bezuinigd moet worden, zullen beide partijen in de huwelijksverhouding met het oog op de gemeenschappelijke belangen van het gezin hierin moeten samenwerken. — Spr. 31:10-31.

17. Op welke manieren kan een vrouw belangstelling tonen voor de verantwoordelijkheden van haar man (zonder haar neus in zaken te steken die hij misschien vertrouwelijk moet houden), waardoor zij ervoor zorgt dat er een goede onderlinge communicatie in stand wordt gehouden?

¹⁷ Het is ook belangrijk ervoor te zorgen dat er een goede communicatie tussen u en uw man wordt onderhouden. Opnieuw is dit niet alleen de taak van de echtgenote; beide partners moeten eraan werken. Een gehuwde vrouw kan echter bepaalde dingen doen die hiertoe kunnen bijdragen, zonder naar kwesties te vragen die van een vertrouwelijke aard kunnen zijn indien haar man verantwoordelijkheden in de gemeente draagt. Zij kan ernaar streven haar man in een gesprek te wikkelen over het werk dat hij overdag heeft gedaan, misschien over problemen die hij met haar kan delen, en zij kan hem over haar dag thuis met de kinderen vertellen, of over haar activiteit in het getuigenisgeven over het Koninkrijk. Deze belangstelling voor elkaars leven zal een zegen blijken te zijn en zal geluk in de gezinskring brengen. — Spr. 16:24.

18. Noem enkele andere problemen welke de gezinseenheid belemmeren, die nog besproken zouden kunnen worden.

¹⁸ Tot dusver hebben wij twee terreinen besproken die een belangrijke plaats innemen bij de bevordering van de gezinseenheid, namelijk die van de gezagsuitoefening als hoofd door de echtgenoot onder Gods regeling der dingen en die van juiste vrouwelijke onderworpenheid, zoals in de bijbel voor echtgenotes wordt uiteengezet. Er zijn echter nog veel meer gebieden die onze aandacht behoeven in een bespreking van het gezinsleven. Er zijn bijvoorbeeld problemen op het gebied van een vittende echtgenoot, het streng onderrichten van de kinderen en ook de huwelijksverhouding, waarover de apostel Paulus sprak als het geven van wat elke partner in zijn of haar intieme leven met de ander toekomt (1 Kor. 7:3-5). Het zal belangwekkend zijn deze kwesties te beschouwen, en daarom zullen wij er voordeel uit trekken dat deze punten in het volgende artikel gedetailleerder besproken worden.

Ten behoeve van de eenheid van het gezin samenwerken

1. (a) Wat voor uitlatingen en houdingen zal men in christelijke huisgezinnen moeten vermijden? (b) Welke goede raad wordt in Kolossenzen 4:6 gegeven?

„IK HEB HET JE NOG ZO GEZEGD!” „Je luistert gewoon niet naar me!” „Heb ik je niet gezegd dat dit zou gebeuren?” Maar al te vaak worden zulke uitlatingen een onderdeel van gezinsgesprekken tussen huwelijkspartners en hun kinderen. Deze woorden worden met afkeer uitgesproken wanneer iets niet goed gaat en het een idee van de partner was. De wijze man schreef: „Men kan beter alleen in de woestijn wonen dan met een vittende en slecht gehumeurde echtgenote” (Spr. 21:19, New English Bible). Hetzelfde geldt met betrekking tot een vittende en slecht gehumeurde echtgenoot. Het woordenboek definieert het woord „vitten”: „Ergeren door aanmerkingen te