in A Dictionary of Judaism: „Het judaïsme heeft aangaande deze materie niets definitiefs te zeggen.” Maar wat is de zienswijze van de bijbel? Zijn er reeds messiaanse profetieën in vervulling gegaan?

Er bestaat weinig kennis van de bijbelse zienswijze in deze kwestie. Hoe komt dat? The Book of Jewish Knowledge merkt op: „Na het begin van de ballingschap in Babylon infiltreerden nieuwe ideeën, van esoterische en mystieke aard, . . . geleidelijk aan het joods-religieuze denken.” The Jewish Encyclopedia voegt hieraan toe: „Bovendien slopen er na verloop van tijd vele buitenlandse elementen binnen en gingen een deel vormen van het samenraapsel van ideeën die men er omtrent de Messías op na hield.” Het gevolg is geweest dat de joodse opvatting van de Messías thans „een grote verscheidenheid van bizarre fantasieën omvat die met geen mogelijkheid aaneengesloten of -geweven kunnen worden tot iets wat lijkt op een samenhangend beeld”. Wil iemand dus een waar beeld krijgen van die „gezalfde” van God, dan zal hij moeten terugkeren tot de bijbel.

De zienswijze van de bijbel omtrent het werk van de Messías

De Schrift leert ons dat de Messías een bepaald voorbereidend werk moest verrichten om te verzekeren dat de gehele mensheid de zegening van zijn regering zou smaken. Welke vorm van voorbereiding zou hiervoor vereist zijn? Zijn regering zou pas werkelijk tot voordeel van de mensheid kunnen strekken, als hij zou zorgen voor de mogelijkheid tot verwijdering van de basisoorzaak van veel aardse problemen — menselijke onvolmaaktheid. De bijbel noemt deze onvolmaaktheid „zonde” en maakt duidelijk dat we haar bij de bevruchting overerven. Koning David riep eens uit: „Zie, ik werd in ongerechtigheid voortgebracht, en in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen.” — Ps. 51:7, JP.

Aangaande dit aspect van het werk van de Messías, profeteerde Jesaja: „Hij werd wegens onze overtredingen verwond.” „Hij stelde zijn ziel bloot aan de dood, . . . hij droeg de zonde van velen, en bad voor de overtreders.” — Jes. 53:5, 12, JP.

Spreekt deze passage werkelijk over een Messías die zou lijden en sterven? De joodse rabbijn Isaak Abravanel (1437-1508) gaf toe: „Jonathan ben Uzziël brengt haar in zijn Targoem van toepassing op de toekomstige Messías; en dit is ook de mening van onze eigen geleerde mannen in de meerderheid van hun Midrasjiem [joodse bijbelcommentaren].”

Ook in Daniël 9:24-27 wordt verklaard dat de Messías zou komen „om de overtreding te beëindigen, om een eind aan zonde te maken en ongerechtigheid te vergeven” (Da 9 vers 24, JP). Zacharia 9:9 en Za 12:10 voegen daar nog aan toe dat de Messías „nederig, en rijdend op een ezel” zou komen en dat de mensen hem zouden „doorsteken”, waarna „zij om hem zullen rouwen, . . . en om hem in bitterheid zullen zijn”. — JP.

Wat valt er over de eerste eeuw te zeggen?

Wanneer zou dit deel van het messiaanse werk in vervulling gaan? Daniël 9:25 geeft ons de volgende specifieke inlichting: „Vanaf het uitgaan van het woord om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen tot op Messías de Leider, [zijn] zeven weken, alsook tweeënzestig weken”, ofte wel negenenzestig weken in totaal. Joodse autoriteiten wijzen er, in overeenstemming met het chronologische werk Seder Olahm Rabbah, op dat dit jaarweken zijn, van elk zeven jaar. De negenenzestig weken (7 + 62) zouden dus 483 jaren bedragen.

Volgens Nehemía 2:1-6 ging het „woord om Jeruzalem [niet slechts de tempel] te herstellen” in het twintigste jaar van de regering van de Perzische koning Artaxerxes Longimanus uit. Wanneer was dat? De beste autoriteiten geven te kennen dat dit het jaar 455 v.G.T. was. Als wij vanaf dat punt 483 jaren verder tellen, komen wij in het jaar 29 G.T.

