te zien dat hun kinderen in geestelijk opzicht vorderingen maakten door wereldse druk te overwinnen en naar dienstvoorrechten te streven, waarna sommigen pioniers of zendelingen werden, sommigen het kring- of districtsopzienerswerk op zich namen, anderen leden van de Bethelfamilie werden en velen dienaren in de bediening en ouderlingen in de gemeenten werden. Veel van deze vooruitgang kan worden toegeschreven aan het voortreffelijke fundament dat werd gelegd toen zij jong waren. Wanneer jongeren in zulke gezins- en gemeenteregelingen samenwerken, kunnen zij verwachten dat Jehovah hen zal zegenen en belonen. — Spr. 22:6.

22. Wat is de hedendaagse toepassing van Exodus 20:12?

²² Het is voor iemand niet gemakkelijk zijn rechtschapenheid te bewaren wanneer hij onder de druk staat van dit samenstel van dingen, maar degenen die vastbesloten zijn Jehovah’s weg te bewandelen, zullen zijn zegen en steun hebben. In Exodus 20:12 wordt dan ook de raad gegeven: „Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen lang mogen blijken te zijn op de grond die Jehovah, uw God, u geeft.” Deze woorden werden tot de Israëlieten gesproken voordat zij het Beloofde Land binnengingen en zijn derhalve speciaal van belang in deze tijd, nu wij het einde van dit samenstel van dingen naderen en de nieuwe ordening van rechtvaardigheid snel naderbij zien komen. Het is voor de jongeren belangrijk niet alleen hun vader en moeder, maar ook hun hemelse Vader, Jehovah, en zijn met een vrouw te vergelijken organisatie, te respecteren en te eren (Spr. 1:8, 9). Door dit te doen, kunnen zij vol vertrouwen verwachten in dat nieuwe, door Jehovah beloofde samenstel een plaatsje te hebben. Ja, wij hebben beslist waardering voor de jongeren die Jehovah’s weg bewandelen. — Spr. 3:1-7.

Standvastig ondanks vervolging door de geestelijken, nazi’s en communisten

ZOALS VERTELD DOOR ERNST SELIGER

MIJN vrouw en ik hebben samen meer dan veertig jaar in concentratiekampen en gevangenissen doorgebracht. Waarom? Niet omdat wij iets kwaads gedaan hadden of ons met de politiek hadden ingelaten maar wegens ons standvastige geloof in God.

Zowel de geestelijken als de nazi’s en communisten hebben zich tegen mijn deelneming aan de prediking van Gods koninkrijk verzet. Toch ben ik in de loop der jaren standvastig gebleven in mijn verlangen mijn dienst voor God getrouw te vervullen.

MIJN JEUGD

Op jeugdige leeftijd koesterde ik al het verlangen een bedienaar van Gods Woord te worden. Toen ik dit op zekere dag tegen mijn moeder zei, antwoordde zij: „Daarvoor zijn wij nu eenmaal te arm.” Dit stemde mij treurig, maar ik legde mij erbij neer dat ik nooit een bedienaar van Gods Woord kon worden. In plaats daarvan zou ik apotheker worden.

Onmiddellijk na het einde van de Eerste Wereldoorlog in 1918 begon ik als leerling in een apotheek in Silezië, Duitsland, te werken. Ten gevolge van de moeilijkheden waaraan ik het hoofd moest bieden, dacht ik er vaak over een eind aan mijn leven te maken. Slechts enkele maanden nadat mijn leertijd voorbij was, trok echter een aanplakbiljet mijn oog. Hierop werd de vertoning aangekondigd van het „Photo-Drama der Schepping”, een programma bestaande