Een verwelkende bloem verwelkt niet meer
ONDER Rome’s drukke straten ligt een stad welke eens door meer dan drie miljoen mensen werd bevolkt. Alles wat er van overbleef, waren wat verweerde zuilen, afbrokkelende muren en her en der verspreid liggende stenen. Deze oude overblijfselen staan daar temidden van moderne gebouwen en geplaveide straten als stomme getuigen van het volk dat eens zijn straten bevolkte en nu teruggekeerd is tot het stof.
Deze mensen waren niet anders dan wij. Evenals de bloemen die nu hier en daar opschieten tussen de puinhopen van hun stad om na korte tijd weer te verdwijnen, leefden zij echter maar kort. „Voor de sterfelijke mens zijn de dagen als het groene gras; als een bloem des velds bloeit hij op. Want slechts de wind behoeft er over te gaan en zij is niet meer.” — Ps. 103:15, 16.
Waarom moet ’s mensen leven gelijk een verwelkende bloem zijn? Waarom is het eigenlijk niet onvergankelijk? Waarom kan het niet heel lang voortduren zoals bijvoorbeeld de oersterke mammoetboom? Dit is mogelijk en het zal zeker gebeuren. ’s Mensen Schepper had, toen hij het eerste mensenpaar gelijk prachtige bloemen in een vredige tuin plaatste, dit mogelijk gemaakt. Omdat de mens opzettelijk ongehoorzaam was, liep alles anders af. Omdat de mens echter de dood over zichzelf bracht, wil dit nog niet zeggen dat Gods voornemens faalden. Dat zal nooit gebeuren. „Alzo zal mijn woord, dat uit mijn mond uitgaat, ook zijn; heb zal niet ledig tot mij wederkeren.” — Jes. 55:11, NBG.
God voorzag in zijn onverdiende goedgunstigheid in het middel om te herwinnen wat het eerste mensenpaar had verloren, Christus, die de weg tot eeuwig leven voor gehoorzame mensen opende.
Het is niet meer dan redelijk dat zij die hier voordeel van trekken Christus’ voorbeeld van gehoorzaamheid jegens God en niet Adams ongehoorzame voorbeeld volgen. Dan zal ’als de levensduur der bomen de leeftijd van mijn volk zijn en mijn uitverkorenen zullen van het werk hunner handen genieten’ (Jes. 65:22, NBG). Deze belofte zal in Gods koninkrijk vervuld worden.
Vele thans levende mensen zullen straks de aarde onder die goddelijke regering bevolken. Zij zullen aanschouwen hoe Gods oorspronkelijke voornemen ten uitvoer gebracht zal worden. Dan zal de nu op een verwelkende bloem gelijkende mensheid nimmermeer vergaan.