Is het gebruik van de rozenkrans schriftuurlijk?

MILJOENEN belijdende christenen hebben nooit ernstig over hun gebruik van de rozenkrans nagedacht. Zij hebben als vanzelfsprekend aangenomen dat het helemaal niet verwerpelijk is gebeden met behulp van een snoer kralen te tellen. Zij geloven dat dit een christelijk gebruik is.

Velen zijn daarom verrast te vernemen dat hetzelfde gebruik onder hindoes, boeddhisten en mohammedanen algemeen is. De rooms-katholieke bisschop Fulton J. Sheen erkende: „Gebedskralen . . . werden waarschijnlijk het eerst door de boeddhisten gebruikt. Zowel boeddhisten als mohammedanen maken er in hun gebeden gebruik van.” Maar geen van de apostelen van Jezus Christus noch hun medegelovigen in de eerste eeuw gebruikten een rozenkrans.

Kleven er ook bezwaren aan het gebruik ervan in deze tijd? Om dit te kunnen vaststellen, doen wij er goed aan in het licht van bijbelse beginselen te beschouwen wat er bij het gebruik van de rozenkrans betrokken is.

De rozenkrans die algemeen door veel katholieken wordt gebruikt, is een snoer bestaande uit vijf groepen van tien kleine kralen, van elkaar gescheiden door vier grotere kralen, en met elkaar verbonden door een medaille waarop een beeltenis van Maria voorkomt. Hieraan hangt een los aanhangsel of kleine ketting bestaande uit drie kleine kralen tussen twee grotere kralen en eindigend in een crucifix.

De procedure voor het bidden van de rozenkrans is niet overal gelijk. In het boekje The Fifteen Mysteries of the Holy Rosary (gedrukt in de Verenigde Staten) wordt het volgende uiteengezet: De persoon die de rozenkrans gebruikt, zegent zichzelf met het crucifix en zegt terzelfder tijd: „Neig u tot mijn hulp, o God, o Heer, haast u om mij te helpen.” Vervolgens gaat hij ertoe over het „Credo”, één „Onze Vader”, drie „Weesgegroeten” en één „Eer zij de Vader” te bidden. Deze gebeden, die met behulp van de kleine ketting of hanger worden uitgesproken, zijn facultatief. De gebeden die worden opgezegd als men de rest van de kralen door de vingers laat gaan, kunnen echter niet worden overgeslagen. Eerst wordt het „Onze Vader” gebeden. Dit wordt gevolgd door tien „Weesgegroeten”. Het „Eer zij de Vader” brengt het „tientje” tot een besluit.

Bij alle volgende „tientjes” worden deze zelfde woorden herhaald, met als enige uitzondering dat er een ander geheim wordt overwogen. Na de „tientjes” van de rozenkrans voltooid te hebben, kunnen het „Wees gegroet, koningin” en de „Litanie van de Heilige Maagd” uitgesproken worden. Om de gehele rozenkrans van vijftien „tientjes” te bidden, moet men het gewone bidsnoer driemaal door de handen laten gaan.

Door het bidden van de rozenkrans wordt de grootste belangrijkheid toegekend aan Maria, aangezien de meeste gebeden rechtstreeks tot haar worden opgezonden. Is dit in overeenstemming met de leringen van Jezus?

Bij een zekere gelegenheid riep een vrouw geëmotioneerd door Jezus’ leer uit: „Gelukkig de schoot die U gedragen heeft en de borsten die U hebben gevoed.” Is dat niet de belangrijkste gedachte die tot uitdrukking wordt gebracht wanneer de rozenkrans wordt gebeden? Maar was Jezus het met deze emotionele uiting eens? Neen. Hij antwoordde: „Veeleer gelukkig die naar het woord van God luisteren en het onderhouden.” — Luk. 11:27, 28, de katholieke Sint-Willibrordvertaling.

