„Uw wil geschiede op aarde” — Deel 30

De in het 11de hoofdstuk van Daniëls profetie voorzegde eeuwenlange strijd tussen de symbolische koning van het noorden en de koning van het zuiden heeft nu de twintigste eeuw van onze christelijke jaartelling bereikt. Op 1 januari 1871 werd het Duitse Rijk wederom opgericht en korte tijd vormde het met Oostenrijk-Hongarije en het koninkrijk Italië een Triple Alliantie of „Dreibund”. Aan de andere kant nam het Britse Rijk in 1882 de werkelijke heerschappij over het land Egypte in handen. Op deze wijze stapte de Anglo-Amerikaanse dualistische wereldmacht feitelijk in de schoenen van de koning van het zuiden. In 1914 n. Chr. brak er oorlog tussen de twee koningen uit. Volgens de profetische beschrijving die Daniël in hoofdstuk 11, vers 29, gaf, zou het er voor de koning van het noorden ditmaal anders uitzien dan in voorbijgegane tijden, want nu was hij slechts een tweederangs macht en stond hij niet alleen tegenover een eersterangs macht, namelijk de Anglo-Amerikaanse dualistische wereldmacht, maar tevens tegenover het koninkrijk Gods, dat in 1914 in de hemel is opgericht.

16. Waardoor werden de „schepen der Kittieten” die tegen de koning van het noorden optrokken, in het begin hoofdzakelijk vertegenwoordigd?

¹⁶ Er verder over uitweidend dat de strijd ditmaal niet zo zou zijn als in vroeger tijden, zei de engel tot Daniël: „Er zullen schepen der Kittieten tegen hem komen, zodat hij afgeschrikt [wankelmoedig, Le] wordt; maar op den terugweg zal hij vergramd worden tegen het heilig verbond en tot daden overgaan; en, teruggekeerd, zal hij zijn belangstelling wijden aan [een goede verstandhouding hebben met, Le] hen die het heilig verbond verzaken” (Dan. 11:30). Alhoewel de koning van het noorden met de op één na grootste vloot en vele vernietigende onderzeeboten was toegerust, bleek hij niet tegen de „schepen der Kittieten” die tegen hem optrokken, opgewassen te zijn. Dit waren geen letterlijke van Cyprus, het Kittim uit de oudheid, afkomstige schepen, alhoewel het eiland Cyprus op 5 november 1914 door Engeland was geannexeerd opdat het niet Turkije, dat aan de kant van Duitsland stond, in handen zou kunnen vallen. Volgens de joodse geschiedschrijver Josephus werd de uitdrukking Kittim niet alleen op Cyprus maar eveneens op Italië’s kusten toegepast. Het is interessant op te merken dat Italië zich in 1915 overeenkomstig het Verdrag van Londen bij het oorlogvoerende Engeland aansloot en aldus haar eigen Romeinse vloot bij die van de koning van het zuiden voegde. In het begin werden de „schepen der Kittieten” echter hoofdzakelijk door de grote Britse vloot vertegenwoordigd.

17. Hoe kwamen er later, toen de zevende wereldmacht volledig in een oorlog met de koning van het noorden was gewikkeld, nog meer schepen der Kittieten?

¹⁷ Later, nadat de Duitse onderzeeboot U 20 op 7 mei 1915 bij de kust van Ierland de Lusitania van de Britse „Cunard Line” tot zinken had gebracht, waarbij 124 Amerikanen het leven verloren, kwamen er nog meer „schepen der Kittieten” uit het westen. Er rees een diplomatiek geschil tussen Amerika en Duitsland. De toestand verergerde en 6 april 1917 kondigde de Amerikaanse president Wilson de staat van oorlog met Duitsland af. Toen kwamen er Amerikaanse oorlogsschepen uit het westen om de strijd tegen de koning van het noorden aan te binden, terwijl er tevens een groot aantal Amerikaanse troepen op het Europese vasteland aan wal werd gezet. Nu was de koning van het zuiden, de Anglo-Amerikaanse dualistische wereldmacht, volledig in een oorlog met de mededingende koning gewikkeld. In september 1916 hadden de Britten echter een vreemd soort van gepantserd voertuig in de vorm van de door rupsbanden voortbewogen „tanks” tegen de koning van het noorden in het geweer gebracht.

