De luisterrijke stad Korinthe
DE STAD die alle andere steden van Griekenland door haar kunst in de schaduw stelde, was het Korinthe uit de oudheid. Deze stad, waar de christelijke apostel Paulus in zijn werk als zendeling veel succes boekte, is wel het sieraad van Griekenland genoemd. Haar schilder- en beeldhouwwerken en speciaal haar gegoten bronzen voorwerpen werden met de grootste kundigheid vervaardigd. In Beacon Lights of History geeft de historicus John Lord van deze stad de volgende beschrijving: „Korinthe was rijker en weelderiger dan Athene en bezat de meest waardevolle schilderingen van Griekenland en bovendien de mooiste standbeelden; één straat alleen al was over een lengte van bijna vijf kilometer met kostbare gebouwen gesierd.” Korinthes grote welvaart weerspiegelde zich in zijn prachtige kunstwerken. Zoals men bij grote welvaart kan verwachten, had een geest van materialisme de Korinthiërs in zijn greep. In de eerste eeuw, toen de apostel Paulus daar was, moesten de christenen er een voortdurende strijd tegen voeren.
Vanwege zijn ligging op de istmus of landengte die het zuidelijke deel van het Griekse schiereiland met het vasteland verbindt, werd Korinthe een bijzonder bloeiende stad. Het had twee havens: Lechaeum aan de westkant van de istmus, en Kenchreae, de oostelijke havenstad, die elf en een halve kilometer van Korinthe lag en het vertrekpunt was voor de apostel Paulus toen hij aan het einde van zijn tweede zendingsreis per schip naar Syrië terugvoer. — Hand. 18:18, NW.
Handelsschepen meerden gewoonlijk in een van deze havens aan en losten er hun lading, die dan over de verscheidene kilometers brede landengte naar de andere haven werd getransporteerd, waar ze vervolgens op een ander schip werd overgeladen om daarna de reis voort te zetten. Kleine schepen werden zelfs niet eens gelost maar werden op de Diolcus, een soort van hulpspoor, over de istmus getrokken.
De handelsroute die over Korinthe liep, was een van de drie grote routes die het Westen met het Oosten verbonden. Personen die bijvoorbeeld van Efeze in Klein-Azië afreisden, konden naar Kenchreae zeilen, de istmus overtrekken en dan scheep gaan naar Brundisium (Brindisi) aan de oostkust van wat nu Italië is. Er bestond een goede reden waarom reizigers en kooplieden aan de route via Korinthe de voorkeur gaven. Zo vermeden zij de gevaarlijke stormkapen van het Griekse schiereiland, waar zij omheen moesten zeilen indien zij niet via Korinthe gingen.
De Romeinen, die hiervan de voordelen inzagen, verlangden sterk naar een scheepvaartkanaal dat de istmus zou doorsnijden. In 67 n. Chr. werd een poging tot doorgraving ondernomen, maar het project faalde. Ten slotte werd in 1893 met succes een kanaal gegraven en tot op heden is dit nog steeds in gebruik.
De stad Korinthe lag aan de voet van een bergrots die tot een hoogte van 566 meter oprees. Op de afgeplatte top van deze rots had Korinthe zijn akropolis of versterkt stadsgedeelte. Hier bevond zich eveneens de tempel van Aphrodite of Venus, de godin van de zinnelijke liefde. Hoewel de Korinthiërs vele andere godheden aanbaden, schonken zij haar hun grootste toewijding. Een duizendtal tempelslavinnen stonden als prostituées in haar dienst. In zekere mate droegen zij ertoe bij dat Korinthe als een immorele stad bekend kwam te staan. Rijke mensen beschouwden het als een eer hun mooiste slavinnen aan de dienst van deze godin op te dragen.