Jezus Christus heeft Maria nooit speciaal begunstigd. Hij gaf niet te kennen dat haar speciale eer geschonken moest worden. Toen zij en haar andere kinderen hem in zijn onderricht stoorden door hem te laten weten dat zij hem wilden spreken, antwoordde Jezus: „’Wie is mijn moeder, en wie zijn mijn broers?’ En zijn hand naar zijn discipelen uitstrekkend, zei hij: ’Zie! Mijn moeder en mijn broers! Want al wie de wil doet van mijn Vader, die in de hemel is, die is mijn broer en zuster en moeder.’” — Matth. 12:48-50.

Maria gaf ook zelf van een nederige houding blijk. Toen de engel Gabriël haar Gods voornemen met betrekking tot de geboorte van zijn Zoon onthulde, antwoordde zij: „Zie de dienstmaagd des Heren” (Luk. 1:38, de katholieke SW). Haar houding geleek veel op die van de engel voor wie de apostel Johannes zich neerboog nadat hij de openbaring had ontvangen. Die engel waarschuwde Johannes met de woorden: „Ik ben slechts een medeslaaf van u en van uw broeders, die het werk hebben dat bestaat in het getuigenis afleggen omtrent Jezus. Aanbid God.” — Openb. 19:10.

Is het bidden van de rozenkrans niet in strijd met de vermaning van de engel: „Aanbid God”? Worden niet de meeste smeekbeden tot Maria gericht? Toch is dat nog niet alles.

Voorstanders van de rozenkrans zijn gedwongen toe te geven dat velen er in het geheel geen voordeel van ontvangen. In The Fifteen Mysteries of the Holy Rosary wordt opgemerkt: „Velen verlagen de rozenkrans tot het mechanische opzeggen van Onze Vaders en Weesgegroeten, met het gevolg dat [dit gebed] een vermoeiende bezigheid wordt, vooral voor jonge mensen.”

Er is bij het bidden van de rozenkrans beslist heel veel herhaling betrokken. Om de vijftien „tientjes” van de rozenkrans te bidden, moet men het „Onze Vader”, zoals dit in Matthéüs 6:9-13 staat opgetekend, vijftienmaal opzeggen. De volgende woorden van het „Eer zij de Vader” worden eveneens vijftienmaal gezegd: „Eer zij de Vader, en de Zoon, en de Heilige Geest; zoals het in het begin was, is het nu en zal het altijd zijn, wereld zonder einde. Amen.” Tienmaal zo vaak worden de woorden van het „Weesgegroet” uitgesproken: „Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met u; gij zijt de gezegende onder de vrouwen, en gezegend is Jezus, de Vrucht van uw schoot, Heilige Maria, Moeder van God, bid voor ons, zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.”

Is zulk een steeds weer opnieuw opzeggen van gebeden in overeenstemming met de bijbel? Merk op wat Jezus Christus zei: „Als gij . . . bidt, zegt dan niet steeds weer dezelfde dingen, zoals de mensen der natiën doen, want zij menen dat zij door veel woorden te gebruiken, verhoord zullen worden. Wordt daarom niet als zij.” — Matth. 6:7, 8.

Zegt men door de rozenkrans te bidden niet „steeds weer dezelfde dingen”? Is men daardoor niet als de „mensen der natiën” of de heidenen, die de rozenkrans reeds lang gebruikten voordat belijdende christenen dit begonnen te doen?

Er kan derhalve geen twijfel over bestaan dat het gebruik van de rozenkrans onschriftuurlijk is. Het is in strijd met Jezus’ woorden over het gebed en met de aansporing alleen ’God te aanbidden’. In plaats van de rozenkrans te blijven gebruiken, dienen mensen die Gods goedkeuring wensen te genieten, een innig gebed tot God te richten, door bemiddeling van zijn Zoon Jezus Christus.

[Illustratie op blz. 451]

Een Hindoese sadhoe, die in de Mahalaxmi-tempel in Bombay met behulp van gebedskralen bidt