hij uitgekozen om voor koning Saul te spelen, ten einde hem verlichting te schenken. Vervolgens vernemen wij dat David de pochende Filistijnse reus Goliath met slechts een slinger en een steen doodt. Davids grote geloof in en ijver voor Jehovah’s naam maakt hem zo geliefd bij Sauls zoon Jonathan, dat ’Jonathan David als zijn eigen ziel liefkrijgt’ (1 Sam. 18:1). Hoewel het duidelijk wordt dat David, en niet Jonathan, Israëls volgende koning zal zijn, blijft Jonathan Davids loyale vriend, die zelfs met gevaar voor eigen leven Davids zijde kiest.

David wordt nu zo succesvol in de strijd dat de vrouwen van Israël zingen: „Saul heeft zijn duizenden verslagen, en David zijn tienduizenden.” Dit vervult Saul met een jaloezie waarvan hij helemaal bezeten raakt; het allerbelangrijkste in zijn leven wordt nu te trachten David uit de weg te ruimen. In de periode dat Saul David als een wild dier achternazit, is David tweemaal in de gelegenheid Saul te doden, maar hij weigert ’Jehovah’s gezalfde aan te raken’. — 1 Sam. 18:1–24:22; 26:1-25.

Er sluiten zich andere Israëlieten met grieven bij de vluchteling David aan, en zij worden als een groep bandieten beschouwd. Zij beschermen de boeren en hun kudden echter tegen plunderaars. Met het oog hierop vraagt David een rijke eigenaar van schapen, Nabal, om een beloning. Deze is echter zo onbeschaamd om Davids verzoek af te slaan, wegens welke handelwijze David zweert hem op een verschrikkelijke manier te zullen straffen. Maar Nabals vrouw, die gewaar wordt wat er is gebeurd en die het ergste vreest, gaat naar David toe om hem met edelmoedige geschenken te kalmeren. Als gevolg hiervan vraagt David haar, wanneer Nabal plotseling sterft, zijn vrouw te worden, waar zij graag in toestemt. — 1 Sam. 25:1-42.

Wanneer de Filistijnen zich weer verzamelen voor de aanval, tracht Saul vergeefs Jehovah’s leiding te zoeken. Jehovah’s geest is van hem geweken. Sauls gebeden worden niet verhoord en de priesters hebben geen woord van Jehovah voor hem. In wanhoop raadpleegt hij een geestenmedium. Zij deelt hem alleen maar slecht nieuws mee. In Sauls laatste strijd lijdt Israël een verschrikkelijke nederlaag; zijn zoon Jonathan wordt gedood en Saul, die dodelijk gewond is, pleegt zelfmoord. — 1 Sam. 28:1–31:13.

Het boek Samuël maakt werkelijk deel uit van wat eertijds tot ons „onderricht” werd geschreven. Het is „nuttig om te onderwijzen, terecht te wijzen, dingen recht te zetten, streng te onderrichten in rechtvaardigheid, opdat [wij] volkomen bekwaam [zijn], volledig toegerust tot ieder goed werk”. Het beklemtoont vooral de belangrijkheid van gehoorzaamheid en de tragische gevolgen van ongehoorzaamheid. — Rom. 15:4; 2 Tim. 3:16, 17.

Vragen van lezers

● Is het verkeerd wanneer een christen een pijnstillend middel gebruikt, aangezien Jezus toen hij aan de paal werd gehangen, wijn heeft afgewezen die vermengd was met een pijnstillend middel?

Dat hoeft niet het geval te zijn; dat Jezus zo handelde, was kennelijk om een bijzondere reden.

Vlak voordat hij aan de paal werd genageld, weigerde Jezus een drank die Matthéüs „wijn vermengd met gal” noemt en die door Markus wordt beschreven als „met mirre gekruide wijn” (Matth. 27:34; Mark. 15:23). Eén commentator merkt op: „De mirre gaf de zure wijn een betere smaak en had net als de bittere gal een verdovende en bedwelmende uitwerking. Beide, mirre en gal, kunnen aanwezig zijn geweest in de drank die Jezus proefde en die hij weigerde.”

Jezus bereikte toen het hoogtepunt van zijn