In overeenstemming met uw beslissingen leven
1. Waarom is het zo uiterst belangrijk overeenkomstig de beslissing zich op te dragen te leven, en welke uitwerking zal dit op andere beslissingen in het leven hebben?
DE BELANGRIJKSTE beslissing die enig mens kan nemen, is het besluit zijn leven aan Jehovah God op te dragen en dat besluit te symboliseren door in water te worden gedoopt, overeenkomstig het voorbeeld dat Jezus heeft gesteld. Is dit allerbelangrijkste besluit eenmaal genomen, dan is het, om in de rechtvaardiging van Jehovah’s naam te kunnen delen en met het oog op de vrede des geestes, de vreugde en de voldoening die het meebrengt voor degene die een dergelijke beslissing neemt, uiterst noodzakelijk overeenkomstig die beslissing te leven. De honderdduizenden opgedragen getuigen van Jehovah in deze tijd over de gehele wereld raden degenen die Jehovah God kennen, het loskoopoffer van Christus Jezus begrijpen en de werking van zijn heilige geest waarderen, sterk aan deze belangrijke beslissing zo spoedig mogelijk te nemen. Door in overeenstemming met dit besluit te leven, zal elke andere, voor het leven noodzakelijke beslissing, ten goede worden geleid en beïnvloed.
2, 3. Voor welke andere beslissingen zijn alle mensen gesteld, en hoe belangrijk is het in overeenstemming hiermee te leven?
2 Een tweede zeer belangrijke beslissing waarvoor alle mensen zich gesteld zien, is het besluit te trouwen of in de ongehuwde staat te blijven. Heeft men besloten te trouwen, dan kan de wijze waarop men overeenkomstig dat besluit leeft, van grote invloed zijn op zijn verhouding tot Jehovah. Heeft men besloten ongehuwd te blijven, dan kan de wijze waarop men overeenkomstig dat besluit leeft, van grote invloed zijn op zijn dienst voor Jehovah. De wijze waarop men overeenkomstig deze beslissingen leeft, is onafscheidelijk verbonden met de wijze waarop men in overeenstemming leeft met zijn besluit Jehovah’s wil te doen.
3 Als u een echtgenoot of echtgenote bent, zijn er in uw huwelijk dan problemen gerezen die van invloed zijn op uw dienst voor Jehovah? Indien u iemand bent die besloten hebt ongehuwd te blijven, staat u dan vast in uw besluit of bemerkt u in uzelf een conflict dat van invloed is op uw aanbidding van Jehovah? Aangezien het, wanneer men overeenkomstig zijn opdracht aan Jehovah leeft, zo belangrijk is zich aan deze beslissing om te trouwen of ongetrouwd te blijven, te houden, zullen wij dit punt in de volgende paragrafen aan een schriftuurlijke beschouwing onderwerpen.
OVEREENKOMSTIG UW BESLUIT OM TE TROUWEN LEVEN
4. (a) Omschrijf het huwelijk. (b) Wat leren wij uit het eerste huwelijk?
4 Bent u getrouwd? Het besluit te trouwen, is eerbaar en behaagt Jehovah. Het huwelijk is echter niet louter een beslissing — het is een leven van samenzijn, het betekent overeenkomstig die beslissing leven. Overeenkomstig dit besluit leven, wil zeggen dat men de verantwoordelijkheden die met het huwelijk gepaard gaan, beseft en zich ervan kwijt. Het gezegde, „huwelijken worden in de hemel gesloten”, vormt geen schriftuurlijke gedachte, maar het is waar dat het huwelijk een regeling is die door onze hemelse Vader Jehovah God is ingesteld. Dit blijkt uit het feit dat Eva met het oog op het huwelijk bij Adam werd gebracht: „Jehovah God [bouwde] de rib die hij uit de mens had genomen tot een vrouw en bracht haar tot de mens.” — Gen. 2:22, NW.
5. (a) Welke formulering voor de huwelijksbelofte tijdens de huwelijksceremonie wordt in bepaalde landen voor de man aanbevolen? (b) Welke plechtige belofte wordt voor de vrouw aanbevolen? (c) Wat leren wij uit deze plechtige beloften, en met welk schriftuurlijke beginsel is dit in overeenstemming?