Daar de Korinthische christenen door grove afgoderij en ontaardende immoraliteit omringd waren, hadden zij strenge vermaningen nodig om hen te helpen in de ogen van God rein te blijven. Daarom sprak de apostel Paulus in zijn brieven aan hen zo krachtig over afgodendienaars en morele onreinheid. — 1 Kor. hst. 5 en 6; 2 Kor. 6:14-18, NW.
Korinthe was een zeer oude stad, mogelijk een van de oudste van Griekenland, en daarom een plaats waar vele godheden werden aanbeden. Er waren een heiligdom van Artemis van Efeze, een heilige plaats voor Athena, een heiligdom van Zeus Capitolinus of Jupiter, heiligdommen van Isis en Serapis, altaren van Helios, verscheidene heiligdommen voor Apollo, een heilige plaats voor Poseidon of Neptunus, een heilige plaats voor Hera of Juno, een tempel van Alle Goden, een tempel van Heracles, een tempel van Hermes, een tempel van Octavia en een tempel van Asklepios. Beelden van goden en halfgoden stonden langs de straten en openbare pleinen van de stad opgesteld.
Bij de tempel van Asklepios hebben archeologen modellen van lichaamsdelen in terra-cotta gevonden, die zieke mensen als dankoffer aan hun god naar de tempel brachten. Asklepios werd als de god van de genezing beschouwd. Deze modellen van lichaamsdelen die de aanbidders kwelden, waren in natuurlijke kleuren beschilderd. Het offeren van kopieën van zieke lichaamsdelen aan een godheid, is een gebruik dat heden ten dage nog door rooms-katholieken in Honduras in ere wordt gehouden. Daar biedt men aan een beeld van de „Maagd van Suyapa” modellen van zieke lichaamsdelen aan. Deze modellen worden van goud of zilver vervaardigd. Honderden hangen er aan de muren van de kerk. In tegenstelling tot deze rooms-katholieken weigerden de christenen van Korinthe de religieuze praktijken van de heidenen over te nemen. — 1 Sam. 5:12; 6:4-11.
Het marktplein of de Agora van Korinthe was geplaveid met marmer en omgeven door openbare gebouwen en winkels. Hierheen werd de apostel Paulus door de joden die hem vervolgden gebracht om voor proconsul Gállio te verschijnen. In Handelingen 18:12 (NW) vinden wij het verslag hierover: „Toen nu Gállio proconsul van Acháje was, stonden de joden eensgezind tegen Paulus op en voerden hem naar de rechterstoel.” De rechterstoel was een verhoogd spreekgestoelte op het marktplein. Het werd de Bema genoemd en was kostbaar uitgevoerd, bedekt met marmer en fijn snijwerk. Aan weerszijden van de Bema en op gelijke hoogte met de Agora waren twee wachtkamers met mozaïekvloeren en marmeren banken. Hier wachtten de mensen hun beurt af om verzoeken in te dienen of rechtszaken aan de proconsul te laten voorleggen.
De stad beschikte over een goede watervoorziening. Door tunnels die het water naar vier reservoirs met een totale capaciteit van meer dan 375.000 liter voerden, werd de onderaardse waterstroom afgetapt. Vanaf de voornaamste bron van deze waterstroom liepen ondergrondse kanalen onder de winkels aan de Agora door. In elke winkel kwam een put op een van deze kanalen uit. Door in deze putten wijn en voedingsmiddelen te laten zakken, konden de winkeliers ze koel houden.
In materialistisch opzicht was Korinthe een luisterrijke stad, maar dit maakte zijn bestaan niet duurzaam. Zij die zich in zijn materialisme en losbandigheid verheugden, kunnen, nu zij deel uitmaken van zijn stof, er niet door worden geholpen. Evenmin kunnen hun vele valse goden ook maar iets voor hen doen. De personen in Korinthe die vasthielden aan de christelijke waarheden die door Paulus verkondigd waren, hadden echter de vaste hoop als Jezus Christus’ medeërfgenamen van het koninkrijk der hemelen uit de doden te worden opgewekt. — 1 Kor. 15:12-57, NW.