Uw verkering eerbaar houden

DE BIJBEL zegt: „Het huwelijk zij eerbaar onder allen en het huwelijksbed zonder verontreiniging” (Hebr. 13:4). Is het niet redelijk dat datgene wat aan het huwelijk voorafgaat — in vele landen verkering — eveneens eerbaar dient te worden gehouden wil ze God behagen?

In sommige streken wordt het een jongeman alleen toegestaan een jong meisje te ontmoeten als op zijn minst een van de ouders, of een andere oudere persoon, erbij aanwezig is. In veel westerse landen evenwel kunnen zulke jonge mensen vaak ongechaperonneerd samen zijn. De vraag is dus, hoe kan verkering als er zo’n ruimere vrijheid wordt toegestaan, eerbaar worden gehouden? Wat kan een jeugdig persoon doen om er zeker van te zijn dat verkering in zijn of haar geval tot een werkelijk gelukkig en geslaagd huwelijk zal leiden?

Vrijheid brengt altijd verantwoordelijkheid mee. Als u nu met deze kwestie te maken hebt, doet u er daarom goed aan het voortreffelijke beginsel in gedachten te houden dat in Galáten 5:13 staat opgetekend. De apostel Paulus sprak hier natuurlijk over de vrijheid die het christendom schonk aan hen die ertoe overgingen. Maar het beginsel is op elke soort van vrijheid van toepassing, vooral als wij die vrijheid zo willen gebruiken dat ze tot voortreffelijke resultaten en Gods gunst leidt. De apostel schrijft: „Gij werdt natuurlijk tot vrijheid geroepen, broeders; gebruikt deze vrijheid alleen niet als een aanleiding voor het vlees, maar dient elkaar als slaven door middel van de liefde.” Oprechte liefde — voor God en voor onze naaste, met inbegrip van de persoon met wie wij eventueel verkering hebben — zal ons helpen geen enkele vrijheid die wij maar mogen bezitten op zelfzuchtige, schadelijke manier te gebruiken.

WAT DIENT VERKERING TE BEWERKSTELLIGEN

Wil verkering eerbaar zijn, dan dient ze te worden aangegaan met het oogmerk te trouwen. U dient dus niet met verkering te beginnen alvorens u zover bent dat u huwelijksverantwoordelijkheden op u kunt nemen. U kunt natuurlijk niet al meteen vanaf het begin weten of u met iemand wilt trouwen of niet. Het is verstandig niet te snel uw aandacht op een bepaalde persoon te vestigen. Dit is echter geen reden „verkeringen” te hebben die niet meer te betekenen hebben dan een ’flirtation’ of een reeks ’flirtations’.a

Zelfs als u in iemand „geïnteresseerd” bent, zou het verstandig zijn te trachten een poosje alleen in groepsverband, in groepsactiviteiten, met zo iemand om te gaan. Waarom? Omdat u er in die omstandigheden vaak een beter idee van kunt krijgen hoe hij of zij werkelijk is. Dit komt doordat wij allen de neiging hebben meer „onszelf” te zijn als wij niet onder de druk staan van te voelen dat iemand speciale aandacht aan ons besteedt. Als een paartje zich echter van de groep afscheidt, bestaat vanaf dat moment de menselijke neiging te zijn zoals de ander graag wil dat men is en zelfs zijn of haar sympathieën en antipathieën te weerspiegelen. En dit kan soms iemands ware persoonlijkheid camoufleren. Als een paartje alleen is, kunnen zij zich ook vlug door emoties laten meeslepen zodat zij elkaar door ’een roze bril’ gaan zien. Als een paar in de opwelling van een dergelijke emotie gaat trouwen, worden zij vaak ruw wakker geschud. Het is veel beter te ’bezinnen eer men begint’.