5 In die landen waar het vertegenwoordigers van het Wachttorengenootschap bij de wet wordt toegestaan huwelijken te voltrekken, beveelt het Genootschap aan dat de man de plechtige belofte bij de huwelijksceremonie aldus formuleert: „Ik neem je tot mijn wettige vrouw en beloof je in overeenstemming met Gods wet, zoals deze in de Heilige Schrift ten aanzien van christelijke echtgenoten is uiteengezet, lief te hebben zolang wij samen volgens Gods huwelijksregeling op aarde zullen leven.” De plechtige belofte die de aanstaande echtgenote doet, luidt: „Ik neem je tot mijn wettige man en beloof je in overeenstemming met Gods wet, zoals deze in de Heilige Schrift ten aanzien van christelijke echtgenotes is uiteengezet, lief te hebben en diepe achting voor je te koesteren zolang wij samen volgens Gods huwelijksregeling op aarde zullen leven.” Het is dus duidelijk dat het huwelijk niet op zelfzuchtige wijze bezien mag worden, in termen van wat er van de andere huwelijkspartner op het gebied van bevrediging, genoegen, geld of zekerheid te krijgen valt, doch veeleer van wat men tot het geluk en het genoegen van de ander kan bijdragen. Met andere woorden, de huwelijksbelofte is te geven, niet te nemen, in overeenstemming met het bijbelse beginsel: „Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen.” — Hand. 20:35.
6, 7. Welke verantwoordelijkheden heeft elke huwelijkspartner, en op welke wijze kan men zich hiervan kwijten?
6 De huwelijksbelofte houdt bepaalde verantwoordelijkheden in waarvan man en vrouw zich in deze pas gevormde huwelijksverbintenis moeten kwijten. De man, het hoofd van de gezinsorganisatie, is bijvoorbeeld voornamelijk degene die moet werken om geld te verdienen ten einde de noodzakelijke dingen met betrekking tot voedsel, kleding en onderdak voor zijn vrouw te verschaffen. Het hoofd van het gezin moet ten volle beseffen dat deze verantwoordelijkheden deel uitmaken van het nakomen van de huwelijksbelofte zijn vrouw lief te hebben. Hetzelfde beginsel is van toepassing op de vrouw. Voordat zij ooit het huwelijk aanging, wist zij dat er bepaalde vrouwelijke verantwoordelijkheden zouden zijn waarvan zij zich zou moeten kwijten. Het is een schriftuurlijke gedachte dat als een man en een vrouw trouwen zij hun vader en moeder verlaten en hun eigen huis krijgen. Toen Jehovah God het huwelijk instelde, zei hij: „Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen” (Gen. 2:24). Met het huis gaan dus ook schoonmaken, koken, wassen, strijken, boodschappen doen, afwassen en vele andere huishoudelijke taken gepaard. Deze verantwoordelijkheden zijn inbegrepen bij het nakomen van haar persoonlijke belofte haar man lief te hebben en diepe achting voor hem te koesteren. — 1 Tim. 5:8.
7 Deze noodzakelijke verantwoordelijkheden zijn man en vrouw opgelegd ten einde bij te dragen tot de vrede, het geluk en de eenheid van de huwelijksband. Het is echter goed op te merken dat men zich afzonderlijk van deze verantwoordelijkheden kan kwijten. De man kan naar zijn werk gaan en geld verdienen om in de noodzakelijke dingen voor zijn vrouw te voorzien terwijl de vrouw thuisblijft om schoon te maken, te koken en zich van haar huishoudelijke verantwoordelijkheden te kwijten. En dit is goed, want hierdoor blijft er tijd over voor de dingen die men in de huwelijksverhouding samen moet doen. — Spr. 31:10-27.
8. (a) Vormen alleen materiële dingen de sleutel tot een gelukkig huwelijk? (b) Wat is er vaak de oorzaak van als er problemen rijzen?
8 Het huwelijksleven houdt echter meer in dan werken en in materieel opzicht de noodzakelijke dingen voor elkaar verschaffen. Er zijn echtparen wie het aan niets ontbreekt; zij hebben ruimschoots voldoende te eten, geld om voor de noodzakelijke levensbehoeften en voor ontspanning uit te geven, een geriefelijk huis om in te wonen en vrienden om mee om te gaan, en toch voelen zij zich ongelukkig, terwijl zij elkaar nauwelijks verdragen, hopend dat iets hun ongelukkige toestand zal veranderen of verwachtend dat het na Armageddon voor elkaar komt. Wat is er tussen deze man en zijn vrouw, die plechtig hebben beloofd elkaar voor hun verdere leven lief te hebben en diepe achting voor elkaar te koesteren, gebeurd? Zij leven en handelen samen niet als „één vlees”! Dat is het simpele feit!
