zich nu verantwoordelijk voelen voor wat mensen met hun auto’s doen en weigeren in autofabrieken te werken? Zij weten dat veel auto’s dodelijke projectielen zullen worden. Maar zijn zíj verantwoordelijk, of ligt de voornaamste verantwoordelijkheid bij de bestuurders?

Iets soortgelijks doet zich voor bij belastingen. Een groot deel van de door burgers betaalde belastinggelden wordt door de regering voor defensie aangewend. Maar wiens verantwoordelijkheid is het dat dit geld op die wijze wordt gebruikt? Is het niet die van de regering?

Ware christenen zijn er niet op uit een sfeer te bevorderen waarin iedereen zijn eigen rechter is. God laat regeringen de noodzakelijke autoriteit uitoefenen om de openbare orde te handhaven. Hij erkent ook hun recht de benodigde geldelijke hulpbronnen aan te wenden om hun taak naar behoren te kunnen verrichten. Het is derhalve de verplichting van een christen „Caesar” te geven „wat van Caesar is”, ongeacht hoe „Caesar” dat gebruikt.

Jezus maakte duidelijk dat belasting behoorde tot „wat van Caesar is”. En er bestaat geen enkele bijbelse aanwijzing dat christenen enige verantwoordelijkheid dragen voor wat „Caesar” doet met ’wat van hem is’. Johannes de Doper gaf belastinginners die wensten te doen wat goed was, niet de raad met belastinginnen te stoppen, maar „niet meer [te eisen] dan het belastingtarief”. — Luk. 3:13; zie ook Luk. 19:2-9.

Gods wetten zijn stellig realistisch. De bijbel geeft verstandige raad betreffende de grenzen van een ieders verantwoordelijkheid, en laat christenen grotendeels vrij hun openbare bediening, die God hun heeft toegewezen, ten uitvoer te brengen. — Matth. 24:14.

Een blik op de wereld

Echte Afrikaanse christenen

◆ In enkele Afrikaanse landen zijn Jehovah’s getuigen wegens hun politieke neutraliteit vervolgd. Wat is het standpunt van de andere „christelijke” kerken in Afrika ten aanzien van neutraliteit? Veel valt te destilleren uit het commentaar van Burgess Carr, algemeen secretaris van de Panafrikaanse Conferentie van Kerken, die volgens de Pittsburghse Post-Gazette onder meer het volgende opmerkte: „De conferentie ondersteunt elke gewapende worsteling tegen de blanke regeringen van Zuid-Afrika en Rhodesia, zolang ze niet ontaardt in sadistische wreedheid. . . . Iedereen wil ons beschuldigen van geweld. Is het hun dan niet bekend dat de Presbyteriaanse Kerk van Amerika hier haar steun verleent aan gewelddadige revolutie? Was Valley Forge een tea party?” Inconsequent gispt hij echter niet zijn eigen kerkleden maar Jehovah’s getuigen voor oproerigheid, waaraan hij nog toevoegt: „De Panafrikaanse Conferentie van Kerken zal geen enkele nationale regering veroordelen, wanneer ze krachtdadig optreedt tegen een groep die . . . de nationale symbolen bedreigt.” Aan het slot van Carrs tweeslachtige verklaring, voegde de Pittsburghse krant geheel juist eraan toe: „Jehovah’s getuigen weigeren de vlag van enige regering te groeten omdat zij zeggen ware trouw aan ’Christus’ Koninkrijk’ te hebben gezworen. Niettemin leggen zij strikte gehoorzaamheid aan de burgerlijke wetten aan de dag.”

Jezuïet vindt homoseksualiteit prima

◆ Steeds meer geestelijken onderschrijven homoseksualiteit, zoals onlangs ook de rooms-katholieke jezuïet John McNeill van het Newyorkse Woodstock College dit deed tijdens een recente conferentie van de Protestantse Episcopale Kerk,