De man is meestal degene die de eerste stappen tot verkering doet door belangstelling voor de vrouw te tonen. Als hij het eerlijk en ernstig meent, heeft zij het recht aan te nemen dat hij op zijn minst over een huwelijk denkt. Wat dan? Welnu, zij draagt dan de verantwoordelijkheid zich af te vragen of zij een huwelijk met hem zou willen overwegen. Als zij er heel zeker van is dat zij hem niet als een toekomstige echtgenoot wil overwegen, zou het erg wreed van haar zijn toe te laten dat hij hevig geïnteresseerd in haar raakt. Sommige meisjes hebben zich door iemand het hof laten maken alleen om populairder of begeerlijker te lijken, in de hoop dat andere jonge mannen hen nu zullen opmerken. Sommige jonge mannen hebben hetzelfde gedaan, denkend dat zij maar met allerlei meisjes afspraakjes kunnen maken en zich kunnen amuseren om zich dan terug te trekken voordat het te ernstig gaat worden. Zulk een zelfzuchtig gebruik van iemands vrijheid kan echter groot verdriet veroorzaken en wonden slaan die misschien maanden, zelfs jaren nodig hebben om te genezen. — Vergelijk Spreuken 26:18, 19.

Alleen wanneer de vrijheid om verkering te hebben onzelfzuchtig wordt gebruikt, kan deze voordeel afwerpen. Ze kan een gelegenheid bieden de persoon met wie u overweegt uw verdere leven te delen beter te leren kennen. Naar gelang dat u eerlijk tegenover elkaar bent, kunt u elkaars sympathieën en antipathieën, maatstaven, gewoonten en zienswijzen, ja, elkaars humeur, aanleg en reactie op problemen en moeilijkheden leren kennen. U zult terecht zulke dingen willen weten als: Is hij of zij vriendelijk, edelmoedig en attent jegens anderen? Hoe staat het met respect voor ouders en oudere personen? Getuigt de persoon in kwestie werkelijk van bescheidenheid en nederigheid, of is hij of zij opschepperig of halsstarrig? Zie ik zelfbeheersing en evenwichtigheid of in plaats daarvan zwakheid en kinderachtigheid, misschien gemok of zelfs driftbuien? Hoe staat het, aangezien een groot deel van het leven uit werken bestaat, met tekenen van luiheid, gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel of een verkwistende aard wat geld betreft? Hoe staat het met plannen voor de toekomst? Verlangt men een gezin te stichten of gaat de belangstelling naar de een of andere speciale roeping uit? In een artikel getiteld „Danger Signals in Courtship” (Gevaartekens in de verkering) verklaart de schrijver: „Bij onze studie van verloofde en gelukkig en ongelukkig getrouwde mensen is gebleken dat er tussen de ongelukkig gehuwden weinig overeenstemming met betrekking tot levensdoelen en waarden bestond.” — Medical Aspects of Human Sexuality van november 1970, bladzijde 43.

U dient bovenal te willen weten welke plaats Gods voornemen in de belangen en plannen van de ander inneemt. Ja, als al deze vragen zijn beantwoord, hoe goed past u dan bij elkaar? Als er grote verschillen bestaan, maak uzelf dan niet wijs dat het huwelijk ze automatisch zal oplossen. De wrijving die ze veroorzaken kan er alleen maar erger door worden.

EERBAAR GEDRAG IN DE VERKERING

In landen waar ongechaperonneerde omgang door ouders wordt toegestaan, uiten paartjes die verkering hebben hun genegenheid dikwijls door elkaars hand vast te houden, elkaar te kussen en zelfs te omarmen. Hoe raadzaam is dit? Heeft de bijbel enige raad voor ons in zulke dingen?

De bijbel bevat geen specifieke regels voor deze dingen. Ouders hebben natuurlijk het recht hun zoons en dochters voor te schrijven naar welke maatstaven zij willen dat zij zich gedragen. Hoewel ouderlingen in een gemeente zulke regels niet kunnen vaststellen, kunnen zij de aandacht van jonge mensen wel op de gezonde beginselen richten die in Gods Woord worden aangetroffen, en iedereen die oprecht een verstandige handelwijze in het leven wil volgen, zal deze raad gewillig en graag ter harte nemen. — Spr. 1:7-9; 2:6-9.