9, 10. (a) Wat betekent het „één vlees” te worden? (b) Op welke wijze kan de man het hoofd zijn en toch „één vlees” met zijn vrouw blijven? Illustreer uw antwoord.
9 De bedoeling van de Schepper met de huwelijksregeling was de man en de vrouw zó harmonisch te laten worden dat zij één in denken en handelen zouden zijn, want hij zei: „Zij zullen tot één vlees zijn” (Gen. 2:24). Aldus „één vlees” te zijn, sluit de man er niet van uit het hoofd van het gezin te zijn, zoals in Efeziërs 5:22, 23 duidelijk is uiteengezet: „Laten vrouwen onderworpen zijn aan hun man als aan de Heer, want de man is het hoofd van zijn vrouw.” Het verhindert de man echter wel definitieve beslissingen te nemen waarbij beide partijen zijn betrokken, zonder de dingen eerst met de ander te bespreken en ze samen te overleggen. Om dit te illustreren, zouden wij de kwestie van hun jaarlijkse vakantie kunnen nemen. Het kan zijn dat hij jaar in jaar uit beslist waarheen zij gaan en wat zij gaan doen, en wellicht lukt het hem zijn vrouw tot de vakantie die hij verkiest te overreden. Ter wille van de onderworpenheid en om de vrede in het gezin te bewaren, sluit de vrouw zich er misschien bij aan en het kan lijken alsof zij zich amuseert. Doet zij dit echter? Zou zij niet kunnen denken: „Ik ga alleen maar om de vrede te bewaren”, of „Ik zal blij zijn als deze vakantie weer achter de rug is”?
10 Als een man met alle geweld zijn zin wil hebben en altijd zijn vrouw overreedt tot wat hij wil, zonder enige rekening te houden met haar gevoelens, wat gebeurt er dan? De onderworpen huwelijkspartner geeft om de vrede in het gezin te bewaren weliswaar misschien toe, doch na verloop van tijd nemen deze ergernissen steeds grotere vormen aan, totdat ze spanning in hun verhouding teweegbrengen omdat de dingen niet onzelfzuchtig, uit liefde, worden gedaan. Hoeveel beter zou het niet zijn wanneer zij de dingen waarin zij samen delen, zouden bespreken. Dan kan de man, tactvol rekening houdend met de gevoelens en wensen van zijn vrouw, de definitieve beslissing nemen waar zij beiden bij gebaat zijn. Wat het voorbeeld betreft van waar zij hun vakantie zullen doorbrengen: misschien heeft elk zijn voorkeur. Een liefdevolle en attente echtgenoot zou kunnen besluiten dit jaar naar de ene plaats met vakantie te gaan en dan het volgende jaar naar de plaats waar de ander graag heen zou willen. Op deze wijze kunnen beiden volkomen tevreden zijn en vreugde in hun tijd van ontspanning vinden. „Eén vlees” zijn, zoals Jehovah God het ten aanzien van echtparen heeft bedoeld, wil dus zeggen dat zij de dingen in volkomen harmonie doen, tot volle tevredenheid van beide partijen.
11. Wat is volgens 1 Korinthiërs 7:8, 9 een van de bedoelingen van het huwelijk, en waarom?
11 Een intieme, persoonlijke aangelegenheid tussen huwelijkspartners, die veel tot hun geluk en voldoening kan bijdragen, is hun seksuele verhouding. Dit is een van de bedoelingen van het huwelijk, want Paulus heeft gezegd: „Tot de ongehuwden en de weduwen nu zeg ik dat het goed voor hen is als zij blijven zoals ik. Maar indien zij geen zelfbeheersing hebben, laten zij dan trouwen, want het is beter te trouwen dan te branden van hartstocht” (1 Kor. 7:8, 9). Het huwelijk dient dus als een waarborg en bescherming tegen het begaan van een overtreding, zoals Paulus met de volgende woorden waarschuwde: „Wegens het algemeen voorkomen van hoererij moet iedere man zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man.” — 1 Kor. 7:2.
12. (a) Wat is het schriftuurlijke beginsel dat de intieme verhouding tussen echtparen beheerst? (b) Wat vormt de enige uitzondering hierop?
