De val der hedendaagse jeugd

DE KUIL van morele ontaarding welke de volwassenen hebben gegraven, is voor de hedendaagse jeugd een strik geworden. Het resultaat is een angstwekkende toename in het aantal onwettige geboorten bij jonge meisjes, een alarmerende toename in venerische ziekten onder jeugdige personen en schokkende gevallen van seksuele orgiën onder jongeren.

De volwassenen echter hebben de hedendaagse wereld in deze donkere kuil van lage zedelijke maatstaven gestort. Juist zij schenden de heiligheid van het huwelijk en zorgen er voor dat de nieuwsbladen vol staan met schandelijke verhalen van immoraliteit. Juist zij geven tijdschriften en boeken uit en voeren toneelstukken op, waarin onwettige seksuele betrekkingen op de voorgrond treden. Juist zij produceren sensuele films en maken zinnelijke reclame. Juist zij hebben de demoraliserende theorieën van seksuele vrijheid uitgedacht en juist zij zijn de bron van de moreel gedegenereerde atmosfeer waaraan de wereld zich laaft. De jeugd is in deze atmosfeer geboren en grootgebracht. Is het dan te verwonderen dat zovelen in de kuil der immoraliteit zijn gevallen?

De volwassenen die voorstanders waren van seksuele vrijheid, hebben er veel toe bijgedragen de hedendaagse jeugd in de kuil van morele ontaarding te trekken. Howard Whitman gaf er in zijn artikel „De jeugd en ’de drang der natuur,’” dat in het tijdschrift Better Homes & Gardens van juli 1957 verscheen, het volgende commentaar op: „In de 12 jaar na de 2de Wereldoorlog zijn de traditionele maatstaven van moraliteit weggeslagen, ze zijn gehekeld als zijnde ’ouderwets,’ betiteld als de weg van een kwezel tot misvorming en neurose, en gebrandmerkt als ’onwetenschappelijk.’ Men heeft nieuwe maatstaven van seksuele vrijheid beproefd, met als gevolg nieuwe hoogtepunten in het aantal onwettige geboorten, een verpletterende last van echtscheidingen, en een groter aantal psychiaters dan ooit tevoren. . . . De jeugd heeft hiervan ernstig nadeel ondervonden. Enkele nadelen kennen wij, zoals wanneer maatschappelijke instellingen of de wet tussenbeide komen en hun rapporten opstellen over zwangerschap ’moet’-huwelijken, venerische ziekten. Dan zijn er de verzwegen nadelen, zoals wanneer gechoqueerde families het ’verborgen trachten te houden.’ Vervolgens de stille nadelen, wanneer de jeugd ’geluk’ heeft en het weet ’weg te werken.’ Deze stille nadelen — de wroeging, spijt, het verlies van zelfrespect, de schadelijke invloed op het toekomstige leven van een persoon — kunnen de grootste van alle zijn.”

Maatstaven waardoor seksuele losheid wordt goedgekeurd, bouwen niet op maar leiden tot verderf. Ze roepen minachting voor één morele wet op en leiden tot onverschilligheid jegens andere.

Zwaar is de verantwoordelijkheid der ouders. Aan hen de taak hun kinderen te behoeden voor de slechte morele invloed der wereld. Daartoe moeten zij hen al van prille leeftijd af op juiste wijze onderrichten. Men kan niet wachten totdat het kind al opgeschoten is. Men moet er mee beginnen wanneer het nog zeer jong is. „Leidt een knaap op overeenkomstig de weg voor hem; wanneer hij dan oud wordt, zal hij er niet van afwijken.” — Spr. 22:6.

Ouders kunnen hun kinderen verwarring, angst en smart besparen door hun te onderrichten over het doel en de functie der geslachtsorganen. Het kind moet daar niet zelf maar achter zien te komen. Wanneer het aan zichzelf wordt overgelaten, zal het onvermijdelijk een verkeerde opvatting over het seksuele krijgen. Men dient hem het grootste respect voor het wonderbaarlijke reproduktievermogen bij te brengen. Het dient dit als een heilig pand van God te beschouwen.

Wanneer kinderen een begrip hebben van hun geslachtsorganen, zullen zij de aantrekkingskracht tussen de seksen begrijpen. Zij zullen weten waartoe het kan leiden wanneer ze niet op hun hoede zijn. Zij zullen er voorzichtig door worden. Zij zullen de seksuele betrekkingen gaan zien als een liefdesbetuiging binnen de heilige huwelijksband, en niet als iets wat daarbuiten kan bestaan. Zij zullen de wens koesteren hun ongereptheid te bewaren voor degene die zij later als hun levenspartner zullen uitkiezen.

Het dient kinderen duidelijk gemaakt te worden dat het misbruik der seksuele aantrekkingskracht niet alleen het gevaar van ziekten met zich brengt, maar tevens ernstige emotionele schade kan teweegbrengen, welke zich nog lang in hun leven als volwassene kan doen gelden. Bovenal echter, dat men er zich Gods veroordeling door op de hals haalt die het niet goedkeurt dat de mens zijn gave verkeerd gebruikt. „Wat! Weet gij niet dat onrechtvaardigen Gods koninkrijk niet zullen beërven? Wordt niet misleid. Noch hoereerders, noch afgodendienaars, noch overspelers, noch mannen die er voor tegennatuurlijke doeleinden op na worden gehouden, noch mannen die bij mannen liggen, . . . zullen Gods koninkrijk beërven.” — 1 Kor. 6:9, 10.

Er wordt echter meer vereist dan alleen maar seksuele voorlichting om kinderen te behoeden voor de valkuil van morele ontaarding. Er moet respect aanwezig zijn voor hoge morele beginselen. Daar deze in de bijbel staan opgetekend, is het nodig dat ouders hun kinderen in de Schrift onderwijzen. Dit is hún plicht en niet die van een kerk. Beginselen zijn van levensbelang. Ze zijn iets hechts waarop het kind kan terugvallen wanneer de storm van immoraliteit dezer wereld er op losbeukt.

Ouders kunnen geen hoge moraal bij hun kinderen aankweken wanneer zij zelf niet leven naar de beginselen welke zij hun proberen in te prenten. Er kan niet met twee maten gemeten worden, een voor de ouders en een voor de kinderen. Kinderen hebben huichelarij vlug door.

Jongens en meisjes van tien tot twintig jaar zijn zeer vatbaar voor de toon welke door de grote massa wordt aangegeven. Zij vinden dat zij zich naar hun metgezellen moeten schikken. Dit stelt hun morele rechtschapenheid zwaar op de proef, vooral wanneer de grote massa een pad van immoreel gedrag inslaat. Of een kind de spot van de massa — omdat het zich aan zijn morele beginselen houdt — kan verdragen, wordt bepaald door de kwaliteit van de opleiding welke het al vroeg heeft ontvangen.

Het zou beter zijn dat het kind zijn metgezellen koos onder hen die dezelfde achting voor goede morele maatstaven hebben. Verstandig raadt de bijbel aan: „Slechte omgang bederft goede zeden.” — 1 Kor. 15:33, NBG.

Gedurende de tijd dat deze wereld nog blijft bestaan, zullen morele maatstaven voor de jeugd voortdurend een valkuil zijn. De kinderen zullen beïnvloed blijven worden door een atmosfeer van ontaarding onder de volwassenen, en deze atmosfeer zal pas wijken wanneer Gods koninkrijk het huidige samenstel van dingen vernietigt. Dit betekent dat ouders die er op willen toezien dat hun kinderen goede morele maatstaven aanleggen, er voor verantwoordelijk zijn hen te onderwijzen in de weg welke zij moeten gaan.