18. Hoe bevorderde de koning van het noorden in 1917 het wereldcommunisme?

¹⁸ Het is veelbetekenend dat keizer Wilhelm in 1917, nadat de Russische tsaar afstand van de troon had gedaan, Nikolai Lenin van Zwitserland via Duitsland en Zweden naar Rusland zond om het bolsjewisme of communisme te verbreiden met het doel de Russische legers te verzwakken en te gronde te richten. (Aldus generaal Ludendorff, de bondgenoot van Adolf Hitler, in zijn memoires.) Door deze oorlogsstrategie bevorderde de koning van het noorden de zaak van het wereldcommunisme.

19. Wanneer werd de koning van het noorden „wankelmoedig” en begaf hij zich op de „terugweg”, en in welk opzicht en door welke wereldgebeurtenissen was het jaar 1914 nu betekenisvol geworden?

¹⁹ In november 1918 werd de koning van het noorden echter „wankelmoedig” en keerde hij als een geslagen man die zich aan de oorlog onttrok, terug. Keizer Wilhelm, die sinds zijn vader, Frederik III, in 1888 was gestorven, had geregeerd, deed afstand van de troon en vluchtte in ballingschap, waarna Duitsland een republiek werd. Aldus eindigde de 1ste Wereldoorlog. Niettemin werd het jaar 1914 n. Chr. door deze wereldoorlog, te zamen met de voedseltekorten, pestilentiën en de vervolging van Jehovah’s heiligdomklasse, als het jaar gekenmerkt waarin de „zeven tijden”, „de bestemde tijden der natiën”, eindigden, Gods koninkrijk in de hemelen werd geboren en deze door de Duivel geregeerde oude wereld haar „bestemde tijd van het einde” binnenging. — Matth. 24:7-9; Luk. 21:10-17.

20. Hoe werd de koning van het noorden, daar keizer Wilhelm zich in ballingschap bevond, ’vergramd tegen het heilig verbond’?

²⁰ Wat keizer Wilhelm betreft, zijn hart was tegen het heilig verbond geweest (Dan. 11:28). Hoe werd, daar hij tot zijn dood op 4 juni 1941 in ballingschap verkeerde, de koning van het noorden nu ’vergramd tegen het heilig verbond’ en ’ging hij tot daden over’? Dit geschiedde doordat de Oostenrijker Adolf Hitler met behulp van Duitse katholieke politici, zoals bijvoorbeeld Franz von Papen, aan de macht kwam. In januari 1933 zette president von Hindenburg Schleicher als Duitse kanselier af en stelde hij Hitler in dat ambt aan met von Papen als vice-kanselier. Vervolgens verklaarde president von Hindenburg: „En nu, heren, voorwaarts met God!”a In werkelijkheid was het ’VOORWAARTS TEGEN GOD!’ Tegen die tijd beliep het aantal getuigen van Jehovah in Duitsland meer dan 19.200 en traden zij zeer op de voorgrond. Een der eerste dingen welke de nazi-führer Hitler deed, was Jehovah’s getuigen verbieden, hun getuigenisuitrusting in beslag nemen en hen in gevangenissen en concentratiekampen opsluiten.b Op 1 april 1933 werd Hitler dictator, want toen droeg de Duitse Rijksdag zijn wetgevende macht voor een termijn van vier jaar aan Hitlers regering over. Door deze zet eindigde de Duitse republiek, die door het „Derde Duitse Rijk” werd opgevolgd. Het Eerste bestond van 962 tot en met 1806 in het Duitse Heilige Roomse Rijk, het Tweede van 1871 tot en met 1918 in het Rijk der Hohenzollern en het Derde in Hitlers dictatorschap.

