als een losprijs heeft verschaft, dat hij mijn hart heeft geopend, zodat het gunstig op zijn waarheid reageert, dat hij me helpt aan de dagelijkse problemen van het leven het hoofd te bieden, dat hij me een deugdelijke hoop voor de toekomst heeft gegeven, en nog veel meer? Denk ik na over zijn vroegere handelingen ten aanzien van de mensheid en de wijze waarop hij liefde, barmhartigheid, gerechtigheid, wijsheid en nog veel meer bewonderenswaardige eigenschappen ten toon heeft gespreid?

Zulk een heilzame meditatie kan onze liefde voor Jehovah God verdiepen. Als gevolg daarvan zal onze verhouding tot hem zijn als die van een kind die zijn vader vertrouwt en liefheeft en hem wenst te behagen. Onze verhouding tot onze hemelse Vader zal een persoonlijke verhouding zijn, dat wil zeggen, wij zullen hem en zijn Zoon, die hij ten behoeve van ons heeft gegeven, werkelijk kennen. Wanneer dat het geval is, zullen wij onmogelijk opzettelijke beoefenaars van zonde kunnen worden. De apostel Johannes wees hierop toen hij over de uitwerking van het al dan niet kennen van Jezus Christus schreef: „Een ieder die in eendracht met hem blijft, beoefent geen zonde; een ieder die zonde beoefent, heeft hem niet gezien noch hem leren kennen.” — 1 Joh. 3:6.

Kinderen die een diepe liefde en waardering voor hun ouders hebben, zullen zich niet kwaadaardig tegen hen keren. Zo zullen ook degenen die God en zijn Zoon Jezus Christus kennen, hen niet de rug toekeren en opzettelijk een handelwijze volgen die in strijd is met de goddelijke wil.

Aan de andere kant kan een zwakke verhouding tot de Schepper tot groot gevaar leiden. Wanneer men in gebreke blijft over geestelijke zaken te mediteren, kan dit er zelfs toe leiden dat men Gods goedkeuring en zegen verliest. Jezus maakte dit duidelijk in zijn illustratie over de zaaier. Toen hij die illustratie uitlegde, zei hij tot zijn discipelen: „Die langs de weg, zijn zij die hebben gehoord, dan komt de Duivel en neemt het woord uit hun hart weg, opdat zij niet zouden geloven en worden gered. Die op de rots, zijn zij die het woord met vreugde ontvangen wanneer zij het horen, maar dezen hebben geen wortel; zij geloven een tijdlang, maar in een tijd van beproeving vallen zij af. Wat tussen de doornen viel, zijn zij die hebben gehoord, maar die, meegesleept door zorgen en rijkdom en genoegens van dit leven, volledig worden verstikt en niets tot volmaaktheid brengen.” — Luk. 8:12-14.

In elk van de drie situaties die Jezus Christus hier beschreef, was er niet voldoende waardering voor het „woord Gods” of het „woord van het koninkrijk” (Matth. 13:19; Luk. 8:11). Hard aangestampte grond aan weerszijden van de weg werd veroorzaakt doordat er veel verkeer over de weg ging. Evenzo zal iemand die toelaat dat anderen in zulk een mate zijn leven doorkruisen dat er hierdoor te veel beslag wordt gelegd op zijn tijd en energie, bemerken dat hij het te druk heeft om van harte aandacht te schenken aan het „woord Gods”. Hij hoort het misschien wel, maar doordat hij er niet over mediteert, bevindt zijn hart zich in een ontoegankelijke toestand. Met betrekking tot de andere twee omstandigheden kan eveneens gezegd worden dat ze ontstaan doordat men in gebreke blijft voldoende over de juiste dingen na te denken. De mate van waardering die voor het „woord van het koninkrijk” wordt ontwikkeld, is dus niet krachtig genoeg om zware beproevingen te verduren of zorgen over dagelijkse beslommeringen of verlangens naar rijkdom of genoegens te overschaduwen.

Er bestaat beslist goede reden om er de tijd voor te nemen over heilzame dingen te mediteren. Zulk een meditatie kan onze verhouding tot de Schepper versterken, doordat ze ons in staat stelt rein te blijven in zijn ogen. Ze kan er ook veel toe bijdragen dat wij in zowel woord als daad een bron van aanmoediging en zegen voor anderen zijn.

Inzicht in het nieuws

Priester zegt: ’Preken zijn een schande’

● De kop van een artikel van de hand van priester Andrew Greeley luidde: „Katholieke preken zijn een schande.” De openhartige priester zei dat de kwaliteit van door katholieke priesters gehouden preken schandelijk is. Hij stelde dat men „door waardeloze preken te houden, degenen te kort doet die voor de opleiding en het levensonderhoud van de geestelijkheid betalen”.

Greeley merkte op: „Woede, wanhoop, frustratie, ergernis — al deze woorden geven slechts een zeer zwakke beschrijving van de gevoelens van de leken, die van mening zijn dat zij te weinig terugkrijgen.” Hij waarschuwde de geestelijkheid dat de situatie veranderd is sinds de tijd dat zij „een ’slaafs’ gehoor hadden”, toen de mensen nog van mening waren dat naar de kerk gaan een plicht was. „Nu denken heel wat katholieken daar anders over, maar het bericht dat de ’slaafse’ toehoorders zich van hun verplichting