12 Paulus zette het beginsel waardoor de intieme verhouding tussen man en vrouw beheerst dient te worden, uiteen toen hij zei: „Laat de man zijn vrouw geven wat haar toekomt, maar laat ook de vrouw hetzelfde doen ten opzichte van haar man. De vrouw oefent geen autoriteit over haar eigen lichaam, maar haar man; evenzo oefent ook de man geen autoriteit over zijn eigen lichaam, maar zijn vrouw” (1 Kor. 7:3, 4). Huwelijkspartners dienen niet zelfzuchtig te doen wat hun persoonlijk goeddunkt of bevredigt, doch zij dienen elkaar te behagen en voldoening te geven. Zij dienen elkaar de huwelijksplicht niet te onthouden tenzij beide partijen in het belang van geestelijke zaken overeenkomen zich een tijd lang te onthouden. Paulus schreef: „Onthoudt het elkaar niet, behalve met onderling goedvinden voor een bestemde tijd om tijd aan gebed te wijden en weer samen te komen, opdat Satan u niet blijve verzoeken vanwege uw gebrek aan zelfbeheersing.” — 1 Kor. 7:5.
13. (a) Wat is vaak de oorzaak dat men zich in het huwelijk ongelukkig voelt? (b) Wat is de huwelijks-„plicht”, en waarom is dit zo belangrijk?
13 Uit berichten blijkt dat het ontbreken van, of een overdaad aan seksuele betrekkingen tussen gehuwde paren verantwoordelijk is voor veel ongelukkige toestanden en heel wat moeilijkheden in het huwelijk. De vraag rijst dus: „Wat komt de huwelijkspartner toe?” Denkt u nog eens aan wat Paulus zei, namelijk dat de man zijn vrouw dient te geven wat haar toekomt en laat ook de vrouw hetzelfde doen ten opzichte van haar man. Wat de huwelijkspartner toekomt, is datgene wat noodzakelijk is om zijn of haar hartstochtelijke verlangens te bevredigen. Dit kan bij verschillende personen erg uiteenlopen. Het resultaat dient echter te zijn dat geen van beiden met een hartstochtelijk verlangen naar iemand anders van het andere geslacht kijkt. Een ieder dient voldaan te zijn binnen de huwelijksverbintenis, want Jezus zei: „Ik zeg u . . . dat een ieder die naar een vrouw blijft kijken ten einde hartstocht voor haar te hebben, in zijn hart reeds overspel met haar heeft gepleegd.” — Matth. 5:28.
14. (a) Welk standpunt dient de christelijke echtgenoot met betrekking tot de huwelijksplicht in te nemen? (b) Onder welke omstandigheden zou een christelijke echtgenoot vooral zelfbeheersing moeten aankweken, en hoe gebeurt dit?
14 Een christelijke echtgenoot dient in deze kwestie niet ruw of veeleisend te zijn. Dit zou stellig verdriet veroorzaken en zou tot echtscheiding kunnen leiden. Denk aan de vreugde die zowel de man als zijn vrouw ondervonden toen zij in het huwelijk traden. Waarom er niet aan te werken dat gevoel te behouden? Waarom zou een godvrezende echtgenoot de gewoonten van sommige wereldse mannen overnemen die onnadenkend over hun vrouw heersen en haar aan wrede en ruwe mishandeling onderwerpen of misschien wel van haar verwachten dat zij zich overgeeft aan seksuele perversiteiten? Een onzelfzuchtige en liefdevolle echtgenoot dient altijd liefderijk voor de gezondheid en het geluk van zijn vrouw te zorgen. Hij dient dus niet te verwachten dat hem meer toekomt dan zij lichamelijk kan opbrengen of dan goed voor haar is. Evenals hartstocht kan worden aangekweekt, kan deze ook worden beheerst en indien een christelijke echtgenoot bemerkt dat hij meer vraagt dan zijn vrouw hem redelijkerwijs kan geven, zou het goed zijn zelfbeheersing aan te kweken. Een manier om dit te doen, is door de geest meer op geestelijke zaken gericht te houden. Als men druk bezig blijft in de bediening, met persoonlijke bijbelstudie, het voorbereiden van en deelnemen aan de vergaderingen, alsmede met andere gemeenteverantwoordelijkheden, zal dit bijdragen tot zelfbeheersing. — Hoogl. hoofdstuk 4.
15. Hoe dient de christelijke vrouw datgene wat haar man toekomt, te bezien?
15 Een onzelfzuchtige en liefdevolle vrouw zal altijd vurig verlangen haar man te geven wat hem toekomt en datgene te doen wat hem gelukkig zal maken en hem nader tot haar zal brengen. Paulus zei dat de man autoriteit over zijn vrouw heeft, dus zelfs al krijgt zij misschien niet die bevrediging die haar man krijgt, of heeft zij er niet in die mate behoefte aan als haar man, dient zij toch in de eerste plaats te denken aan de bevrediging van zijn hartstochtelijke verlangens. Haar genoegen en voldoening zullen komen door haar man voldoening te geven.
