de nadruk op leggen en door middel van schriftuurlijke onderwijzingen de geest van de mensen opbouwen. Zij voeren een speciaal programma van bedieningsactiviteit door dat aan de schriftuurlijke vereisten voldoet.

Wij leven in een kritieke tijd waarin Gods voornemen bekendgemaakt moet worden. Het is een tijd waarin christenen een enorme activiteit aan de dag moeten leggen in het bekendmaken van het goede nieuws van Gods koninkrijk. Zij bewijzen door dit werk hun geloof en tonen zich waardig als onderdanen van dat koninkrijk de gift van eeuwig leven te ontvangen.

Blijf de Koninkrijksbelangen de eerste plaats toekennen

„Blijft dan eerst het koninkrijk en [Gods] rechtvaardigheid zoeken, en al het andere zal u worden toegevoegd.” — Matth. 6:33, NW.

1. Welke houding legt men over het algemeen ten opzichte van Gods koninkrijk aan de dag, en in welke omstandigheden zien de meeste mensen zich geplaatst?

GODS door Christus geregeerde koninkrijk neemt in het leven van de meeste mensen maar een heel kleine plaats in. Vooral zij die zich de denkwijze van deze wereld eigen hebben gemaakt, hebben geen belangstelling voor dat koninkrijk, terwijl zij bovendien vastbesloten zijn zoveel mogelijk anderen ervan te weerhouden er belangstelling voor te krijgen. Om de mensen in onderworpenheid te houden, hebben zij die voor de wereldaangelegenheden verantwoordelijk zijn de belangen van de mens in een wurgende greep gekregen. De levenswijze die zij voor hem hebben uitgestippeld, dwingt hem een bepaalde weg in te slaan die volgens hem onontbeerlijk is om in leven te blijven. Als gevolg hiervan, en vaak als een verdedigingsmaatregel, sluit hij zijn ogen voor iedere andere mogelijkheid en blijft hij de handelwijze die hem voor ogen wordt gesteld, als de weg van de minste weerstand volgen.

2. Welke handelwijze moeten de mensen volgen om niet door de door de demonen beheerste denkwijze besmet te worden, en welke verzekering gaf Jezus ten aanzien van het verstandige van een dergelijke handelwijze?

² Boven dit alles staat de god van deze wereld, die zich op de eerste plaats ten doel heeft gesteld alle mensen van het Koninkrijk, dat God nu als de weg der redding aanbiedt, af te keren. Om in dezelfde tredmolen van activiteit als deze wereld te lopen zonder in de maalstroom van de door de demonen beheerste denkwijze te worden meegezogen, moet men de belangen van Gods koninkrijk derhalve de eerste plaats in zijn leven toekennen. Dit is de handelwijze die Jezus christenen voor ogen stelde toen hij zei: „Houdt er mee op overdreven bezorgd te zijn over uw ziel met betrekking tot wat gij zult eten of wat gij zult drinken, of over uw lichaam met betrekking tot wat gij zult dragen. Betekent de ziel niet meer dan spijs en het lichaam niet meer dan kleding? Slaat oplettend de vogels des hemels gade, want zij zaaien geen zaad noch maaien zij noch vergaren zij in voorraadschuren; toch voedt uw hemelse Vader ze. Zijt gij niet meer waard dan zij? Wie van u kan door bezorgd te zijn één el aan zijn levensduur toevoegen? Ook wat de aangelegenheid van het zich kleden betreft, waarom zijt gij zo bezorgd? Leert van de lelies op het veld, hoe zij groeien; zij zwoegen niet, noch spinnen zij, maar ik zeg u dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet als een van deze getooid is geweest. Indien God nu de plantengroei des velds, welke er vandaag is en morgen in de oven wordt geworpen, aldus bekleedt, zal hij u dan niet veel meer bekleden, gij kleingelovigen? Weest dus nooit bezorgd en zegt niet: ’Wat zullen wij eten?’ of ’Wat zullen wij drinken?’ of ’Wat zullen wij aandoen?’ Want dit alles streven de natiën vurig na. Want uw hemelse Vader weet dat gij dit alles nodig hebt. Blijft dan eerst het koninkrijk en zijn rechtvaardigheid zoeken, en al het andere zal u worden toegevoegd.” — Matth. 6:25-33, NW.