21. Hoe ging de koning van het noorden nu ’tot daden over’ door „een goede verstandhouding met hen die het heilig verbond verzaken”, te hebben?

²¹ Hoe ’ging hij’ echter ’tot daden over’? Op 8 september 1926 was Duitsland tot de Volkenbond toegelaten, doch de nazi-dictator Hitler deed Duitsland op 14 oktober 1933 uit deze Bond treden. In zijn stoutmoedigheid behaalde hij het ene wereldlijke succes na het andere, door eerst Oostenrijk en vervolgens Sudetenland in Tsjechoslowakije te annexeren alsmede de Asmogendheden, waarbij zelfs het verafgelegen Japan was aangesloten, te vormen. Veel van zijn succes had hij te danken aan het feit dat hij „een goede verstandhouding met hen die het heilig verbond verzaken”, had. De geestelijken der christenheid, en in het bijzonder die van de Rooms-Katholieke Hiërarchie, beweerden vóór Gods verbond met betrekking tot het Koninkrijk te zijn. In plaats dat zij op de rechtmatige Erfgenaam, Jezus Christus, die in 1914 in zijn koninkrijk kwam, hadden gewacht, zetten zij een religieus-politieke regering van hun eigen maaksel op, namelijk het Heilige Roomse Rijk. In begin juli 1933 sloot vice-kanselier von Papen ten behoeve van Hitler een concordaat met paus Pius XI, op grond waarvan de paus overeenkwam om in ruil voor Hitlers plechtige belofte dat de Katholieke Kerk in Duitsland volledige religieuze vrijheid zou blijven genieten, de katholieke partij het Centrum in Duitsland te ontbinden. Hierdoor werd voor Hitler de weg gebaand om het bevel uit te vaardigen dat er slechts één politieke partij in het land mocht zijn, namelijk de nationaal-socialistische partij.

22. Wat waren, volgens een kennisgeving van rooms-katholieke zijde de oorlogsdoeleinden van de koning van het noorden, en hoe werden de ambities van zijn Italiaanse partner om een wereldrijk te stichten, onthuld?

²² Gedurende de 2de Wereldoorlog kon men in de New York Times van 17 februari 1940 een bericht lezen gedateerd „Washington, 16 febr.”, waarin van rooms-katholieke zijde het volgende werd meegedeeld: „Vanavond gaf [de rooms-katholieke priester] dr. Edmund A. Walsh, curator van de Foreign Service School van de [katholieke] Georgetown-universiteit, in een uiteenzetting te kennen dat de Duitse oorlogsdoeleinden erop zijn gericht het Heilige Roomse Rijk wederom op te richten, . . . Dr. Walsh zei dat hij Adolf Hitler had horen zeggen dat het Heilige Roomse Rijk, hetwelk een Duits rijk was, wederom opgericht moest worden”. Het is welbekend dat de Aspartner van de gedoopte katholieke Hitler de Italiaanse duce (leider) Mussolini was, die in 1929 een concordaat met paus Pius XI sloot op grond waarvan Vaticaanstad als een onafhankelijke staat werd opgericht. Jaren later vielen Mussolini’s troepen, die door katholieke priesters waren gezegend, het niet-katholieke Ethiopië binnen en op 9 juli 1936 kondigde Mussolini het herstel van het Romeinse Rijk der Caesars af terwijl hij koning Victor Emanuel tot keizer van Ethiopië uitriep. In december 1937 deed de duce Mussolini het fascistische Italië uit de Volkenbond treden.

HET „HEILIGDOM” EN DE „GRUWEL”

23. Hoe maakt Jehovah’s engel, nu wij op dit punt zijn aangeland, in verband met de koning van het noorden melding van de heiligdomklasse?

