Messiaanse koninkrijk niet meer geheel en al toegewijd te zijn.

De leden van de „beleidvolle maagd”-klasse hebben de glorierijke Bruidegom derhalve in 1919 ontmoet en zij verlaten de feeststoet waardoor hij tot het einde wordt geëerd, niet. Wanneer zij de „deur” bereiken, betonen zij zich waardig toegelaten te worden. De Bruidegom ziet dat zij schijnen doordat zij de christelijke persoonlijkheid bezitten en daarom aanvaardt hij deze hedendaagse „beleidvolle” maagden als een deel van de christelijke gemeente. — 2 Kor. 11:2, 3; Ef. 5:27.

VOOR EEN GESLOTEN DEUR KOMEN

Toen de „dwaze” maagden terugkwamen, vonden zij de deur gesloten (Matth. 25:10). Maar wanneer wordt de deur in de vervulling officieel gesloten? Wanneer de „grote verdrukking” begint en de vernietiging over de christenheid en heel de rest van Babylon de Grote losbarst. Dan zal het voor belijdende christenen te laat zijn om haar te verlaten. Dan zal ook het aantal van de 144.000 „uitverkorenen”, die de „bruid” van Christus vormen, volledig zijn. — Matth. 24:21, 22.

De gelijkenis besluit met de woorden: „Later kwamen ook de overige maagden en zeiden: ’Mijnheer, mijnheer, doe ons open!’ Hij gaf ten antwoord: ’Voorwaar, ik zeg u: Ik ken u niet’” (Matth. 25:11, 12). Wegens hun nalatigheid, die tot een geestelijke „oliecrisis” leidde, hadden de „dwaze” maagden de bruidegom niet ontmoet en ook hadden zij geen luister bijgezet aan zijn bruiloftsstoet. Dit gaf hem stellig gerechtvaardigde grond om de deur voor hen gesloten te houden.

Zo zullen ook wanneer de „grote verdrukking” over de christenheid losbarst, de leden van de „dwaze maagd”-klasse tot de ontdekking komen dat zij niet tot de religieuze organisatie hebben behoord die de „eerbare maagd” vormt, „de bruid, de vrouw van het Lam” (Openb. 21:9). Ja, zij zullen tot de Bruidegom roepen, maar de deur zal niet geopend worden, want Jezus zei bij een andere gelegenheid: „Niet een ieder die tot mij zegt: ’Heer, Heer’, zal het koninkrijk der hemelen ingaan, maar hij die de wil doet van mijn Vader, die in de hemelen is” (Matth. 7:21-23). In de „grote verdrukking” zal de Bruidegom de leden van de „dwaze maagd”-klasse buiten laten, in de diepe duisternis van de nacht van deze wereld, waar zij met alle andere „werkers der wetteloosheid” zullen omkomen. Zij zullen uit deze vernietiging niet tot hemels leven worden opgewekt.

„WAAKT”

Jezus beklemtoonde het punt waar het in zijn gelijkenis om ging met actuele woorden voor gezalfde christenen die in het „besluit van het samenstel van dingen” leven. Hij zei: „Waakt daarom, want gij weet noch de dag noch het uur” (Matth. 25:13). Zij die gelijk de vijf „beleidvolle” maagden wensen te zijn, moeten voortdurend schijnen met een actieve christelijke persoonlijkheid. Zij durven geen compromis aan te gaan met degenen die iets of veel van hun geestelijke „olie” zouden willen wegnemen. Hun geloof in de aankomst en tegenwoordigheid van de Bruidegom moet sterk blijven en zij moeten blijven voorttrekken in de met lampen verlichte feeststoet die de Bruidegom volgt totdat hij zijn bruidsgemeente naar zijn huis heeft gebracht.

De lange tijd waarin de Bruidegom was uitgebleven, is voorbij. Hij is hier, in zijn glorierijke tegenwoordigheid. De tijd van sluimering en slaap is voorbij! Thans is het de tijd om tot zijn eer te schijnen en in de vreugde te delen die zijn hemelse Vader hem in het vooruitzicht heeft gesteld, namelijk zijn geestelijke „bruid” tot zich te nemen en dit met een bruiloftsfeest te vieren. Met de geest gezalfde christenen moeten daarom waakzaam blijven, want zij weten noch de dag noch het uur waarop die „deur” der gelegenheid gesloten en nooit meer geopend zal worden. Die waakzame en beleidvolle christenen zullen echter niet buitengesloten worden wegens een noodlottige oliecrisis op het gebied van geestelijke verlichting.

Inzicht in het nieuws

Onstabiele tijden

● Gedurende de eerste helft van 1974 stond de wereld tegenover een ongewone periode van onstabiliteit. In de regering van Frankrijk, Engeland, Canada, West-Duitsland, Portugal, Israël, Italië en Argentinië vonden plotseling grote veranderingen plaats die een ’bestuurscrisis’ veroorzaakten. In een artikel in de „New York Times” stond hierover: „Men is van mening dat er weer een blad van de kalender der geschiedenis afgescheurd is en dat dit het begin van een nieuw, onbekend blad is.”

Maar de onstabiliteit was misschien wel het duidelijkst merkbaar op het terrein van de economie. De onstabiliteit werd teweeggebracht door een explosie in de wereldolieprijzen, snelle inflatie en de onbehaaglijke waardeveranderingen van binnenlandse valuta’s. In vele landen maakten mensen zich zorgen over hun financiële zekerheid voor de toekomst, en er heerste een