Zal er ooit een eind komen aan ziekte?
ALS u ongeveer tien jaar geleden botkanker zou hebben gekregen, zouden uw vooruitzichten voor de toekomst beslist somber zijn geweest. Volgens het Amerikaanse National Cancer Institute stierf tien jaar geleden tachtig procent van de jonge volwassenen met botkanker binnen de drie jaar. Thans wordt echter beweerd dat dank zij de vorderingen van de wetenschap negentig procent van deze patiënten binnen drie jaar na de diagnose, van de ziekte verlost is.
Soortgelijke vooruitgang is geboekt in de behandeling van andere ziekten. In 1979 verklaarde bijvoorbeeld een door de Wereldgezondheidsorganisatie aangesteld wereldomspannend comité dat de pokken over de gehele wereld waren uitgeroeid. Ten aanzien van tuberculose beweert het tijdschrift World Health (Wereldgezondheid), hoewel er jaarlijks nog ongeveer drie miljoen mensen aan overlijden: „Wij bezitten reeds alle wapens die nodig zijn om tuberculose uit te bannen. Alles wat wij nodig hebben om de ziekte eens en voor al te verslaan, zijn de financiële middelen en de politieke wil.”
Het valt niet te ontkennen dat de wetenschap geweldige vorderingen heeft gemaakt in de strijd tegen ziekte. Toch blijft dit feit bestaan: De wetenschap is er in de verste verte niet in geslaagd ziekte en kwalen te overwinnen. Hartkwalen blijven bijvoorbeeld de voornaamste oorzaak van vroegtijdig overlijden in geïndustrialiseerde landen. Beschouwt u bovendien alstublieft het hierbij afgedrukte kader „Maakt de wetenschap een eind aan ziekte?” eens. Het wijst op andere ziekten waarmee de medische wetenschap nog steeds geen raad weet.
Frustrerend genoeg schijnt de lijst van dodelijke ziekten steeds langer te worden doordat oude ziekten blijven bestaan en nieuwe eraan worden toegevoegd. Het is duidelijk dat de wetenschap er bij lange na niet in slaagt ziekte en kwalen uit te bannen, alhoewel ze grote vorderingen maakt en ons veel geeft om dankbaar voor te zijn. Is er geen hoop voor de toekomst?
Basis voor hoop
Er is alle reden voor werkelijk optimisme dat er een eind zal komen aan ziekte en kwalen. Maar dit wordt niet tot stand gebracht door de toegewijde arbeid van geleerden. Het zal daarentegen door een veel hogere bron worden bewerkstelligd.
Voor een permanente overwinning op ziekte moet voldaan worden aan twee zeer belangrijke vereisten: (1) Het vermogen en (2) de wil. Het één zonder het ander zal niet voldoende zijn. Bedenk dat het tijdschrift World Health beweerde dat de mens in staat is tuberculose voorgoed uit te bannen, maar dat het hem ontbreekt aan „de financiële middelen en de politieke wil”.
Er is slechts één persoon in het universum die uiteindelijk zowel het vermogen als de wil heeft om alle ziekten voorgoed uit te roeien — God zelf! Toen Jezus Christus, die de eigenschappen van zijn Vader volmaakt weerspiegelde, op aarde was, heeft hij dan ook op schitterende wijze gedemonstreerd hoe door God geschonken kracht ziekte en gebrekkigheid kan overwinnen. — Joh. 14:9.
Het lijdt geen twijfel dat Jezus Christus door middel van de „kracht van God” in staat was ziekte te overwinnen (Luk. 9:43). In heel letterlijke zin heeft Jezus de gezondheid hersteld van vele zieken, lijders aan kwalen en gebrekkigen — de kreupelen, de verminkten en de blinden (Matth. 15:30, 31), de lijders aan vallende ziekte en de verlamden (Matth. 4:24), de melaatsen (Luk. 17:12-14), een vrouw met bloedvloeiingen (Mark. 5:25-29), iemand met een verdorde hand (Mark. 3:3-5), een man met waterzucht (Luk. 14:2-4) en mensen die leden aan „verscheidene kwalen” (Luk. 4:40). Ja, er zijn zelfs drie geverifieerde gevallen waarin Jezus de doden opwekte! (Luk. 7:11-15; 8:49-56; Joh. 11:38-44) In de meeste gevallen trad ogenblikkelijke genezing in, zonder dat een periode van herstel of revalidatie nodig was.