²³ Hoe staat het echter met hen die weigeren met de koning van het noorden in een goede verstandhouding te staan en die aan het heilige verbond met betrekking tot het koninkrijk van Jehovah’s regerende Zoon vasthouden? De engel geeft het antwoord op deze vraag. In plaats dat hij de vele details van de 2de Wereldoorlog bespreekt, beperkt hij zijn woorden hoofdzakelijk tot hen die deel uitmaken van de loyale heiligdomklasse. Hierbij vestigt hij de aandacht op een opmerkenswaardige verandering in de persoonlijkheid en nationaliteit van de koning van het noorden, zeggende: „Dan zullen strijdmachten door hem op de been gebracht worden; zij zullen het heiligdom, de vesting, ontheiligen, het dagelijks offer [het voortdurende brandoffer, JPS] doen ophouden en een gruwel oprichten, die verwoesting brengt”. — Dan. 11:31.

24. Wat deden de communisten in Rusland waarbij hun in 1917 door keizer Wilhelm de helpende hand was geboden, en tot welke Bond werd het nieuwe Rusland toegelaten?

²⁴ Dat er „strijdmachten door hem op de been gebracht worden”, duidt erop dat de koning van het noorden ondersteuners heeft, militaire strijdkrachten, waarmee hij zich in een tweede wereldoorlog tegen de democratische koning van het zuiden begeeft. Doch vóór, gedurende en na deze tweede oorlog om de wereldheerschappij deden er zich verrassende gebeurtenissen voor. De koning van het noorden had reeds in 1917, toen de revolutionaire Lenin onder de veilige leiding van keizer Wilhelms regering uit zijn ballingschap in Zwitserland naar Rusland terugkeerde, het wereldcommunisme de helpende hand geboden. Sindsdien hadden de communisten zich meester gemaakt van de Russische regering en de Unie der Socialistische Sowjet-Republieken opgericht met haar totalitaire regering en dictatorschap. Deze U.S.S.R. werd op 17 september 1934 tot de Volkenbond toegelaten. Ze stond met de westerse democratieën in contact.

25. Hoe werd door de communistische sowjetregering het „verraad der westerse democratieën” gepleegd en waarom werd Rusland als lid uit de Bond gestoten?

²⁵ In augustus 1939 onderhandelden Engeland en Frankrijk met de communistische regering toen plotseling het zogenoemde „verraad der westerse democratieën” werd gepleegd. De nazi-koning van het noorden stond op het punt de 2de Wereldoorlog te ontketenen en moest zijn oostelijke flank beschermen. Hiertoe ging hij pacten van samenwerking met Rusland aan. Zo gebeurde het dat de Russische hoofdstad op 19 augustus bekendmaakte dat er een zevenjarige handelsovereenkomst met nazi-Duitsland was gesloten. Er vond nog iets vreemders plaats toen Moskou op 24 augustus wederom verbijstering en consternatie in het Westen teweegbracht door een tienjarig niet-aanvalsverdrag met Duitsland te ondertekenen. Bestond er een transactie tussen hen? De tijd leerde het. Op 1 september vielen de nazi-„strijdmachten” of militaire strijdkrachten Polen binnen, waardoor het vuur van de 2de Wereldoorlog werd ontstoken.c In een bliksemsnelle oorlogvoering of Blitzkrieg rukten ze voorwaarts. Vervolgens gaf de communistische regering op 17 september haar eigen troepen het bevel Polen van de andere zijde binnen te vallen. Vijf dagen later maakten nazi-Duitsland en de communistische Sowjet-Unie bekend dat er tussen de door beide natiën veroverde Poolse gebieden een overeengekomen scheidingslijn getrokken zou worden. Twee maanden later viel Sowjet-Rusland Finland aan, en Rusland werd het eerste lid dat uit de Volkenbond werd gestoten.

