Verdient menselijk leiderschap uw vertrouwen?

GEDURENDE het afgelopen kalenderjaar hebben zich in een aantal landen over de gehele aarde dramatische veranderingen in de regering voorgedaan. Nieuwscommentator H. K. Smith, van de American Broadcasting Company, merkte op dat „de epidemie . . . van gevallen leiders” een „uniek kenmerk” van 1974 vormde.

Tot de betrokken landen behoren Argentinië, Ethiopië, Frankrijk, Groot-Brittannië, Israël, Italië, Japan, Portugal, West-Duitsland en de Verenigde Staten van Amerika. In een welbekend nieuwstijdschrift werd opgemerkt: „Op zijn minst enkele van de veranderingen in nationaal leiderschap weerspiegelden een rusteloos zoeken naar persoonlijkheden die ertoe in staat zouden zijn de wereld naar een toekomst te leiden die er donkerder en gevaarlijker uitzag dan jaren het geval geweest was.” — Time, 6 januari 1975.

In het verleden was het niet ongewoon wanneer leiders jarenlang aan de macht bleven. In één jaar tijd — 1974 — hebben echter vele leiders hun machtspositie verloren. Men zou zich dus terecht kunnen afvragen: Verdient menselijk leiderschap mijn vertrouwen?

HOE STAAT HET MET DE MENSELIJKE MOTIVATIE?

Ongetwijfeld hebben veel mensen die zich in de politiek begaven, dit met edele bedoelingen gedaan. Vaak hebben menselijke leiders echter bijbedoelingen gehad. Zo heeft Hitler de Duitse arbeiders door middel van oplichterij enorme bedragen afhandig gemaakt, zoals W. L. Shirer in The Rise and Fall of the Third Reich schreef:

„Elke Duitser, of op zijn minst elke Duitse arbeider, zo zei hij, dient een automobiel te bezitten, net als dit in de Verenigde Staten het geval is . . . Hitler bepaalde dat er voor hem een auto gebouwd moest worden die voor slechts 990 mark verkocht kon worden — $396 volgens de officiële wisselkoers. . . .

Aangezien de particuliere industrie geen automobiel voor $396 kon bouwen, droeg Hitler de Staat op deze te bouwen en belastte hij het Arbeidsfront met het project. . . . Het Arbeidsfront schoot een bedrag van vijftig miljoen mark voor. Dit was echter niet de belangrijkste financieringsregeling. Dr. [Robert] Ley’s ingenieuze plan was dat de arbeiders het kapitaal zelf moesten bijeenbrengen door middel van wat als een ’betaal-vóór-u-het-krijgt’-afbetalingssysteem bekend kwam te staan — vijf mark per week, of als een arbeider dacht dat hij zich dit kon veroorloven, tien of vijftien mark per week. Als er 750 mark was betaald, ontving de koper een bestellingsnummer dat hem recht gaf op een auto zodra deze geleverd kon worden. Jammer genoeg voor de arbeider werd er gedurende de gehele regeringsperiode van het Derde Rijk geen enkele auto aan een klant afgeleverd. De Duitse loontrekkers hebben tientallen miljoenen marken betaald zonder er ooit een pfennig van terug te krijgen.” Toen de Tweede Wereldoorlog begon, werd deze pas gebouwde automobielfabriek „voor de vervaardiging van goederen gebruikt die nuttiger waren voor het leger”.

Een menselijke leider kan zich ook tegen politieke bondgenoten keren en er verantwoordelijk voor zijn dat het volk in het algemeen veel lijden ondergaat. Neem bijvoorbeeld Josef Stalin, van 1929 tot 1953 dictator van de Sovjet-Unie. The World Book Encyclopedia zegt over hem: „Gedurende het grootste gedeelte van zijn dictatorschap heeft Stalin een schrikbewind gevoerd. Hij stond niemand toe zich tegen zijn beslissingen te verzetten. Stalin liet de meesten van degenen die hem hadden geholpen aan de macht te komen, terechtstellen of in de gevangenis werpen omdat hij vreesde dat zij een bedreiging zouden vormen voor zijn bestuur. Hij was ook verantwoordelijk voor de dood van miljoenen Russische boeren die zijn collectivisatie van de landbouw (staatscontrole op boerderijen) tegenstonden.” Toen Stalin het beheer over boerderijen, landbouwmateriaal en vee aan de Staat overdroeg, trachtten boeren zich hiertegen te verzetten door ongeveer de helft van de veestapel van het land en een groot deel van de oogst te vernietigen. „Als represaillemaatregel”, zo zegt dit naslagwerk, „deporteerde Stalin ongeveer een miljoen gezinnen. De vernietiging van de veestapel en van de oogst veroorzaakte een grote hongersnood. De economie ging voorwaarts, maar ten koste van miljoenen mensenlevens.”

