Wat is de zienswijze van de bijbel?

Is pornografie werkelijk schadelijk?

DE AFGELOPEN jaren zijn heel wat belangrijke steden op aarde overspoeld door een stroom van boeken, afbeeldingen, films, toneelstukken en shows waarin het genieten van seksuele betrekkingen als een vorm van ontspanning wordt voorgesteld. Onder de naam „pornografie” is dit een multi-miljoenen zaak geworden.

Volgens sommigen is pornografie schadelijk maar volgens anderen niet. In de Verenigde Staten uitte de door de president van de Verenigde Staten ingestelde Commissie inzake Obsceniteit en Pornografie de mening dat Amerikaanse volwassenen „het volste recht moest worden geschonken elk seksueel gericht kijk- of leesmateriaal onder ogen te krijgen wat zij maar willen”.

Waar ligt de waarheid inzake deze kwestie? Is pornografie werkelijk schadelijk? Voor een juist antwoord op die vraag zullen we ons tot iemand dienen te wenden die volledig competent is op dit terrein een uitspraak te doen. Hiermee zijn we gekomen bij het belang van de bijbelse zienswijze in dezen, daar de Schrift niet het woord van onvolmaakte mensen, maar „Gods woord” bevat. — Ef. 6:17.

De bijbel maakt duidelijk dat Jehovah God de voortplantingsorganen heeft geschapen om binnen een eerbare huwelijksregeling te worden gebruikt, zodat het ook heel normaal is als mensen kennis willen opdoen omtrent de juiste functionering ervan. Iemand dient echter voorzichtigheid te betrachten ten aanzien van de bronnen waaruit hij deze inlichtingen kan putten. Er schuilt veel onnauwkeurigs in hetgeen over seks wordt geschreven terwijl het bovendien vaak lijnrecht in strijd is met Gods Woord. Pornografie is daarvan een voorbeeld.

Maar spreekt de bijbel over pornografie? In dit boek wordt herhaaldelijk gewaarschuwd tegen porneia, hetwelk een Grieks woord is dat verband houdt met pornografie. Griekse lexicografen vertellen ons dat porneia verwijst naar ongeoorloofde seksuele gemeenschap in het algemeen, zonder verdere precieze definitie. Het is ruim van betekenis en omvat „’onnatuurlijke ontucht’, . . . sodomie” (Theological Dictionary of the New Testament). Om deze reden hebben bijbelvertalers dit woord op diverse wijzen weergegeven: als „hoererij”, „grove immoraliteit”, „seksuele immoraliteit”, „seksuele zonden” of gelijksoortige uitdrukkingen.

De bijbel heeft aangaande dit onderwerp heel wat te zeggen. In Efeziërs 5:5 lezen wij dat „geen hoereerder [pornos] of onreine of hebzuchtige — hetgeen wil zeggen een afgodendienaar te zijn enig erfdeel heeft in het koninkrijk van de Christus en van God”.

Sommigen zullen tegenwerpen dat er een verschil bestaat tussen het lezen of bekijken van pornografie en het werkelijk beoefenen van seksuele zonden. Maar is het verschil echt zo groot? Jezus verklaarde dat ’uit het hart hoererij voort komt’ en dat iemand „in zijn hart” zelfs overspel kan plegen (Matth. 15:19; 5:28). Immers, het verlangen vindt zijn oorsprong in het hart. Als men toegeeft aan een verlangen naar iets dat God verbiedt, door erover te lezen of er in gedachten bij te verwijlen, kan dat verlangen een overweldigende aandrang gaan vormen. Het kan zo groot worden dat het punt wordt bereikt waarop men de zonde feitelijk „in zijn hart” reeds pleegt. Hoe? Doordat men zich vrijwillig laat verlokken tot het punt waarop men volledig aangedreven wordt datgene te doen waarover men denkt en het ook zal doen als de gelegenheid zich ertoe leent. — Jak. 1:13-15.

Niet zonder grondige reden geeft de bijbel in Kolossenzen 3:5 een overeenkomstige raad: „Doodt daarom uw lichaamsleden die op de aarde zijn ten aanzien van hoererij, onreinheid, seksuele begeerte, schadelijke verlangens en begerigheid, welke afgoderij is.” Hoe kan men hierin slagen? Efeziërs 5:3 geeft dit aan: „Laat hoererij en allerlei onreinheid of hebzucht onder u zelfs niet ter sprake komen.” Dit omvat ook het „ter sprake komen” van zulke dingen in de conversatie, in films, op het toneel of in gedrukte vorm met het oogmerk daaruit sensueel genoegen te putten. De bijbel verbiedt derhalve niet alleen rechtstreekse seksueel immorele daden, maar waarschuwt tevens voor de stappen die tot zulke daden leiden.

