het verenigbaar is met liefde. Beschouw de volgende verzen van het geïnspireerde boek Spreuken eens:

„Dwaasheid is aan het hart van een kind gebonden, maar de tuchtroede zal haar ver van hem verwijderen” (22:15). „Onthoudt de tucht niet aan een kind; straft u hem met de roede, hij zal niet sterven. Straf hem met de roede en red zijn ziel van de dood” (23:13, 14). „Hij die de roede spaart, haat zijn zoon, maar hij die hem liefheeft, zorgt ervoor dat hij hem tuchtigt” (13:24). — New International Version.

Hoewel zulke verwijzingen naar de „roede” verschillende vormen van streng onderricht kunnen omvatten, is fysieke kastijding daar zeker bij inbegrepen. Of ouders dit nu met de vlakke hand doen, of met een houten liniaal of een andere passende soort „roede”, zij hebben van God de autoriteit ontvangen een pak slaag toe te dienen wanneer zij hun kinderen liefdevol streng onderricht geven.

Maar de bijbel helpt ouders uitersten te vermijden door krachtige raad te verschaffen tegen het toegeven aan hevige toorn (Spr. 16:32; 25:28; Kol. 3:8). Als een ouder de bijbelse raad om zijn toorn te bedwingen in de wind slaat en een kind in een uitbarsting van woede meedogenloos slaat, zou dit in strijd zijn met wat Gods Woord zegt over streng onderricht als een uiting van liefde. De bijbel beveelt nergens aan een kind uit woede te slaan of harde klappen te geven die kneuzingen veroorzaken en zelfs een kind kunnen verminken. Dat is kindermishandeling, geen liefdevol streng onderricht.

Een verstandige ouder beseft dat er verscheidene manieren zijn om een kind terecht te wijzen of te straffen. Een vastberaden woord is soms al voldoende. In andere gevallen kan een ongehoorzaam kind misschien een korte tijd in afzondering gezet worden. Wanneer een kind iets in zijn kinderlijke zorgeloosheid of onverantwoordelijkheid morst of breekt, zal het vaak de beste resultaten afwerpen als het kind dit zelf moet opruimen of, indien uitvoerbaar, werk moet verrichten om de schade te vergoeden. Het is natuurlijk belangrijk plooibaar te zijn door het strenge onderricht zowel aan de situatie als aan het kind aan te passen; wat op het ene kind een goede uitwerking heeft, zal bij het andere misschien niet helpen.

Maar zoals de bijbel terecht laat zien, heeft een pak slaag vooral bij jonge kinderen zijn waarde als een zo nu en dan toegediende vorm van streng onderricht. De meeste kinderen zullen bij tijd en wijle het ouderlijke gezag uitdagen en hun ouders op de proef stellen om te kijken of „het hun menens is” en of de ouders het verdienen gerespecteerd te worden. Zelfs lieve kinderen kunnen zeggen: „Houd je mond!” of „Nee, dat doe ik niet!” Een arts legde uit dat dit overeenkomt met een kind dat weet waar ’een streep over de grond getrokken is’ en er toch overheen stapt om te kijken hoe de ouder zal reageren. Zal het dit ongestraft kunnen doen? Wie heeft het voor het zeggen?

Vooral bij erg jonge kinderen is een dergelijke uitdaging nu niet altijd de geschikte tijd voor een heleboel woorden. Een pak slaag kan beter op z’n plaats zijn. Neen, niet dat het kind door slaan tot onderworpenheid wordt gebracht, maar er worden enkele ferme tikken gegeven die voldoende beklemtonen wie de baas is.

Nadat er misschien wat traantjes hebben gevloeid, kan de ouder het kind liefdevol in zijn of haar armen nemen. Met een paar rustige woorden of alleen al een hartelijke omhelzing kan de ouder het kind te verstaan geven: „Ik houd te veel van je dan dat ik je wil laten opgroeien zonder dat je gezag weet te erkennen en de noodzaak van respect inziet.” Dit zijn ook bij uitstek de momenten om richtlijnen te verschaffen die het hart zullen raken. Nadat een vader in Science News de eerder aangehaalde zienswijze had gelezen, dat kinderen geen slaag zouden mogen krijgen, schreef hij aan het tijdschrift:

’Wanneer mijn kinderen opzettelijk ongehoorzaam waren, zetten mijn vrouw en ik uiteen wat de reden was voor de overtreden gedragsregel en het kind erkende dat het straf had verdiend. Mijn zoontje (ongeveer 6 jaar) kroop eens op mijn schoot, nadat hij een afgesproken aantal pijnlijke tikken met de peddel had gehad, omhelsde me, gaf me een kus en zei: „Pappie, ik denk dat ik mijn les heb geleerd.”’

