aan Gods raad houden, kunnen ernstige huwelijksproblemen vermeden worden, of opgelost worden indien ze zich toch voordoen. En waar slechts één partner zijn of haar best doet om de raad toe te passen, kunnen dikwijls toch nog goede resultaten geboekt worden.

Onder Jehovah’s Getuigen bevinden zich vele mannen en vrouwen die veel inzicht hebben in huwelijksproblemen. Zij kunnen raad geven die vele anderen niet kunnen geven. Hoe komt dit? Omdat zij zich strikt aan de beste maatstaven houden, de maatstaven die God in zijn eigen Woord heeft laten optekenen. Indien u huwelijksmoeilijkheden hebt waarom zou u ze dan niet met hen bespreken? Aangezien zij wellicht niet uw ouders of naaste vrienden zijn, hebben zij een onpartijdige kijk op de kwestie.a

Degenen die een huwelijk overwegen

Kunnen huwelijksproblemen reeds voorkomen worden voordat twee mensen gaan trouwen? Ja, want juist in de verkeringstijd worden vaak ernstige fouten gemaakt die later moeilijkheden veroorzaken.

Het kiezen van een geschikte partner kan de belangrijkste beslissing zijn die men in het leven met betrekking tot een ander mens moet nemen. Het kan tot onnoemelijk veel geluk leiden, of tot verdriet. En heel vaak wordt de keuze te haastig en op een te jeugdige leeftijd gemaakt. Degenen die als tiener trouwen, hebben meer dan tweemaal zoveel kans op een echtscheiding.

Ben jij als jongere verliefd op iemand? Dat kan een heel fijne tijd in je leven zijn. Maar pas op dat de ’roze waas’ van romantiek geen verschillen verdoezelt die maken dat jullie niet bij elkaar passen. Heb je gezien hoe de ander onder spanning reageert? Is hij of zij eerlijk, zachtmoedig, vriendelijk, onzelfzuchtig? Hebben jullie veel gemeen? Is de aantrekkingskracht alleen fysiek, of zijn er eigenschappen in hem of haar aanwezig waarvoor je respect hebt?

Een uiterst belangrijke factor

Toch is er een andere essentiële factor die nog belangrijker is voor een succesvol huwelijk: Zal de Insteller van het huwelijk, Jehovah God, bij uw huwelijk betrokken zijn? Zult u zich laten leiden door de voortreffelijke raad die alleen God ons kan geven, zoals die staat opgetekend in zijn geïnspireerde boek, de bijbel? Hij weet wat ervoor nodig is om het huwelijk tot een succes te maken. Zijn Woord is een betrouwbare gids naar dat doel. — Ef. 5:22-33.

Dus indien huwelijkspartners elkaar werkelijk liefhebben, niet alleen fysiek maar ook wegens de geestelijke hoedanigheden van de ander, een diepe eerbied voor God hebben, wordt hij de derde partij in de overeenkomst. Op deze wijze worden de huwelijksbanden veel sterker gemaakt, want de bijbel zegt: „Een drievoudig snoer kan niet spoedig in tweeën getrokken worden” (Pred. 4:12). God vragen of hij de derde partij wil zijn, kan een zeer grote hulp vormen voor degenen die trouwplannen hebben. Het kan ook vele ongelukkige huwelijken in gelukkige veranderen.

[Voetnoten]

[Inzet op blz. 10]

De laatste tientallen jaren zijn de gewoonten op seksueel gebied volkomen losgeslagen

[Illustratie op blz. 11]

Voor kinderen zijn liefdevolle ouders als een warm, beschermend nest