Maar pornografie? Hoe staat het daar nu mee? Zou iemand willen ontkennen dat pornografie „hoererij en allerlei onreinheid” omvat? Dit op zich reeds maakt haar schadelijk. Maar niet alleen dat. In een interview gaf een veroordeelde zedendelinquent toe: „Wat je leest, wil je doen.” Een ander stelde ten aanzien van erotische films vast: „Na het zien van zo’n film moest ik altijd naar buiten en een vrouw verkrachten.”

Natuurlijk wordt niet iedereen zo snel beïnvloed tot het begaan van perversiteiten, hetgeen niet wegneemt dat professor Ernest van den Haag, verbonden aan de New York-​universiteit, maande: „Al te veel volwassenen zijn ver verwijderd van het gezonde ideaaltype met zelfbeheersing waarvan in veel liberalistische theorieën wordt uitgegaan. Obscene lectuur is vaak voldoende om hen een laatste (of eerste) duw te geven.”

Schrijver G. D. Shultz maakt melding van nog een ander schadelijk effect van pornografie: „Ze verschaft een vertekend en leugenachtig beeld van seks en de wijze waarop normale, beschaafde mannen en vrouwen zich gedragen. Onvermijdelijk staat bij pornografie het gedrag van seksueel verziekte mensen model en krijgen bestialiteit, perversie en wreedheid de nadruk — alsof daaraan de normale gedragsnorm moet worden afgemeten.” In Efeziërs 4:25 onderricht Gods Woord echter: „Nu gij daarom onwaarheid hebt weggedaan, spreekt waarheid, een ieder van u met zijn naaste.”

De aanmoediging die de bijbel zijn lezers geeft, luidt: „Hebt bovenal intense liefde voor elkaar” (1 Petr. 4:8). Pornografie is rechtstreeks in strijd met deze aanmaning. In welk opzicht? Psychiater Dr. F. Wertham antwoordt: „In het algemeen gesproken, is er in pornografische lectuur een neiging naar sadisme, naar wreedheid, aan te wijzen. . . . Er zijn gevallen van lustmoorden bekend waarvan in de rechtszaal duidelijk werd dat de tekst van een sadistisch pornografieboek het scenario had verschaft.” Wenst u uw geest te doordrenken met stof die op anderen een dermate verwoestende uitwerking heeft gehad?

Pornografie kan iemand zelfs schuldig maken aan de zonde van afgoderij. Hoe dat mogelijk is? Doordat er een vorm van begerigheid door wordt ontwikkeld „welke afgoderij is” (Kol. 3:5). De Interpreter’s Bible verklaart de betekenis van het Griekse woord voor „begerigheid” (pleonexia) als volgt: „’sensueel zelfgenot’ ten voordele van zichzelf en ten koste van wat maar ook in het geval van anderen.” Pleonexia betekent „bezorgd zijn over niets anders dan de bevrediging van de eigen impulsieve verlangens”.

Pornografie werkt dit soort van zelfzucht in de hand. Schrijver I. Kristol besprak in het New York Times Magazine: „Het seksuele genoegen dat men ervaart uit pornografie en obsceniteit is auto-erotiek [zelf opgewekt en gericht op zichzelf] . . . ; botweg gesteld, is het een masturbatieve oefening van de verbeelding, zo het niet reeds eenvoudig en zuiver masturbatie is.” Pornografie kan iemand dus zover brengen dat hij zijn eigen vleselijke begeerte tot een voorwerp van aanbidding maakt. Het komt erop neer dat hij zichzelf tot een afgod verheft.

Pornografie is inderdaad schadelijk. Ze geeft een leugenachtige indruk van Gods gave van de seksualiteit en haar juiste gebruik binnen het eerbare huwelijk; ze leidt tot seksuele zonden die òf „in het hart” worden bedreven òf zich naar buiten openbaren (Matth. 5:28); ze bevordert sadisme en wreedheid en kan er zelfs de oorzaak van zijn dat iemand een aanbidder van zichzelf wordt. Hoe liefdevol van Jehovah om ons ervoor te waarschuwen en in zijn Woord dingen te verschaffen die ’waar, van ernstig belang, rechtvaardig, eerbaar, liefelijk en lofwaardig’ zijn! — Fil. 4:8.