Er is slechts één weg tot bevrijding, en dat is door zich te wenden tot „de vesting” die Jehovah God alle „gevangenen van de hoop” voor ogen heeft gesteld. Die „vesting” is het Messiaanse koninkrijk van God, dat in de oudheid werd vertegenwoordigd door de stad Jeruzalem, die een burcht of vesting was. Het aardse Messiaanse koninkrijk in Jeruzalem, in het Midden-Oosten, is lang geleden verdwenen. Het is in onze tijd weer tot leven gekomen, niet daarginds in het aardse Jeruzalem, maar in de hemel, waar de koninklijke Afstammeling van koning David zit, namelijk Jezus Christus. Zijn troon is geen vergankelijke, stoffelijke troon in het aardse Jeruzalem, maar is in werkelijkheid „Jehovah’s troon”, want hij zit aan de „rechterhand” van Jehovah God in de hemel (Psalm 110:1, 2; Handelingen 2:34-36; 7:55, 56; 1 Petrus 3:22; Openbaring 3:21). Van daaruit heeft Jehovah sinds het einde van de tijden der heidenen in 1914 de ’staf van Christus’ sterkte’ gezonden.

43. (a) Wat is derhalve de enige hoop voor de gehele mensheid? (b) Waarvandaan en waarheen zijn Jehovah’s christelijke getuigen sinds 1918 G.T. ’teruggekeerd’, en hoe zeggen zij tot alle andere „gevangenen” dat zij naar die „vesting” moeten terugkeren?

⁴³ Onder de voeten van deze Christus en zijn getrouwe volgelingen zal Jehovah binnenkort ’Satan verbrijzelen’ (Romeinen 16:20). Het koninkrijk van deze Messiaanse Bevrijder is de gemachtigde vertegenwoordiger van de Goddelijke Heerschappij van de Allerhoogste en Almachtige God, Jehovah. Het is de enige hoop voor de gehele mensheid. Het is de door God beschikte vesting waarheen wij ons voor vrijheid en leven in eindeloos geluk dienen te wenden. Sinds het einde van de Eerste Wereldoorlog in 1918 hebben de christelijke getuigen van Jehovah hun geestelijke gevangenschap in Babylon de Grote verlaten en zijn zij ’teruggekeerd tot de vesting’, tot het opgerichte Messiaanse koninkrijk van God in het hemelse Jeruzalem. Ondanks de verslechterende, rampspoedige wereldtoestanden verheugen zij zich thans in hun wonderbaarlijke geestelijke bevrijding en zijn zij verrukt over hun glorierijke hoop voor de nabije toekomst. Vol mededogen voor de gehele mensheid roepen zij dringend tot alle „gevangenen” overal dat zij zich ’tot de vesting’ moeten wenden en vervullen aldus Christus’ profetische gebod: „Dit goede nieuws van het koninkrijk zal op de gehele bewoonde aarde worden gepredikt tot een getuigenis voor alle natiën, en dan zal het einde komen.” — Matthéüs 24:14.

Heeft een zachtaardig antwoord een gunstige uitwerking?

WELKE handelwijze kunt u het beste volgen wanneer iemand woedend op u is? Wat te zeggen van een zachtaardig antwoord? Een spreekwoord dat de toets des tijds heeft doorstaan, luidt: „Een zacht antwoord keert woede af.” — Spr. 15:1.

Een van Jehovah’s getuigen in de Amerikaanse staat Washington had enige jaren geleden een ervaring die de wijsheid van die geïnspireerde spreuk duidelijk doet uitkomen. Zij legt uit:

„Toen ik op een vrijdagavond van de vergadering in de Koninkrijkszaal thuiskwam, trof ik mijn man en mijn oudste dochter in de zitkamer aan. Hij was stomdronken en had zijn schietgerei schoongemaakt. Hij zond onze dochter naar haar slaapkamer, laadde zijn pistool en plaatste het, terwijl hij mij bij de keel vastgreep, tegen mijn hoofd. Hij dreigde mij te zullen doden omdat ik naar de Koninkrijkszaal bleef gaan, waartoe ik het wettelijke en schriftuurlijke recht had.”

Wat zou men in een dergelijke situatie kunnen doen? Wat zou de woede van een dronken, gewapende man afkeren? Zij gaf een redelijk, maar tevens zacht antwoord. Zelf zegt zij: „Ik bad tot Jehovah om leiding en om de juiste woorden. Ik vroeg aan mijn man door wie van onze moeders hij de kinderen wilde laten opvoeden. Hij wist dat zijn moeder ze helemaal niet zou willen hebben. En hij wist dat mijn moeder ze tot christelijke getuigen van Jehovah zou opvoeden. Nadat ik een poosje op deze wijze rustig met hem geredeneerd had, kon ik hem ertoe brengen mij het pistool te geven en hem ertoe overhalen wat te gaan rusten en de kwestie later nog eens te overdenken.”

Nu, enkele jaren later, dient deze christelijke vrouw God nog steeds vreugdevol en schenkt het haar blijdschap te zien dat haar kinderen haar hierin navolgen. Zij zegt: „Mijn man is mijn christelijke activiteiten langzamerhand minder gaan tegenstaan.” Zij ondervond beslist de wijsheid van de goddelijke richtlijn: „Een zacht antwoord keert woede af.”