Er wordt zeer terecht in de Heilige Schrift gezegd: „Wanneer de rechtvaardigen vele worden, verheugt zich het volk; maar wanneer een goddeloze heerst, zucht het volk” (Spr. 29:2). De daden van een leider kunnen uiteindelijk inderdaad bewijzen dat hij het vertrouwen van het volk niet verdiende.

EEN OMSTANDIGHEID DIE HET VERTROUWEN VERDER ONDERMIJNT

Sommige menselijke leiders hebben zich klaarblijkelijk onoverwinnelijk geacht. Zo verklaarde koning Esarhaddon van het oude Assyrië in een inscriptie: „Ik ben machtig, ik ben almachtig. Ik ben een held, ik ben reusachtig, ik ben kolossaal.” Niettemin was er één ding, de dood, waaraan die monarch niet kon ontkomen. „Er is een afloop met betrekking tot de mensenzonen en een afloop met betrekking tot de beesten, en zij hebben dezelfde afloop”, zo zegt de Schrift. „Zoals de één sterft, zo sterft de ander . . . Zij zijn allen uit het stof ontstaan, en zij keren allen tot het stof terug.” — Pred. 3:19, 20.

Er bestaat geen twijfel over dat alle menselijke leiders sterfelijke schepselen zijn. Geen van hen kan zichzelf of iemand anders van de dood redden. Vandaar dat de bijbel de gezonde raad geeft: „Stelt uw vertrouwen niet op edelen, noch op de zoon van de aardse mens, aan wie geen redding toebehoort. Zijn geest [levenskracht] gaat uit, hij keert terug naar zijn grond; waarlijk, op die dag vergaan zijn gedachten” (Ps. 146:3, 4). Geen enkele menselijke leider is onsterfelijk. Zijn dode lichaam gaat uiteindelijk tot ontbinding over en keert terug tot de aardbodem, waaruit de mens oorspronkelijk werd genomen (Gen. 2:7; 3:19). De dood vormt een omstandigheid welke het vertrouwen in menselijk leiderschap als niets anders ondermijnt.

WAAROM MENSELIJK LEIDERSCHAP MOET FALEN

Er bestaan fundamentele redenen voor waarom menselijk leiderschap moet falen. Zo zegt ’s mensen Schepper bijvoorbeeld: „Het staat niet aan een man die wandelt, zelfs maar zijn schrede te richten” (Jer. 10:23). Menselijke leiders hebben echter getracht hun schreden te richten terwijl zij God en zijn Woord, de bijbel, daarbij negeerden. De wereldtoestanden getuigen echter van de waarheidsgetrouwheid van wat de Schepper heeft gezegd. Alleen de man wiens „lust is in de wet van Jehovah” heeft de schriftuurlijke verzekering dat „al wat hij doet, zal gelukken”. — Ps. 1:1-3.

Jehovah God, die kan zien wat er gebeurt, niet alleen op aarde maar ook in het onzichtbare rijk vertelt ons waarom menselijke regeerders geen succes kunnen hebben. Zijn Woord de bijbel brengt goddeloze geestenkrachten met wereldmachten in verband. Er wordt bijvoorbeeld in gezegd dat „de vorst van het koninklijk gebied van Perzië” eens eenentwintig dagen lang tegenstand bood aan een rechtvaardige engel (Dan. 10:12-14, 20, 21). Een nietige menselijke leider zou zo iets nooit kunnen doen, maar alleen een goddeloze geesten-„vorst”, een demon, was hiertoe in staat. Onder wiens autoriteit? Die van Satan de Duivel, „de heerser der demonen” en „de god van dit samenstel van dingen”. — Matth. 9:34; 2 Kor. 4:4; Ef. 6:11, 12.