26. Hoe verloor het Derde Duitse Rijk de positie van koning van het noorden?

²⁶ Gedurende bijna twee jaar bleef het communistische Rusland de bondgenoot van de nazi-koning van het noorden. Rusland was een dictatoriale macht en streefde evenals zijn bondgenoot naar de wereldheerschappij. Alleen Hitlers listige manier van optreden om op 22 juni 1941 Rusland aan te vallen, dwong dit land ertoe de zijde van de democratische koning van het zuiden te kiezen. Dat Rusland echter aan de zijde van de westerse democratieën streed, zou haar slechts helpen nazi-Duitsland te verslaan en de positie van de totalitaire, dictatoriale koning van het noorden te gaan innemen. In 1945 deelde het communistische Rusland in de geallieerde overwinning over de nazi-fascistische vijand. Hierop volgde de verdeling van het veroverde Duitsland tussen de Grote Vier, namelijk, Frankrijk, Engeland, Amerika en Rusland. Volgens de Jalta-overeenkomst ontfermde Rusland zich over Oost-Duitsland. De Duitse koning van het noorden bestond niet meer als een mededinger van de zevende wereldmacht, de Anglo-Amerikaanse wereldmacht. Nu moest er een nieuwe politiek sterke macht in zijn schoenen stappen, opdat de mededinging tussen de twee koningen om de wereldheerschappij voortgang kon vinden en deze strijd tot een beslist of onbeslist einde gebracht kon worden.

27. Hoe heeft de rivaliteit tussen de koning van het noorden en de koning van het zuiden sedert het einde van de 2de Wereldoorlog in 1945 voortgang gevonden?

²⁷ Wie kon dit doen? Wie deed het? De gebeurtenissen onthulden dit spoedig — de Sowjet-Unie, de communistische macht die sedert ze in 1917 in Rusland de macht tot zich trok, tot op deze tijd naar wereldheerschappij heeft gestreefd. Ze was zich bewust van haar macht. Ze verminderde haar militaire strijdkrachten niet maar bleef haar leger op oorlogssterkte houden. Ze begon overeenkomstig haar machtige positie tegen haar voornaamste rivaal op te treden. De Verenigde Staten van Amerika waren als de machtigste natie op aarde uit de 2de Wereldoorlog te voorschijn getreden. Derhalve begon men een koude oorlog, een propaganda- en economische oorlogvoering tegen de Amerikaanse democratie. In feite deed het communistische Rusland reeds vroeg in 1947 deze oorlogsverklaring. De communistische landblokkade van west-Berlijn, die op 26 juni 1948 begon, was een gespannen onderdeel van de koude oorlog, maar werd door de Amerikaanse luchtbrug overwonnen. Communistisch Rusland heeft lange tijd de hereniging van geheel Duitsland onder één regering tegengehouden. Ze hield aan Oost-Duitsland als een satellietstaat vast en vergewiste zich ervan dat daar, voordat ze Oost-Duitsland als een politieke staat binnen de communistische invloedssfeer erkende, een communistische regeringsvorm werd ingesteld. Men kan zich onmogelijk in de identiteit welke de koning van het noorden sinds de 2de Wereldoorlog bezit, vergissen.

28. Wat was het „heiligdom, de vesting”, die werd ontheiligd?

²⁸ Zowel vóór als gedurende de 2de Wereldoorlog werd de door de engel geuite profetie vervuld: „Zij zullen het heiligdom, de vesting, ontheiligen”. Dit heiligdom bestaat in het overblijfsel of de overgeblevenen van Jehovah’s „geestelijke huis” dat uit „levende stenen” is opgetrokken. In dit huis woont hij door middel van zijn geest. Jezus Christus, de regerende Koning, is de Voornaamste Hoeksteen van dit heiligdom of geestelijke huis. Het is Jehovah’s huis en het is exclusief aan zijn aanbidding opgedragen. Thans is er met dit heiligdom een „grote schare” van aan God opgedragen personen van goede wil die Jehovah God in gezelschap van de heiligdomklasse of heiligen aanbidden en dienen, verbonden. Het heiligdom is een vesting omdat het met een onoverwinlijke geestelijke sterkte is vervuld. Het is vervuld met sterkte van de Almachtige God. Zijn sterkte is beproefd en getoetst doordat ze de 2de Wereldoorlog en de ineenstorting van het nazisme, fascisme en Stalinisme tot op deze dag heeft overleefd.

