wijze waarop de profetieën door de heilige geest van God werden overgedragen. En dat is waar men in verband met de overgedragen openbaring bovendien nog kan spreken van een „verticale geestvervoering” of een „horizontale geestvervoering”. Deze uitdrukkingen beschrijven het tijdelement van het geïnspireerde beeld zelf of de geïnspireerde openbaring zelf. Met „geestvervoering” wordt de ondervinding bedoeld die de profeet opdoet wanneer de heilige werkzame kracht van God, door een visioen, droom of trance, zijn geest ’meevoert’ zodat hij dingen Gods kan zien. Indien een geïnspireerde dienstknecht, terwijl hij zich in deze geestvervoering bevindt en onder invloed van de geest staat, verheven visuele vermogens worden geschonken zodat hij kan zien wat er op dat tijdstip werkelijk op aarde of in de hemel bestaat, wordt zulks „verticale geestvervoering” genoemd; verticaal in de betekenis dat hetgeen aan hem is geopenbaard, een beeld is dat, of een aangelegenheid betreft die op dat ogenblik bestaat en geen betrekking heeft op de toekomst. Vandaar dat zulk een „verticale geestvervoering” strikt genomen geen profetie is. Wanneer nu een geïnspireerde dienstknecht, onder invloed van Gods werkzame kracht een openbaring ziet welke betrekking heeft op iets wat in de toekomst moet geschieden, dan wordt dat een „horizontale geestvervoering” genoemd; horizontaal in de betekenis dat hetgeen werd gezien, langs de stroom des tijds zal geschieden. Daarom is zulk een „horizontale geestvervoering” een openbaring welke kan worden beschouwd als een profetie, die in de toekomst in vervulling zal gaan.

23, 24. Geef illustraties die in de Bijbel staan opgetekend over verticale en horizontale geestvervoeringen.

²³ Een voortreffelijk voorbeeld van een „verticale geestvervoering” is het geval van de apostel Paulus die in een visioen zo realistisch werd weggevoerd in de geest, dat hij de hoogste hemelen zag waar God woont. Hij zag een levendig beeld van de paradijsachtige geestelijke voorspoed die destijds in Paulus’ dagen in Gods organisatie bestond. Hij zegt dat hij onuitsprekelijke woorden heeft gezien en gehoord, en dat het hem niet geoorloofd was ze uit te spreken of op te tekenen (2 Kor. 12:1-4, NW). Datgene wat Paulus zag, was geen profetie maar een werkelijke blik in de werkzaamheden van Gods meesterlijke onzichtbare organisatie. Dit stelde Paulus ongetwijfeld in staat niet alleen op zulk een krachtige wijze voor te staan dat men zich in de vroege gemeente strikt aan de beginselen van theocratische organisatie hield, maar ook nog meer werkwijzen in verband met de organisatie en nog meer raadgevingen die op deze ondervinding van verticale geestvervoering waren gebaseerd, in te voeren. — 1 Kor. 7:25, NW.

²⁴ Daarentegen zijn de meeste openbaringen die profetieën zijn, kennelijk voorbeelden van „horizontale geestvervoeringen”. Een specifiek voorbeeld is dat van het boek Openbaring hetwelk een verslag geeft van Johannes’ grote visioen van de dag van Jehovah, waarin wij ons thans, sedert 1914, bevinden. Johannes gaf destijds in het jaar 96 werkelijk te kennen dat hij in het visioen dat hij ontving, langs de stroom des tijds werd weggevoerd, want hij zegt: „Door inspiratie werd ik [door een horizontale voorwaartse beweging] in de dag des Heren geplaatst, en ik hoorde achter mij een sterke stem als van een bazuin, zeggende: ’Schrijf hetgeen gij ziet, in een rol en zend het naar de zeven gemeenten.’” — Openb. 1:10, 11, NW.

Hulpmiddelen voor het begrijpen der profetieën

1. Wat betekenen de volgende noorden: beeld, tegenbeeld, schaduw, werkelijkheid, profetische taferelen en voorbeeld?

WANNEER wij een verder onderzoek instellen op het gebied der Bijbelprofetieën, komen wij betekenisvolle uitdrukkingen tegen die algemeen worden gebruikt. Hier volgen enkele van deze uitdrukkingen. Een beeld is een voorstelling of afbeelding van iets wat op een of ander tijdstip in de toekomst zal geschieden. Het tegenbeeld is de werkelijkheid van hetgeen door het beeld wordt voorgesteld. Het beeld kan terecht een schaduw worden genoemd; het tegenbeeld de werkelijkheid. Dramatische episoden en ervaringen doen dienst als beelden die, wanneer ze worden bestudeerd, iemand een logische nauwkeurige nabootsing of logisch tafereel geven van de werkelijkheid, en daarom worden ze profetische taferelen genoemd. Een beeld is ook een voorbeeld, dat als leidraad dient bij het begrijpen van de werkelijkheid, en het kan steeds weer worden uitgevoerd of nagekomen totdat de werkelijkheid zich voordoet evenals een schaduw, die zich uitstrekt tot aan het lichaam waardoor de schaduw wordt geworpen.