De christelijke Griekse Geschriften (of het „Nieuwe Testament”) tonen aan dat de Messías in die tijdsperiode werd verwacht (Luk. 2:25, 38; 3:15). Joodse autoriteiten zijn het hiermee eens. Er waren in de eerste eeuw G.T. verscheidene personen die beweerden de Messías te zijn. Maar in het jaar 29 G.T. is er slechts één verschenen. Dat was Jezus van Nazareth. Hoe weten wij dat?

Het evangelieverslag van Lukas licht ons erover in dat Jezus’ voorloper, Johannes de Doper, zijn openbare bediening „in het vijftiende regeringsjaar van Tiberius Caesar”, dat tot in 29 G.T. liep, begon (Luk. 3:1). De bijbel geeft te kennen dat Jezus ongeveer zes maanden later, in de herfst van 29 G.T., werd gedoopt. Hij werd toen als een vervulling van Jesaja 61:1 met Gods geest „gezalfd” en begon zijn loopbaan als de Messías of „gezalfde” van God. — Luk. 3:21-23; 4:16-21.

Daniël 9:26, 27 toont aan dat de Messías drie en een half jaar later, „op de helft” van de zeventigste jaar-„week” zou worden „afgesneden”. Dit is precies de tijd dat Jezus stierf, op de paschadag in het voorjaar van 33 G.T. (Matth. 26:2; Joh. 13:1-3). De profetie voorzegt vervolgens dat daarna ’het volk van een vorst die zal komen [de Romeinse legioenen onder generaal Titus] de stad [Jeruzalem] en het heiligdom zal verwoesten’ (JP). De Messías zou dus vóór de verwoesting van Jeruzalem en zijn tempel door de Romeinen in 70 G.T. „afgesneden” moeten worden.

Aanvaard of verworpen?

Hoe zou de Messías ontvangen worden als hij in alle nederigheid zou verschijnen? Jesaja 53:3, 4 (JP) beschreef dit van tevoren: „Hij was veracht en door de mensen verlaten, . . . en wij achtten hem niet . . wij beschouwden hem daarentegen als zwaarbeproefd, door God geslagen en gekweld.” Waarom gedroegen zij zich zo jegens hun beloofde Messías, Jezus?

Om dezelfde reden waarom sommige joden in de eerste eeuw anderen aanvaardden en volgden die de Messías beweerden te zijn. The Book of Jewish Knowledge merkt hierover op: „Een bijzonderheid van al deze eerste-eeuwse pretendenten naar de Messiaanse onderscheiding was dat elk als voorman diende van joodse opstandige bewegingen tegen de Romeinse heerschappij. In tegenstelling tot Jezus . . . waren de andere ’messíassen’ van die periode zonder uitzondering militante stokebranden en patriotten.”

Jezus heeft dus niet de nationalistische politieke verwachtingen van de joden van zijn tijd vervuld. Hij vervulde echter wel wat de bijbel over de eerste-eeuwse komst van de Messías had voorzegd. Dit vormt er een waarborg voor dat alle andere profetieën over de heerschappij van de Messías als een machtig koning eveneens door bemiddeling van hem in vervulling zullen gaan.

De bijbelse waarheid brengt vrijheid

Een zendeling die in West-Afrika dient, vertelt: „Ik bezocht een vrouw die, hoewel zij vroeger tegen ons werk gekant was, er nu in had toegestemd de bijbel te bestuderen. Maar de studie werd niet geregeld gehouden en ik vroeg me dus af of de studie zou blijven doorgaan. Toen wij echter het onderwerp over spiritisme beschouwden, zag ik dat zij de studie ernstig nam. Die week gooide ze alle voorwerpen die met spiritisme te maken hadden weg, op één na.

Op onze volgende studie bracht ze dit voorwerp bij mij en vroeg of het goed was dat ze er eerst binnenin keek alvorens het te vernietigen. Een ’medicijnman’ had haar dit voorwerp gegeven om zwangerschap te waarborgen, daar zij een kind had willen hebben maar dit niet kon krijgen. Middenin een grote bak die met zand was gevuld, bevond zich een kleine omgekeerde aarden pot. Voorzichtig maakte zij de pot open. Toen ze niets zag, woelde ze met een schaar de bak om — weer niets! Zij was razend dat de ’medicijnman’ haar zo bedrogen had, stond onmiddellijk op en gooide alles het raam uit.”

Ja, de ’waarheid maakt iemand vrij’ van valse geloofsovertuigingen, iets waarvan deze vrouw, die nu een gedoopte Getuige is, beslist kan getuigen. — Joh. 8:32.