Dat Jezus ziekte wilde overwinnen, blijkt natuurlijk overduidelijk uit de vele genezingen die hij verrichtte. De bijbel onthult echter op heel ontroerende wijze dat Jezus’ verlangen om anderen hun gezondheid terug te geven, uit het diepst van zijn hart opwelde.
Nadat de dood van Johannes de Doper hem ter ore was gekomen, ging Jezus per boot naar een eenzame plaats om alleen te zijn. Maar kennelijk zag een aanzienlijke mensenmenigte de boot uitvaren en vermoedden zij waar die heenging. Zij stonden Jezus op te wachten toen hij aankwam. Hoe reageerde Jezus? Maakte dit hem wrevelig? Was hij geërgerd? Had hij tenslotte geen recht op rust en stilte? Dat hij hen echter allerminst als hinderlijk beschouwde, blijkt uit het verslag:
„Toen hij nu te voorschijn trad, zag hij een grote schare, en hij had medelijden met hen en genas hun zieken” (Matth. 14:13, 14). Eén bijbelgeleerde zegt over het Griekse woord dat hier vertaald is met „had medelijden”: „[Het is] het sterkste woord voor mededogend medelijden in de Griekse taal. Het is afgeleid van het woord splanchna, dat de ingewanden betekent, en het omschrijft het medelijden en het mededogen dat een man tot in het allerdiepst van zijn wezen beroert.” Ja, Jezus kon het lijden van anderen niet aanzien zonder iets te doen om de pijn te verlichten. — Luk. 5:12-14.
Er bestaat geen twijfel over. Met de kracht die Jezus Christus van God had ontvangen, was hij zowel in staat als bereid om ziekte te overwinnen. En dat is hij nog steeds! (Hebr. 13:8) De genezingen die hij verrichtte toen hij op aarde was, vormden een afschaduwing van de zegeningen op het gebied van genezingen, die onder de heerschappij van Gods koninkrijk aan de mensheid op de gehele aarde geschonken zullen worden. ’Maar wanneer zal dat gebeuren?’ vraagt u.
Het einde van ziekte nabij!
Zoals al vele malen in De Wachttoren is aangetoond, treedt het samengestelde „teken”, waarvan ’pestilentie’ of ziekte een onderdeel vormt, sinds 1914 onmiskenbaar duidelijk aan het licht. Wanneer u het bewijsmateriaal onderzoekt, bestaat er geen twijfel over dat Jezus’ woorden bewaarheid zijn geworden. Vele ziekten en kwalen die wij thans waarnemen, vormen dus in feite de vervulling van Jezus’ profetie in Matthéüs 24:3-7 en Lukas 21:10, 11. Dit betekent dat wij in „het besluit van het samenstel van dingen” leven!
Weldra zal Gods koninkrijk dit huidige goddeloze samenstel verwijderen en het vervangen door een rechtvaardige Nieuwe Ordening (2 Petr. 3:13). Dan, onder de Koninkrijksheerschappij, zal pestilentie of ziekte ons niet langer beroven van gezondheid en leven. Hoe dankbaar kunnen wij zijn dat onze liefdevolle hemelse Vader zowel het vermogen als de wil bezit om ziekte en kwalen volledig, voor eeuwig uit te bannen! — Openb. 21:3, 4.
Zou u graag meer te weten komen over deze beloofde zegeningen van God en wat u moet doen om er voordeel van te trekken? Jehovah’s Getuigen zullen u graag helpen. Waarom zou u niet in uw woonplaats contact met hen opnemen of aan de uitgevers van dit tijdschrift schrijven?
[Kader op blz. 7]
Maakt de wetenschap een eind aan ziekte?
Kanker: Naar schatting zullen zich alleen al dit jaar in de Verenigde Staten omstreeks 835.000 nieuwe gevallen van kanker voordoen. In diezelfde tijd zullen er ongeveer 430.000 mensen aan sterven. En de Wereldgezondheidsorganisatie beweert dat meer dan de helft van de naar schatting 37 miljoen gevallen van kanker in de gehele wereld zich in de ontwikkelingslanden voordoet.
Ziekte van Chagas: Dit is een parasitaire infectie waaraan ongeveer tien miljoen mensen in Zuid- en Midden-Amerika lijden. In de vroege stadiums dringen parasieten de lichaamsweefsels binnen, vooral het hart. De ziekte is chronisch en kan fataal zijn, waarbij de dood dikwijls het gevolg is van een hartgebrek. Er is geen geneeswijze bekend tegen de ziekte van Chagas.
