De apostel waarschuwde medegelovigen echter door te zeggen dat „de dingen die de natiën slachtofferen, zij die aan demonen slachtofferen en niet aan God, en ik wil niet dat gij deelhebbers met de demonen wordt. Gij kunt niet de beker van Jehovah en de beker van de demonen drinken; gij kunt niet aan ’de tafel van Jehovah’ [het deelhebben daaraan duidt op vrede met God als deelnemers aan het Avondmaal des Heren] en aan de tafel van de demonen deel hebben. Of ’zijn wij Jehovah tot jaloezie aan het prikkelen’? Zijn wij soms sterker dan hij?” — 1 Kor. 10:18-22.

Toen de Mozaïsche wet van kracht was, kon men een onderscheid maken tussen ware en valse aanbidding. Men kon verstandelijk beredeneren dat als het slachtoffer niet door een van de Aäronische priesters in Jeruzalems tempel werd geofferd, zo’n slachtoffer automatisch onaanvaardbaar was voor God (Deut. 12:5-7; 26:2, 3). Thans worden er in Jeruzalem of elders echter geen dierlijke slachtoffers door een Aäronische priesterschap geofferd. Dergelijke slachtoffers zijn in vervulling gegaan en door Jezus’ slachtoffer uit de weg geruimd (Kol. 2:13, 14; Hebr. 7:12). Hoe kunnen wij er thans derhalve zorg voor dragen geen deelhebbers met de demonen te zijn?

WEES THANS VOORZICHTIG

Slachtoffers duiden op toewijding aan een superieure macht of godheid. In deze tijd hebben ze dus te maken met ons gedrag, onze denkwijze en onze daden. Paulus gaf te kennen dat „de god van dit samenstel van dingen” niemand anders is dan Satan de Duivel, de grootste demon (2 Kor. 4:4). Het is derhalve logisch dat christenen geen deel kunnen zijn van dit samenstel waarover hij regeert. Anders zouden wij deelhebbers met hem zijn en door hem gebruikt worden (Jak. 4:4). Veel dingen die de mensen van dit samenstel doen, zijn in strijd met Jehovah’s wil en wegen. Zou men zich dus met deze praktijken inlaten, dan zou dit betekenen dat men met de demonen deelheeft in het doen van verkeerde dingen. Denk maar aan de vele aspecten en kenmerken van valse religie, nationalisme, materialisme, aanbidding van popidolen, enzovoort.

Ware christenen zijn „geen deel van de wereld” (Joh. 15:19). Zij leven in dit samenstel van dingen maar maken er geen deel van uit. Zij zijn uit het vals-religieuze rijk van deze wereld gekomen (Openb. 18:4). De tot dit samenstel behorende religie, politiek, ambities, materialistische aspiraties, verwachtingen en dergelijke hebben eens deel uitgemaakt van ons leven. In het verleden hebben sommigen voor dit samenstel gestreden en geprobeerd het te verbeteren en te bestendigen. Maar nu zien wij de nutteloosheid van onze vroegere oprechte krachtsinspanningen in. Toen wij onze steun gaven aan dit samenstel van dingen, dat tegen Jehovah’s wil en wegen gekant is, waren wij dood in Gods ogen. Jehovah heeft ons echter barmhartigheid betoond. Hij heeft ons getoond hoe wij ervan bevrijd konden worden. Ja, hij heeft Christus’ gezalfde volgelingen geestelijk levend gemaakt, zoals Paulus dit in Efeziërs 2:1-6 beschrijft.

Alleen wanneer wij begrijpen wat het betekent geen deel van deze wereld te zijn (1 Joh. 2:15-17), kunnen wij Paulus’ woorden aan de Korinthiërs begrijpen: „Neen, maar ik zeg dat de dingen die de natiën slachtofferen, zij die aan demonen slachtofferen en niet aan God, en ik wil niet dat gij deelhebbers met de demonen wordt.” — 1 Kor. 10:20.

Rectificatie congresadres

Het adres van het congresterrein in Enschede is J. J. v. Deinselaan 30 en niet de Langestraat 56, zoals in De Wachttoren van 1 mei 1980 stond aangegeven.