29. Hoe verliep de ontheiliging van dit heiligdom, en door wie werd ze teweeggebracht?

²⁹ In Daniël 8:11, 13 (JPS) was voorzegd dat de plaats of basis van dit heiligdom neergeworpen en vertreden zou worden. Dit geschiedde gedurende de 1ste Wereldoorlog en werd door de symbolische „kleine horen”, de „koning . . . hard van aangezicht”, namelijk de zevende wereldmacht, de Anglo-Amerikaanse dualistische wereldmacht, bewerkt.d De latere ontheiliging van het „heiligdom, de vesting” werd echter door de verschrikkelijke vervolging die de heiligdomklasse vóór, gedurende en sedert de 2de Wereldoorlog van de zijde van de koning van het noorden in de landen der Asmogendheden en van de Sowjet-Unie onderging, teweeggebracht. Allen die tot de loyale „grote schare” van mensen van goede wil behoorden die Jehovah gezamenlijk met zijn heiligdomklasse aanbaden, deelden in het lijden dat deze heiligen van Jehovah’s „heilige natie” van het geestelijke Israël ondergingen. Door deze vervolging — waarbij vele getuigen in concentratiekampen, gevangenissen en dwangarbeiderskampen werden opgesloten, voor het vuurpeloton werden geplaatst en werden onthoofd, terwijl hun vergaderingen en bijbelse lectuur werden verboden, om maar enkele dingen te noemen — werd Jehovah’s heiligdom ontheiligd en beschimpt. De koning van het noorden stond niet alleen in deze tegen God begane gewelddaden. De koning van het zuiden gaf er blijk van dezelfde geest te bezitten als gedurende de 1ste Wereldoorlog en ging bij het ontheiligen volgens zijn eigen goddeloze plan te werk. Werden door deze hevige vervolging echter het heiligdom en zij die er hun aanbidding in beoefenden, vernietigd? In het geheel niet. Maar waarom niet? Dit verklaart Jehovah’s engel later.

30. Hoe werd eveneens het „voortdurende brandoffer” als een vervulling van Daniël 11:31 weggenomen?

³⁰ Het ontheiligen van Jehovah’s heiligdom ging met het wegnemen van zijn „voortdurende brandoffer” gepaard. In de Engelse vertaling vervaardigd door de Jewish Publication Society (welke vertaling wij voor Daniël 8:11, 12 hebben gebezigd) is het woord „brandoffer” gebruikt. In de Hebreeuwse tekst wordt het woord „voortdurend” op een aantal heilige dingen toegepast die met Jehovah’s tempel en de daarmee verbonden priesterschap te maken hebben. Het woord „voortdurend” kon in deze tekst dus behalve op een „brandoffer” op nog vele andere dingen betrekking hebben. „Voortdurend” kon de gehele aanbidding in het heiligdom behelzen, welke aanbidding dagelijks, voortdurend en geregeld werd beoefend. Toen het nazi-fascisme het toppunt van zijn macht had bereikt, nam de koning van het noorden de middelen tot het brengen van geestelijke offers van het overblijfsel der heiligdomklasse en van hun mede-aanbidders van goede wil weg. Door bijbels en bijbelse lectuur te verbieden en in beslag te nemen en door Jehovah’s getuigen op te sluiten of hen te noodzaken hun werkzaamheden ondergronds voort te zetten, veroorzaakten de koning van het noorden en zijn bondgenoten dat er een eind kwam aan het „lofoffer” hetwelk voortdurend in het openbaar aan God werd gebracht. Voor personen die er acht op sloegen, werd het schijnbaar weggenomen, maar ondergronds en overal waar Jehovah’s getuigen in gevangenschap werden gehouden, bleven zij dit offer onbevreesd opzenden.

(Wordt vervolgd)

[Voetnoten]

Tegen 1 juli 1942 was de Duitse generaal Erwin Rommel met zijn nazi-strijdkrachten tot El-Alamein, dat slechts 112 kilometer ten westen van Alexandrië in Egypte ligt, doorgestoten. — Idem, Jaarboek 1943, bladzijde 819b.