De sensatie van het paardrijden
’HET is heerlijk om op een paard door het open veld te rijden! Daar, buiten in de frisse lucht, terwijl er een koele bries langs je wangen streelt, ervaar je een gevoel van vrijheid dat je nieuw leven inblaast. Onder je voel je het ritmisch samentrekken van de spieren van je paard, dat galopperend over de velden en heuvels snelt. En al rijdend op de rug van dit sterke dier, dat precies doet wat je wilt, voel je een heerlijk gevoel van eenheid ontstaan tussen hem en jou.’ Zo zouden heel veel mensen over de hele wereld de sensatie beschrijven van het paardrijden.
Iemand die nog nooit op een paard heeft gereden, heeft misschien het idee dat het net zo iets is als rijden in een auto met open dak. Paardenliefhebbers zullen er echter heel snel bij zijn hem op de verschillen te wijzen. Ten eerste is er bijvoorbeeld de ritmisch galopperende beweging van het paard. Nog iets wat, naar hun mening, het paard vóór heeft op de auto, is dat het niet gebonden is aan gebaande wegen. Van het ene op het andere moment kan een paard een scherpe draai maken en over een met bloemen bezaaide weide wegijlen, een bos indraven, een rivier overzwemmen of zich een heuvelhelling opreppen.
Ongetwijfeld hebt u wel films gezien waarin mannen te paard reden. En waarschijnlijk vond u het opwindend hen over een open vlakte te zien jagen en de roffelende hoefslag van hun paarden te horen. Zo op een film lijkt paardrijden tamelijk gemakkelijk; alles wat je moet doen is op de rug van een paard gaan zitten en je laten rijden. Zo eenvoudig is het echter niet.
Paardrijden is een kunst die heel wat training en kennis vereist. De mens heeft er al veel tijd aan besteed om te weten te komen hoe hij deze krachtige schepselen zijn wil kan opleggen en ze kan africhten om op bepaalde signalen te reageren.
Bovendien hebben kruisingen in de loop der jaren voor een grote verscheidenheid in paarderassen gezorgd, die elk hun eigen specifieke vermogens, eigenschappen en karaktertrekken hebben. Deze verscheidenheid stelt de mens in staat om op heel veel manieren van deze „galopperende gaven” van God te genieten.
Een eeuwenoud genoegen
Als u er de bijbel op naslaat of andere oude documenten raadpleegt, zult u tot de ontdekking komen dat de mens reeds lang het opwindende genoegen kent om op de rug van een paard te rijden. Vele volken uit de oudheid bemerkten dat er ontzaglijk veel meer te genieten viel van de sporten die zij hadden ontwikkeld, wanneer er paarden bij werden gebruikt. Het was geweldig opwindend om, schrijlings op de rug van een vurige merrie gezeten, aan een spel mee te doen! En zowel voor toeschouwers als deelnemers was het ook erg spannend om paarden om het hardst te laten lopen.
Natuurlijk gebruikte de mens in die dagen van weleer het paard niet alleen voor zijn genoegen. Hij maakte tevens een praktisch gebruik van de kracht en snelheid van dit dier om te reizen, op voedsel te jagen en werk op de boerderij te verrichten. Helaas! Ook kwam hij tot de ontdekking dat paarden een belangrijke rol konden spelen bij het voeren van zijn oorlogen. Dus voegde hij contingenten ruiters aan zijn legers toe.
U kunt u voorstellen wat er in het verleden in de mensen omging als zij een grote cavaleriestrijdmacht naar het slagveld zagen optrekken of een lange rij van vergulde strijdwagens zagen voorbijgaan, getrokken door sterke paarden, dravend in triomfantelijke optocht met trompetgeschal en tromgeroffel. Hun emoties werden krachtig beroerd en het zichtbare vertoon van fysieke kracht schonk hun een gevoel van vertrouwen.
Maar wist u dat Gods wet de natie Israël uit de oudheid verbood paarden te vermeerderen of grote strijdwagendivisies te vormen? (Deut. 17:16) Waarom? Omdat Jehovah niet wilde dat zijn volk voor redding louter op vlees zou vertrouwen (Ps. 33:16-21; 61:3; Jes. 31:1, 3). Ook dienden zij hun vijanden niet te vrezen wanneer deze talrijke ruiters en strijdwagens hadden (Jer. 51:21). In plaats daarvan moesten zij onvoorwaardelijk geloof en vertrouwen stellen in God. — Ps. 20:7, 8.
Tot het eind van de negentiende eeuw was in de meeste plaatsen het geklikklak van paardehoeven een normaal geluid. De mensen reisden in het algemeen te paard. Als u toen had geleefd, zou u in bijna elk dorp of gehucht wel een smidse alsook drinkwaterbakken en fonteinen voor paarden hebben gezien. Maar toen in 1895 het „paardloze rijtuig”, de automobiel, op het toneel verscheen, nam de genoeglijke gewoonte van het paardrijden gestaag af. En nu zijn er in verhouding nog maar een handjevol mensen die paardrijden. Niettemin zijn er in veel dichtbevolkte gebieden altijd wel plaatsen te vinden als maneges, boerderijen, renbanen, polo-velden en circussen, waar paardrijden mensen van alle leeftijden nog steeds veel genoegen verschaft.
De opwindende kenmerken van bepaalde paarden
Als u in de Verenigde Staten naar het westen zou reizen, zou u bemerken dat bij de paardenliefhebbers daar de zogenaamde ’Quarter Horse’ erg geliefd is. Degenen die dit paard berijden, kunnen opwindende momenten beleven. Het is alleen al sensationeel om dit paard in actie te zien! Van stilstand kan hij overgaan tot een flitsende galop, plotseling stilstaan, draaien en als een kanonskogel in een andere richting schieten. Dit alles binnen een tijdsbestek van een paar seconden.