De bijbel verbiedt natuurlijk definitief zulke dingen als hoererij. Hij waarschuwt echter ook tegen ander onrein gedrag dat misschien niet zo ernstig is als hoererij. Elk paar dat deze waarschuwingen ter harte neemt, zal zich veel verdriet besparen en niet het risico lopen dat zij door de herinnering aan welk wangedrag maar ook worden gekweld. — Ef. 5:3-5.

Elkaars hand vasthouden kan een reine uiting van genegenheid zijn tussen personen die overwegen met elkaar te trouwen. Het heeft weliswaar een prikkelende uitwerking, maar dit is natuurlijk en niet noodzakelijkerwijs slecht. Alleen het zien van de persoon met wie men overweegt te trouwen, kan immers al prikkelen en ’het hart sneller doen kloppen’! (Hoogl. 4:9) Gezien de menselijke aard moeten wij er echter aan denken dat fysiek contact de seksuele aantrekkingskracht sterker maakt. Het is ook een feit dat naarmate eenvoudige vormen van contact worden herhaald, de aangename gewaarwording die ze eerst veroorzaakte, over het algemeen afneemt. Dit kan ertoe leiden dat u iets tracht te vinden dat een sterkere prikkel geeft. Maar hoe ver kunt u gaan zonder een reine verhouding in gevaar te brengen? Het mogelijke gevaar beseffend, zullen sommigen er wellicht de voorkeur aan geven zich tijdens de verkering strikt te beperken ten aanzien van alle lichamelijke contact, en niemand dient op hun gewetensvolle standpunt af te geven of het te bagatelliseren. — Vergelijk Romeinen 14:5, 10, 22, 23.

Kussen kan tussen personen die overwegen met elkaar te trouwen eveneens een zuivere uiting van genegenheid zijn — òf het is dit misschien niet. De vraag waar het om gaat is: Tot in welke mate komt er hartstocht bij te pas? Sommige vormen van dansen zijn rein en zonder hartstocht; andere niet. Zo is het ook met kussen of zelfs elkaar omhelzen. Maar elk van deze uitingen, ook al zijn ze zuiver, vertegenwoordigt een nieuwe grens die wordt overschreden. Als zulke grenzen in het begin van de verkering — misschien al vóór de verloving — worden overschreden, kunnen ze de verhouding tussen een paartje in het louter bevredigen van hartstocht doen ontaarden, waardoor zij tot onrein gedrag, zo niet tot hoererij, worden gebracht. — Kol. 3:5, 6.

Wij moeten eerlijk tegenover onszelf zijn. Als wij weten dat wij niet veel zelfbeheersing in deze dingen hebben, dienen wij onze toekomst of die van de ander niet in de waagschaal te stellen door risico’s te nemen. Zou u met uw auto een steile, bochtige weg afrijden als u wist dat uw remmen niet in orde waren? Vóórdat u begint, niet daarna, dient u ten aanzien van deze dingen tot een besluit te komen. Als de fysieke verlangens zich eenmaal beginnen te roeren, is het meestal heel moeilijk ze in hun ontwikkeling te stuiten (Jak. 1:14, 15). Zij die zo’n hartstocht in zich laten oplaaien dat zij seksuele betrekkingen verlangen — als zij hiertoe niet door het huwelijk gerechtigd zijn — stellen zichzelf bloot aan spanning, frustratie en werkelijke pijn. Het is net als wanneer men een opwindend boek leest en bemerkt dat het laatste hoofdstuk eruit is gescheurd.

Degenen die hun verhouding in de verkering op een hoog peil houden, zullen een veel betere start in het huwelijk hebben dan degenen die hun verhouding door een intimiteit die steeds vaker plaatsvindt en intenser wordt naar een laag peil laten afzakken. Hoeveel respect kan een meisje voelen voor iemand die zij steeds ’van zich af moet houden’? Maar een jongeman die blijk geeft van wilskracht en eerbiedige terughoudendheid verdient respect. Hetzelfde geldt voor een meisje. En vooral zij moet beseffen dat, terwijl het misschien tijd kost om haar gevoelens op te wekken, dit zelden het geval is bij een man. — Spr. 25:28.