Influenza: De Spaanse griep is ongetwijfeld de ergste influenza-pandemie van allemaal geweest en heeft in 1918 en 1919 naar schatting twintig miljoen levens geëist. Ondanks de beschikbaarheid van vaccins, zijn er sedertdien grote nieuwe stammen van het griepvirus opgedoken. Het griepvirus heeft het griezelige vermogen zijn moleculaire structuur heel dikwijls te veranderen, waardoor er nieuwe epidemieën ontstaan. Aldus heeft de Aziatische griep in 1957 in de hele wereld ongeveer 57.000 slachtoffers gemaakt. De Hongkong-griep heeft in 1968 en 1969 33.000 slachtoffers geëist. In de afgelopen twintig jaar heeft de griep ongeveer 500.000 Amerikanen het leven gekost.
Lupus: S.L.E. (systemic lupus erythematosus), of kortweg lupus, is een soms dodelijke ziekte van het immuniteitssysteem, waaraan ongeveer 500.000 tot een miljoen Amerikanen lijden. Bij lupus worden de bindweefsels die de cellen bijeenhouden en ondersteunen, aangevallen door het eigen immuniteitssysteem van het lichaam. De prognose voor de meeste patiënten is de laatste jaren verbeterd, en 80 tot 95 procent van de patiënten blijft nu minstens tien jaar na de diagnose in leven. Toch kent men nog geen geneeswijze voor lupus.
Botwormziekte: De botwormziekte (schistosomiasis of bilharziosis), waaraan naar schatting reeds tweehonderd miljoen mensen in 71 landen lijden, grijpt snel om zich heen. Mensen raken besmet door te baden of te zwemmen in water waarin slakken zitten die de parasitaire botworm bij zich dragen. Wanneer ze eenmaal een menselijke gastheer binnendringen, kunnen de eitjes van de parasiet ernstige schade toebrengen aan de blaas en de lever, dikwijls met dodelijke afloop. Het bedwingen van de botwormziekte (vooral in armere landen) blijft moeilijk, aangezien het voor een belangrijk deel afhankelijk is van een goede faecaliënafvoer.
Malaria: Malaria is al een zeer oude kwaal, die wordt veroorzaakt door de beet van vrouwtjesmuggen van het geslacht Anopheles. Nadat de ziekte in landen als India en Sri Lanka eenmaal was uitgeroeid, is ze in de afgelopen jaren opnieuw in verwoestende hevigheid opgedoken! Elk jaar worden er in Afrika een miljoen kinderen onder de vijf jaar door gedood. Bovendien lijden thans meer dan 150 miljoen mensen in de gehele wereld aan de koude rillingen, koorts en andere symptomen van malaria. De wetenschappers zijn nog steeds op zoek naar een vaccin ertegen.
Geslachtsziekten: De beschikbaarheid van penicilline verleende een vals gevoel van zekerheid aan een lichtzinnige maatschappij. Thans heeft zich een penicilline-resistente vorm van gonorrhoe ontwikkeld en verbreid.
Iets nieuws is genitale herpes, een huidaandoening waaraan naar verluidt alleen al in de Verenigde Staten twintig miljoen personen lijden. Ze wordt veroorzaakt door een virus en wordt gewoonlijk overgebracht door seksueel contact. Zo grijpt ook het nieuwe AIDS-syndroom (Acquired Immuno Deficiency Syndrome [Verkregen Verhoogde Vatbaarheid]) onder homoseksuelen en anderen snel om zich heen. Deskundigen beschouwen deze ziekte als een van de meest dodelijke epidemieën. Er zijn geen geneeswijzen bekend voor genitale herpes en AIDS.
Multiple sclerose: Een ziekte van het centrale zenuwstelsel — de hersenen en het ruggemerg — waaraan alleen al in de Verenigde Staten ongeveer 500.000 mensen lijden, is multiple sclerose. Gewoonlijk worden de slachtoffers er tussen hun twintigste en veertigste jaar door getroffen. Tot de lange lijst van symptomen behoren gevoelloosheid, verstoorde coördinatie, gezichtsscherpteverlies, onduidelijke spraak en verlies van beheersing over blaas of ingewanden. Hoewel er veel onderzoek naar wordt gedaan, is er nog geen geneeswijze gevonden.
[Illustratie op blz. 6]
Jezus was zowel in staat als bereid om ziekte te overwinnen