Stelt u zichzelf eens in het zadel voor met dit paard onder u, terwijl u probeert een onwillige stier, die in alle richtingen duikt en rent, in de kudde terug te brengen. Reeds na korte tijd zou u dankbaar zijn voor het snelle reactievermogen van dit paard. Zijn uitstekende reflexen zijn van vitaal belang bij de jacht op een stier waarvan men van het ene op het andere moment niet weet welke kant hij zal uitgaan.
Misschien is wel de meest verrassende eigenschap van dit krachtig gespierde paard zijn kalme aard. Als hij niet aan het werk is, staat hij meestal heel stil. Sommige ruiters vinden dit een van zijn meest bewonderenswaardige karaktertrekken.
Het polo-paard moet, net als de ’Quarter Horse’, in zijn leven heel wat moeilijke prestaties leveren. Maar de wijze waarop hij ze levert, brengt polo-liefhebbers vaak tot groot enthousiasme. Dit paard wordt gebruikt in een spel waarin hij pijlsnel in elke richting moet kunnen wegrennen, onmiddellijk moet kunnen stoppen, een complete slag moet kunnen draaien en er opnieuw op los moet kunnen stormen. Zijn baas op zijn rug probeert ondertussen een bal met een diameter van ruim acht centimeter met een houten hamer aan een lange steel tussen de doelpalen van de tegenstanders door te slaan. Of hij tracht te voorkomen dat de bal tussen zijn eigen doelpalen wordt geslagen.
Het publiek dat naar twee poloteams in actie kijkt, krijgt vaak spannende momenten te zien als de spelers bezit van de bal proberen te krijgen. Het kan niet anders of men komt onder de indruk van de moed, de snelheid en het uithoudingsvermogen van hun pony’s, die voortdurend over het veld heen en weer draven.
En nu we het toch over racen hebben, wie heeft nooit gehoord van de ster van de renbanen, de volbloed? Zijn vlugheid en razendsnelle gang hebben reeds ontelbare mensen in extase gebracht. Hebt u ooit opgemerkt hoe de jockeys als een aap op hun paard zitten, dicht gebogen bij de hals van het dier? De ervaring heeft hun geleerd dat het paard met deze zit het beste gebruik kan maken van zijn krachtige ledematen, zodat hij een betere start heeft en met grotere snelheid op de finish kan afstuiven.
Jong en oud hebben altijd een kleur van opwinding gekregen als zij zagen hoe circusartiesten halsbrekende toeren verrichtten op de rug van Percheronpaarden. En wat is het niet geweldig ontspannend de spring- en dansverrichtingen van de Lippizanerpaarden uit Oostenrijk gade te slaan.
Veel paarden zijn inderdaad tot prestaties in staat die mensen in vervoering brengen. Er zijn er ook vele die nederiger taken hebben te verrichten, maar toch door hun meesters enorm worden gewaardeerd om hun betrouwbaarheid en kracht.
Paardrijden — de noodzaak voorzichtig te zijn
Misschien zou u graag eens de sensatie van het paardrijden willen ervaren. Zo ja, dan is het goed altijd in gedachten te houden dat het paard geen aangeboren gave heeft om te voelen wat u van hem wilt. Hij moet worden getraind om te reageren op bepaalde signalen die hem zeggen of hij moet stappen, draven, galopperen of stoppen. En zelfs als hij getraind is, maar ú niet weet wat de signalen zijn, zal hij in verwarring raken als u op zijn rug zit. Dit kan gevaarlijk zijn.
Bovendien weten ervaren ruiters te vertellen dat een paard aanvoelt of de persoon die op zijn rug zit, weet hoe hij hem moet rijden. Als die bewuste persoon dat niet weet, is het mogelijk dat het dier een loopje met hem gaat nemen. Hoe? Wel, hij zal misschien weigeren te lopen, of hij houdt stil en gaat wat gras eten of een beetje water drinken of gaat de een of andere willekeurige richting uit. En het ergste van alles is, dat sommige paarden hebben geleerd dat ze met een „bokkesprong” of met behulp van een laaghangende tak van een ongewenste passagier kunnen afkomen. Het zou daarom van een nieuweling heel dwaas en gevaarlijk zijn om zonder een ervaren ruiter naast zich te gaan paardrijden. Hij zou van het paard kunnen vallen en ernstig gewond kunnen raken of zelfs zijn leven kunnen verliezen.
Op sommige plaatsen zijn er maneges waar u voor een paar uur een paard kunt huren. In het algemeen zult u bemerken dat men u van de manege niet alleen zal laten weggaan, maar iemand die bekend is met paarden met u zal meesturen. Als u nog nooit gereden hebt, zeg dit dan altijd wanneer u een paard gaat huren. Sommige maneges verschaffen lessen in de eerste beginselen van het paardrijden. Men zal u er leren hoe u op de correcte manier, aan de linkerkant, een paard moet bestijgen en wat de goede manier van afstijgen is. Tevens zal men u tonen hoe de teugels vastgehouden moeten worden en u wegwijs maken in de voornaamste voetsignalen om uw paard te laten stappen of draven.
U zult natuurlijk op een kort rijtochtje niet alles kunnen leren over paardrijden. Verwacht daarom ook niet dat u de eerste de beste keer al aan een galop toe bent. Door echter aandacht te schenken aan de suggesties van onderlegde en ervaren rijders, zult ook u misschien eens het opwindende genoegen en de sensatie ervaren een van deze galopperende gaven van God te berijden!