3. Aan wie gaf Jezus deze raad, en waarvan is het opvolgen ervan afhankelijk?

³ Dit door de voornaamste vertegenwoordiger van Jehovah’s koninkrijk uitgevaardigde gebod houdt de belofte in dat God allen die Zijn wet gehoorzamen en de belangen van Zijn regering de eerste plaats in hun leven toekennen, uit de greep van deze wereld zal bevrijden en in hun behoeften zal voorzien (Ps. 18:21; Spr. 13:13; Hebr. 11:6). Jezus sprak hier niet enkel en alleen tot hen die reeds in Jehovah’s dienst stonden. De woorden van dit gebod maken deel van zijn „bergrede” uit, waarin hij zich tot mensen van alle natiën richtte die in de loop der eeuwen een beter leven trachtten te leiden door zich aan Gods maatstaven te houden. Om deze reden zouden alle belijdende volgelingen van Christus Jezus er goed aan doen deze woorden ernstig tegen de achtergrond van hun eigen belangen en positie in deze wereld te beschouwen. Daar er, zoals Jezus hier uiteenzet, geen twijfel over bestaat of Jehovah wel bij machte is in onze behoeften te voorzien, is het voor niemand van ons nodig zich van deze wereld afhankelijk te voelen. De handelwijze van een christen wordt derhalve uitsluitend een zaak van geloof en van zijn bereidwilligheid zijn eigen belangen aan die van Gods koninkrijk ondergeschikt te maken.

4. Welke verhouding dient er tussen de Koninkrijksbelangen en iemands persoonlijke belangen te bestaan?

⁴ Vanuit dit standpunt bezien, worden alle belangen van een christen Koninkrijksbelangen, hetgeen in overeenstemming is met Paulus’ woorden: „Wat gij ook doet, verricht uw werk van harte, als voor den Here” (Kol. 3:23). De christen verwerft niet alleen voedsel om zijn honger te stillen, maar opdat hij in fysiek opzicht gesterkt mag worden voor het hem toegewezen werk in de bediening. Hij heeft slechts in zoverre belangstelling voor werelds werk dat hij het nodige moet hebben om voor zich en zijn gezin in het belang van zijn voortdurende dienst van God in kleding en onderdak te voorzien. Vooruitgang in het zakenleven komt bij hem niet op de eerste plaats. Zelfs op zijn ontspanning zal hij nauwlettend toezien, en hij zal deze volledig onder controle houden opdat zijn denkwijze in verband met de Koninkrijksbediening gestimuleerd en in juiste banen geleid zal worden. Toewijding aan de Koninkrijksbelangen vormt in ieders leven een bron van kracht, terwijl hebzucht en zelfzucht veel leed met zich meebrengen. Paulus moedigt ons derhalve aan: „Inderdaad brengt de godsvrucht, gepaard met tevredenheid, een groot gewin.” — 1 Tim. 6:6, OB.

5. Hoe verschafte Noach wat het juiste evenwicht tussen belangen betreft, een voorbeeld?

⁵ Een juist evenwicht wordt een zaak van geloof, en als wij een geloof als dat van Noach bezitten, kunnen wij in een wereld leven die de belangen welke God haar heeft gegeven, voor persoonlijke en zelfzuchtige doeleinden heeft aangewend, en kunnen wij ons evenwicht en onze belangstelling voor onze door God geschonken verantwoordelijkheden handhaven. Noach is hierin geslaagd. Hoewel hij — evenals zijn zonen — een gehuwd man was, vormden zijn gezinsbelangen, de verplichting die op hem rustte om zijn gezin van voedsel en drank te voorzien, voor hem geen belemmering