vlot schijnt te kunnen uiten, kan een persoon gaan beseffen dat hij meer moet nadenken bij wat hij zegt. Behalve dat wij elkaar door ons voorbeeld helpen, betekent samenwerken met een metgezel dikwijls dat wij meer tijd aan de prediking zullen besteden, daar wij onze partner niet in de steek willen laten.

Het heeft Jehovah God en de Heer Jezus Christus behaagd gewone mensen te gebruiken om het belangrijkste werk op aarde te volbrengen. Dat werk bestaat erin dat wij als loyale discipelen van Gods Zoon anderen helpen getrouwe dienstknechten van de Allerhoogste te worden en te blijven (Matth. 28:19, 20; 1 Kor. 1:26, 27). Omdat het Gods werk is, weten wij niet door middel waarvan Jehovah God het hart van individuele personen zal openen. Het is niet louter een kwestie van het gesproken woord. Bijzonder belangrijk is de geest waarin de boodschap wordt aangeboden. Wanneer twee personen samenwerken, dragen beiden hun deel tot die geest bij. Maanden of zelfs jaren later komen wij misschien te weten dat het niet onze vloeiende aanbieding van Gods Woord was waardoor iemand naar ons luisterde. In plaats daarvan is het misschien de stralende glimlach geweest van onze metgezel, die er nog maar net mee was begonnen ons te vergezellen bij het bekendmaken van het „goede nieuws”.

Ervaart u op dit moment de zegen die eruit voortspruit wanneer men samen met een metgezel getuigenis geeft? Hebt u bemerkt dat dit u heeft geholpen meer tijd aan het verbreiden van het „goede nieuws” te besteden en dat u er meer vreugde uit put? Verricht u uw prediking daarentegen vaak alleen, denk dan eens aan Filippus de evangelieprediker. Als gevolg van de vervolging in Jeruzalem vluchtte hij naar Samaria en doopte gelovige Samaritanen. Later zond Jehovah’s engel hem uit om de Ethiopische eunuch te bekeren en te dopen. Daarna „voerde Jehovah’s geest Filippus vlug weg, . . . Filippus echter werd aangetroffen in Asdod, en hij trok het gebied door en bleef aan alle steden het goede nieuws bekendmaken totdat hij te Cesaréa kwam” (Hand. 8:1-40). Insgelijks zijn er in de tegenwoordige tijd vele gebieden voor de Koninkrijksprediking geopend door moedige Getuigen die, met de hulp van Gods geest, alleen werkten.

Wie waren de zieners?

In 1 Samuël 9:9 staat: „De profeet van vandaag werd vroeger ziener genoemd.” Deze woorden kunnen erop duiden dat vanaf de dagen van Samuël toen de profeten meer op de voorgrond begonnen te treden, de uitdrukking „ziener” geleidelijk vervangen werd door de term „profeet”. De zieners waren door God geïnspireerd om een zaak „te zien”, dat wil zeggen, de goddelijke wil te onderscheiden. De ogen van de ziener waren ontsluierd om dingen te zien of te begrijpen die voor de mensen in het algemeen verborgen waren. Daarom werd hij geraadpleegd voor het oplossen van problemen.