Het is interessant dat het bijbelboek Openbaring melding maakt van een symbolisch „wild beest” en zegt dat de „draak”, die Satan de Duivel is, „het beest zijn kracht en zijn troon en grote autoriteit” gaf (Openb. 12:7-9; 13:1, 2). In Daniëls profetie worden verscheidene dieren, met inbegrip van uitermate verscheurende dieren, gebruikt om er politieke machten mee aan te duiden (Dan. 7:1-28; 8:3-8, 20-22). Het symbolische „wilde beest” waaraan de Draak zijn kracht, zijn troon en autoriteit gaf, is derhalve de zichtbare aardse politieke organisatie van de Duivel. Geen wonder dat mensen menselijke regeringen onbevredigend vinden.

OP WIE UW VERTROUWEN TE STELLEN

Laat dit ons zonder hoop? Neen, want de bijbel, waarin staat: „Stelt uw vertrouwen niet op edelen”, toont aan op wie wij ons vertrouwen moeten stellen. Er wordt in verklaard: „Gelukkig is hij die de God van Jakob tot zijn hulp heeft, wiens hoop is op Jehovah, zijn God, de Maker van hemel en aarde, van de zee, en van al wat daarin is” (Ps. 146:3-6). Ja, Jehovah is Degene op wie wij ons vertrouwen moeten stellen.

Miljoenen hebben wegens de tekortkomingen van menselijk leiderschap lijden ondergaan. Velen zijn het slachtoffer geworden van bedrog en ongerechtigheid. Wezen, weduwen, de hongerigen en vele anderen hebben een werkelijke hoop nodig. Welnu, Jehovah is „de God die hoop geeft”. De bijbel identificeert hem als „Degene die trouw houdt tot onbepaalde tijd, Degene die recht verschaft aan hen die te kort zijn gedaan, Degene die brood geeft aan de hongerigen. Jehovah maakt de gebondenen los. Jehovah opent de ogen der blinden; Jehovah richt de neergebogenen op; Jehovah heeft de rechtvaardigen lief. Jehovah behoedt de inwonende vreemdelingen; de vaderloze jongen en de weduwe houdt hij staande, maar de weg der goddelozen maakt hij krom. Jehovah zal tot onbepaalde tijd koning zijn.” — Ps. 146:6-10; Rom. 15:13.

Kan er ook maar enige twijfel over bestaan dat Jehovah in staat is zulke goede dingen tot stand te brengen? Beschouwt u dit eens: Hoewel menselijke leiders sterven, is Jehovah eeuwig. De Hebreeuwse profeet Habakuk verklaarde: „O mijn God, mijn Heilige, gij sterft niet” (Hab. 1:12). Bezit God de macht het goede te doen? Welnu, wie is verantwoordelijk voor de aantrekkingskracht van de aarde? Wie oefent heerschappij uit over de zee, zoals wordt getoond door de wijze waarop de kusten de zee binnen vastgestelde grenzen houden? (Job 38:8-11; Jer. 5:22) Wie heeft de zon geschapen, een reusachtige vuurhaard met een inwendige temperatuur van ongeveer 19.400.000 graden Celsius? Wie heeft de enorme energie in nietige atomen geconcentreerd? Beslist geen menselijke leider. De onvergelijkelijke Bron van zulk een dynamische kracht is Jehovah God. Bovendien is hij, zoals de bijbel aantoont, „Degene die in rechtvaardigheid [spreekt], Degene die overvloedig [is] in kracht om te redden”. — Jes. 63:1.

U kunt alleen maar verwachten dat menselijke leiders zullen falen. De macht van Jehovah God is echter onweerstaanbaar en zijn werken zijn rechtvaardig. Zijn voornemen faalt niet en is ten goede van de mensheid. Reeds heeft Jehovah beslissende stappen gedaan ten behoeve van de mensheid door in de hemel het koninkrijk van zijn onsterfelijke, verheerlijkte Zoon, Jezus Christus, op te richten. Binnenkort zal dat koninkrijk menselijke leiders en regeringen vervangen (Dan. 2:44; 1 Kor. 2:6; Openb. 11:15-18). Dan zal de mensheid ware vrijheid en werkelijk geluk kennen.

Vertrouwen in goddelijke heerschappij is niet misplaatst. Er zullen overvloedige zegeningen uit de hemel neerdalen op degenen die onder de weldadige heerschappij van de Koning Jezus Christus leven. Gedraag u nu als een voorstander van goddelijke heerschappij, opdat u tot de gelukkige onderdanen zult behoren van degene die door Jehovah God is verschaft „als een leider en gebieder voor de nationale groepen”. — Jes. 55:1-4.