door de Romeinse legers overvallen zouden worden.

¹⁸ Zo zou het ook thans voor christenen hoogst gevaarlijk zijn als zij de dringendheid van onze tijd zouden rationaliseren en een „kruissnelheid”-houding zouden aannemen waaruit twijfel aan de nabijheid van het einde spreekt.

19. Welke waarschuwing gaven Petrus en Jezus?

¹⁹ De parousia of tegenwoordigheid van Christus duurt nu al ruim zeventig jaar, en zijn ’komst’ om op „Jehovah’s dag” het oordeel aan Satans wereld te voltrekken, nadert snel. De apostel Petrus zegt dat deze dag zal „komen als een dief”, en hij voegt eraan toe dat wij ’de tegenwoordigheid van de dag van Jehovah moeten verwachten en goed in gedachte moeten houden’ (2 Petr. 3:10-12). Jezus waarschuwde ons ook: „Schenkt . . . aandacht aan uzelf, dat uw hart nooit bezwaard wordt met overmatig eten en overmatig drinken en zorgen des levens, en die dag plotseling, in een ogenblik, over u komt als een strik. . . . Blijft dan wakker.” — Luk. 21:34-36.

20. Waarvoor dienen wij dankbaar te zijn, en hoe zal de juiste christelijke verwachting een bescherming voor ons zijn?

²⁰ Wat gelukkig en dankbaar moeten Jehovah’s Getuigen zijn dat zij door de getrouwe en waakzame „slaaf”-klasse geestelijk wakker zijn gehouden! De juiste christelijke verwachting zal gedurende deze hachelijke „laatste dagen” een bescherming voor ons zijn en ons ertoe aanzetten ijverig deel te nemen aan de prediking van „dit goede nieuws van het koninkrijk”. Daardoor zullen wij anderen helpen waakzaam te blijven en zullen wij het einde overleven om het nieuwe samenstel van dingen binnen te gaan waarin ’rechtvaardigheid zal wonen’. — 2 Tim. 3:1-5; Matth. 24:14; 2 Petr. 3:13.

„Wij herinneren ons nog goed . . . de uien en het knoflook!”

Niet alleen waren er in het oude Egypte uien en knoflook in overvloed, maar klaarblijkelijk waren de daar gekweekte soorten van een bijzonder goede kwaliteit. In Plants and Trees of Scripture (Planten en bomen in de bijbel) beweerde de bijbelgeleerde F. Hasselquist dat „iedereen die in Egypte uien heeft geproefd, moet toegeven dat er nergens in de wereld betere te krijgen zijn”. Klaarblijkelijk werden uien en knoflook in grote hoeveelheden gegeten door de arbeiders die aan de piramiden werkten. De Griekse geschiedschrijver Herodotus berichtte dat volgens een inscriptie in de grote piramide van Cheops (Choefoe) „daaraan 1600 talenten zilver waren ten koste gelegd”. Indien dit bedrag betrouwbaar is, zou dat neerkomen op meer dan 80 miljoen gulden in huidige valuta.

Gezien de populariteit en de uitstekende kwaliteit van de uien en het knoflook in het oude Egypte, is het niet verbazingwekkend dat de Israëlieten, ontevreden als zij in de wildernis waren, wegens deze smakelijke plantenkost naar Egypte wilden terugkeren (Num. 11:4, 5). Zij waren bereid hun vrijheid prijs te geven enkel om deze simpele genoegens te smaken. Hoe gemakkelijk kunnen zelfs alledaagse dingen tot een valstrik worden en iemand de belangrijkere dingen in het leven doen vergeten!