van onze verering toesnelden! En wat een vreugde toen zij op dezelfde wijze reageerde! Teder wreven we elkaars halzen, als betuiging van wederzijdse instemming om ons in dit tweede jaar van ons leven te „verloven” en dan tot volgend jaar te wachten met paren. Bij de dan plaatsvindende „bruiloftsceremonie” werpt eerst het mannetje en daarna het vrouwtje met de kop water over de rug om daarmee aan alle aanwezigen kenbaar te maken dat ze een huwelijk zijn aangegaan. Daarna blijven we voor het leven bij elkaar, of, zoals jullie wel zeggen, „tot de dood ons scheidt”.

Is het niet interessant hoe wij leven? Bovendien zijn wij gemakkelijk te temmen, terwijl we ons ook altijd zullen verheugen wanneer godvrezende mensen liefdevolle heerschappij over ons uitoefenen.

Wat is de zienswijze van de bijbel?

Hoeveel redders hebt u?

DE GEHELE geschiedenis door zijn er veel mannen geweest die zichzelf als redder van hun medemensen hebben uitgegeven. Hitler en Mussolini werden bijvoorbeeld op het hoogtepunt van hun glorie als messiassen bejubeld. Geestdriftig over de vooruitgang die gedurende de beginperiode van Hitlers regime werd gemaakt, zei een vrouw in Oost-Pruisen tegen haar buurvrouw: ’Zijn voeten zouden gekust moeten worden.’ Maar deze dictators bleken geen redders te zijn. Zij werden verantwoordelijk voor de dood van miljoenen mannen, vrouwen en kinderen. Wat waren de mensen die hun vertrouwen in hen hadden gesteld, teleurgesteld, toen hun respectieve landen ten onder gingen.

Deze en vele andere voorbeelden illustreren heel duidelijk de wijsheid van de bijbelse raad: „Stelt uw vertrouwen niet op edelen, noch op de zoon van de aardse mens, aan wie geen redding toebehoort. Zijn geest gaat uit, hij keert terug naar zijn grond; waarlijk op die dag vergaan zijn gedachten” (Ps. 146:3, 4). Wil er werkelijk vertrouwen in redding gesteld kunnen worden, dan moet die van een veel hogere bron komen dan de sterfelijke mens. De bijbel laat zien dat die bron onze Schepper, God, is. De geïnspireerde psalmist verklaarde: „Redding behoort Jehovah toe” (Ps. 3:8). Door bemiddeling van zijn profeet Jesaja maakte de Almachtige bekend: „Ik — ik ben Jehovah, en buiten mij is er geen redder.” — Jes. 43:11.

Maar de vraag zou wellicht gesteld kunnen worden: ’Is Jezus Christus dan niet de Redder? Zijn Jehovah en Jezus daarom niet dezelfde, zodat slechts één onze Redder is, namelijk God?’

De bijbel beperkt de uitdrukking „redder” niet tot de Allerhoogste. In het verleden werden mannen die God gebruikte bij het bevrijden van zijn volk Israël uit onderdrukking „redders” genoemd. Wij lezen: „Jehovah verwekte daarop een redder voor de zonen van Israël, opdat die hen zou redden, Othniël, de zoon van Kenaz, de jongere broer van Kaleb” (Recht. 3:9). Wederom wordt er gezegd: „Toen riepen de zonen van Israël tot Jehovah om hulp. Jehovah verwekte hun derhalve een redder, Ehud.” — Recht. 3:15.

Merk op dat Othniël en Ehud door Jehovah God als redders werden verwekt. Zij waren enkel de tussenpersonen door bemiddeling van wie de grote Redder, God, bevrijding van vijandelijke onderdrukking teweegbracht.