die in een verbondsverhouding met Jehova God staan om Zijn wil te doen. In Job 39:3 wordt gevraagd: „Wie verschaft den raaf zijn buit, wanneer zijn jongen tot God roepen, ronddolen zonder eten?” (Nw. Vert.) Nogmaals: „Zingt den HERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp. Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten; Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen” (Ps. 147:7-9). Zijn de behoeften der mensen niet gewaarborgd? Waarom zou men zich dan zorgen maken over het leven en al zijn problemen? Zoek eerst het Koninkrijk!

7. Hoe moeten wij ons Gods voorzieningen ten nutte maken?

⁷ Verzamelen de eekhoorns geen noten en slaan zij ze niet op in gaten die in de grond zijn gegraven of verbergen zij ze niet in de boomstammen? Leggen de bevers voor zich zelf geen voorraden aan en slaan de bijen in hun korfen geen honig op voor de winter? Het gaat hierom: er is voor alle dieren gezorgd, zodat zij datgene kunnen vergaderen wat voor hun leven noodzakelijk is. Zij werken om bijeen te brengen wat God verschaft. De mens kan hetzelfde doen. Alles wat de mens behoeft te doen, is datgene gebruiken waarin God voorziet. De mens moet niet luier zijn dan de vogels in de lucht, de vissen van de zee of de dieren der aarde. De wijze man heeft als een goede raad voor de luiaard gezegd: ’Let op de mier, gij luiaard.’ Ja, wij moeten werken, maar wij behoeven geen slaven van de handel of van deze oude wereld te worden om te leven.

8. Waarom is het dwaas grote rijkdommen voor een dag in de toekomst te verzamelen?

⁸ Het is natuurlijk wanneer een mens wenst te leven en hij zal zijn bestaan zelfs in deze tegenwoordige tijd vol moeilijkheden en ellenden toch nog zo lang mogelijk willen voortzetten, maar door het verzamelen van aardse rijkdommen zal het leven voor hem evenmin worden gewaarborgd als voor die zekere rijke man die al zijn schatten in schuren opsloeg en toch die nacht stierf. Want, zoals het bericht zegt, „in dezen eigen nacht wordt uw ziel van u afgeëist en wat gij gereed gemaakt hebt, voor wien zal het zijn?” (Luk. 12:20, Nw. Vert.) Daarna zeide Jezus in zijn gesprek met zijn discipelen: „Wie toch van u kan, met bezorgd te zijn, een el tot zijn lengte toedoen?” (Luk. 12:25) Wanneer iemands lichaam aan het eind van zijn krachten komt en het voor dat lichaam tijd is tot het stof terug te keren, kan men niet veel meer doen om het organisme weer in orde te brengen. Wanneer het hart en het zenuwstelsel uitgeput zijn of de spieren stijf en hard worden, dan kan men niet veel doen om nog een schrede aan zijn levenspad toe te voegen; men heeft dan het einde van zijn weg bereikt. Zo betoogt Jezus: „Indien gij dan zelfs het geringste niet kunt, wat zult gij u bezorgd maken om het overige?” (Luk. 12:26, Nw. Vert.) Met andere woorden, indien wij ons leven niet eens een klein beetje kunnen verlengen, zelfs geen el, waarom zouden wij ons dan zo bezorgd maken over het opslaan van grote rijkdom, voedsel en kleding en het bezitten van vele huizen en eigendommen? Waarom zouden wij ons bezorgd maken over het opslaan in schuren van hetgeen wij gedurende het afgelopen jaar hebben bijeengebracht, en daarna zeggen: „Van nu aan wil ik eten, drinken en vrolijk zijn”? Hoeveel beter zou het zijn, dat wat wij hebben aan de armen te geven en voor ons zelf schatten in de hemel te vergaderen!

9. Wat voor schat bezitten wij? Hoe verzamelen wij schatten in de hemel?

⁹ Wat voor schat bezitten wij? Zij die tot een kennis van Gods Woord zijn gekomen, hebben de waarheid. Zij zijn gaan begrijpen wie Jehova God is, de Grootste van het universum; hoe hij zijn Zoon, Christus Jezus, heeft verschaft om de mensen door middel van hem te verlossen opdat zij het eeuwige leven kunnen verwerven; hoe Christus Jezus nu is gekomen, zijn macht heeft aanvaard en met regeren is begonnen en dat het koninkrijk waarom wij hebben gebeden, is opgericht. Deze dingen weten wij; deze dingen bezitten Christenen in de vorm van kennis die zij hebben verworven doordat zij Gods Woord hebben bestudeerd, en zij kunnen deze goede boodschap aan de armen geven die zuchten en uitroepen wegens de gruwelen welke in deze wereld over hen zijn gekomen. Ware Christenen zullen alles wat zij aan goederen dezer wereld hebben, of het nu veel of weinig is, besteden om deze boodschap aan de armen te brengen en om hen die treuren te troosten. Zij houden in gedachten dat iemand zijn leven niet te danken heeft aan hetgeen hij bezit, maar dat zijn eeuwige bestaan afhankelijk is van de schat die hij in de hemel vergadert. Voortdurend voegen zij iets aan hun hemelse schat toe door het goede nieuws van het Koninkrijk te prediken.

Een terugblik op het werk gedurende het afgelopen jaar in de gehele wereld

1. Wat zijn Jehova’s getuigen? Welke vraag stellen wij over hen?

JEHOVA’S getuigen zijn dienaren van God, geordineerd om het Woord te prediken. Laten wij daarom eens een terugblik werpen op hetgeen zij hebben gedaan en zien of zij schatten in de hemel proberen te vergaderen, of alleen maar schatten op deze aarde. Geven zij iets aan de armen en brengen zij hun troost en het goede nieuws?

2. Waren er in 1914 vele verkondigers van het Koninkrijk? Wat overkwam hun?

² Het Watch Tower Bible & Tract Society, het besturende lichaam van Jehova’s getuigen, heeft er door middel van zijn publicaties de aandacht op gevestigd dat het koninkrijk der hemelen in 1914 is opgericht, en het heeft in zijn geschriften aangetoond hoe de tekenen van de tegenwoordige tijd een vervulling zijn van de profetieën, hetgeen een bewijs is van de oprichting van dat koninkrijk. De eerste Wereldoorlog was een van de eerste tekenen die door Jezus in het 24ste hoofdstuk van Mattheüs als een kenmerk van het einde van de tijden der heidenen en het begin van Christus’ heerschappij in de hemel werd voorzegd. Het tijdschrift De