Overal om ons heen zien wij de droevige gevolgen van een overdreven en misplaatste toegeeflijkheid. Daarom moeten wij des te beter kunnen beseffen hoe waar de bijbelse verklaring is: „Hij die [zijn zoon] liefheeft, zorgt ervoor dat hij hem tuchtigt” (Spr. 13:24, NIV). Ouders handelen werkelijk liefdevol wanneer zij hun kind van kindsbeen af beginnen te helpen gezag te erkennen en te leren beseffen dat vrijheid aan redelijke beperkingen onderhevig is. De pijn die het jonge kind even voelt ten gevolge van een welverdiend pak voor de broek dat vastberaden, doch niet hard vochtig wordt toegediend, is veel beter dan de smart die eruit voortvloeit als in de tienerjaren of op latere leeftijd die lessen nog niet geleerd zijn.

Het kost ouders werkelijk moeite om kinderen op verstandige wijze te slaan — aan de ene kant moeten zij voorkomen dat misplaatste genegenheid er de oorzaak van is dat zij helemaal niet slaan, aan de andere kant dienen zij zichzelf zo te beheersen dat het pak slaag niet in bruutheid of kindermishandeling ontaardt. Maar de raad van onze Schepper en de goede resultaten die eruit voortvloeien bewijzen dat het de moeite waard is. Zoals Today’s English Version dan ook Spreuken 23:13, 14 weergeeft: „Aarzel niet een kind te tuchtigen. Hij gaat niet dood van een goed pak slaag. Het kan trouwens zijn leven redden.”

Een blik op de wereld

Ouija-bord veroorzaakt mishandeling

◆ Een pleegkind werd gedurende meer dan vier jaar geslagen en mishandeld door zijn voogden die geloofden in de „boodschappen” die zij door middel van een Ouija-bord ontvangen, zo luidt de aanklacht van een proces dat in Oregon werd aangespannen. Er wordt beweerd dat wanneer er in het huis iets werd gemist, zij gewoonlijk het bord raadpleegden, en dat meestal als antwoord de naam van de jongen kwam. Er wordt aangevoerd dat de jongen als straf op een stoel werd vastgebonden, en vervolgens werd geslagen met een hengel of een riem. Hij werd ook gedwongen lepels vol peper in te slikken, grote hoeveelheden snuiftabak te kauwen en door te slikken, en terwijl de rest van het gezin zich op het strand ontspande, werd hij wel drie dagen in zijn kamer opgesloten.

Is het lezen van boeken aan het uitsterven?

◆ Bijna de helft van 1450 Amerikanen boven de leeftijd van 16 jaar die werden geïnterviewd, gaf toe nooit een boek te hebben gelezen, aldus de resultaten van een onderzoek in opdracht van de bedrijfstak voor de boekhandel. Het onderzoek onthulde dat 39 percent zei alleen kranten en tijdschriften te lezen, en 6 percent erkende nooit iets te lezen. Voor de 55 percent die echter nog wel boeken lazen, waren de meest geliefde onderwerpen biografieën en autobiografieën, gevolgd door boeken over koken, geschiedenis, religie, onderwijs, actuele gebeurtenissen, sport, psychologie en hoe dingen zelf te doen. Volgens het onderzoek worden mensen die tv kijken niet noodzakelijkerwijs belemmerd in het lezen en worden zij niet zo opgeslokt door andere vrijetijdsbezigheden, dat zij geen tijd overhouden voor het lezen van boeken. Het bleek dat zelfs de mensen die het het drukst hebben, nog lezen.

Kippesoep tegen verkoudheid

◆ Sommige moeders hebben het al lang gezegd. Maar nu is in het laboratorium bewezen