Toegeven aan herhaaldelijke en steeds hartstochtelijker uitingen van genegenheid kunnen tot een overhaast huwelijk leiden. Het boek Adolescence and Youth (blz. 288) zegt: „De eerste stadiums van verkering zijn vaak onmogelijk romantisch. Wanneer iemand in dat stadium zou trouwen, zou hij of zij meer van het huwelijk kunnen gaan verwachten dan waaraan welk huwelijk maar ook ooit zou kunnen beantwoorden. Door een langere verkering krijgt men doorgaans een redelijker kijk op de ander zodat er een huwelijk gebaseerd op begrip uit kan voortvloeien.” Voor zo’n langere verkering moet zelfbeheersing worden geoefend — anders kan de seksuele drang wel eens zo vroegtijdig worden aangewakkerd dat deze een werkelijk gevaar gaat vormen. — Vergelijk 1 Korinthiërs 9:27.

Als een paar in de verkering of verloving hartstocht de boventoon laat voeren, kunnen er na het huwelijk bovendien wel eens ernstige twijfels of verdenkingen rijzen. Zij zouden zich kunnen afvragen: Zijn wij werkelijk uit liefde getrouwd, of werden wij alleen maar meegesleept door hartstocht? Was het een verstandige keuze? Het meisje is misschien ook geneigd aan de oprechtheid van de liefde van haar man te twijfelen en zich af te vragen of hij haar alleen maar om haar lichaam heeft getrouwd en niet om wat zij als mens is.

Vermijd, om u zelf en uw toekomstige geluk te behoeden, situaties die zich tot hartstocht lenen (Ps. 119:101, 104). Eenzame plekjes en duisternis zullen u niet helpen uw verkering eerbaar te houden. Ook niet situaties waarin de tijd lang valt en er niets anders schijnt te doen dan zich met zulke uitingen van genegenheid bezig te houden. Er kan echter veel zuiver genoegen worden geput uit zulke activiteiten als schaatsenrijden, tennissen of soortgelijke sporten, samen eten in een restaurant of het bezoeken van het een of andere museum of een interessant en mooi punt in de plaats waar u woont. Hoewel u enigszins een gevoel van ’privacy’ hebt doordat u niet omringd bent door persoonlijke kennissen, hebt u toch de bescherming niet volkomen van andere mensen geïsoleerd te zijn.

En denk, in plaats van alleen maar stil te staan bij wat u „mist” door zelfbeheersing te tonen, aan datgene waarop u zich voor de toekomst voorbereidt. Dan zult u in alle komende jaren met plezier en niet met afkeer op uw verkering kunnen terugzien. — Rom. 13:13, 14.

Ja, verkering kan u werkelijk toetsen met betrekking tot wat voor persoon u bent, wat er in uw hart leeft en hoe gewetensvol u bent. Gods Woord trekt geen precieze grenzen voor elk aspect van deze aangelegenheid. De gezonde beginselen, wijze raad en nuttige richtlijnen die in Gods Woord worden aangetroffen, helpen ons echter ruimschoots het evenwicht te bewaren en binnen de grenzen te blijven van wat zuiver en moreel gezond is. Op deze wijze zullen onze uitingen van genegenheid voor een toekomstige huwelijkspartner nooit tot gevolg hebben dat die persoon er emotioneel of geestelijk door wordt geschaad. Als u dus verkering aangaat, houd deze dan toch vooral eerbaar. U zult er altijd blij om zijn dit te hebben gedaan.

[Voetnoten]

[Illustratie op blz. 221]

Als iemands verkering een reeks van hartstochtelijke uitingen met steeds minder beperkingen wordt, hoe zal dit dan van invloed zijn op de vooruitzichten op een gelukkig huwelijk?

[Illustratie op blz. 222]

Er is veel zuiver genoegen te beleven, waardoor een paartje er ook voor wordt behoed volkomen geïsoleerd van anderen te zijn