16. Wat is de basis voor een succesvolle seksuele verhouding in de huwelijksverbintenis?
16 Het beginsel waardoor dit alles wordt beheerst, is dat elk heeft beloofd te geven, niet te nemen. Bij de intieme verhouding tussen man en vrouw is het zeer belangrijk overeenkomstig dit wederzijdse besluit te leven. Het is een zaak waarover de man en de vrouw beiden vrijuit dienen te spreken, opdat zij het over dit van God ontvangen recht volkomen eens zullen zijn. In dit alles zullen zij Gods wil in hun huwelijk volbrengen en aldus overeenkomstig de bij hun opdracht aan hem genomen beslissing leven.
OVEREENKOMSTIG UW BESLUIT ONGEHUWD TE BLIJVEN, LEVEN
17. Om welke redenen hebben velen besloten ongetrouwd te blijven?
17 Tal van opgedragen christelijke mannen en vrouwen hebben het besluit genomen een tijdlang ongehuwd te blijven. Zij hebben deze beslissing genomen opdat zij meer vrijheid zouden hebben Jehovah te dienen en in staat zouden zijn hem vollediger en zonder afleiding te dienen. Enkelen hebben besloten om door de laatste moeilijke jaren tot na Armageddon heen ongetrouwd te blijven. Anderen hebben het besluit genomen enige jaren lang vrijgezel te blijven ten einde zich te kunnen verheugen in het pionierswerk, de Betheldienst of het werk in zendingsgebied. Sommigen nemen deze beslissing eenvoudig omdat zij beseffen dat zij nog jong zijn en, alvorens de beslissing te overwegen om te trouwen, eerst tot geestelijke en mentale rijpheid willen groeien. — 1 Kor. 7:32-35.
18. Waarom is het belangrijk overeenkomstig uw besluit ongehuwd te blijven, te leven?
18 Hebt u deze beslissing genomen? Als dit zo is, dan is het zeer belangrijk dienovereenkomstig te leven. Uw vreugde en geluk in Jehovah’s dienst als ongehuwd persoon hangen zeer af van het feit of u dat ene doel voor ogen blijft houden en niet innerlijk verscheurd bent. Zoals Paulus heeft gezegd, moet men, om er vreugde in te vinden als men Jehovah in de ongehuwde staat dient, ’vaststaan in zijn hart, geen noodzaak hebbend’. — 1 Kor. 7:37.
19. Op welk wijze kan men overeenkomstig deze beslissing leven? Illustreer dit.
19 Hoe kunt u echter overeenkomstig uw besluit ongehuwd te blijven, leven? Wanneer iemand eenmaal „in zijn hart de beslissing heeft genomen zijn maagdelijkheid te bewaren”, moet hij ervoor waken dat hij geestelijk en lichamelijk in overeenstemming met deze beslissing blijft, opdat hij niet onzeker wordt in zijn hart (1 Kor. 7:37). De belangrijkheid hiervan zou als volgt geïllustreerd kunnen worden: Als u besloten had een dieet te gaan volgen om af te vallen, zou het dan verstandig zijn als u zich bij elke maaltijd omringt met krachtig, dik makend voedsel dat niet op uw menu staat? Zou het niet verstandig zijn alleen het voedsel op tafel te hebben dat voor die maaltijd was aanbevolen, zodat u het genot daarvan niet verliest door naar ander voedsel te kijken dat u op dat moment niet mag hebben? Dit zou ook gelden voor de ongehuwde persoon die besloten heeft ongehuwd te blijven. Indien hij deze beslissing voor een bepaalde duur heeft genomen, zou het verstandig zijn als hij zich er gedurende die tijd van zou weerhouden met iemand van het andere geslacht samen te zijn. Hij zou stellig geen afspraakjes moeten maken, of zich voortdurend dit soort van gezelschap veroorloven, daar dit het verlangen in hem zou wekken dat hij juist tracht te onderdrukken.
20. Hoe belangrijk is iemands conversatie wanneer hij overeenkomstig zijn beslissing wenst te leven?
20 Het is een waar woord dat iemand spreekt over datgene waarin hij belangstelt. Stelt u er belang in ongehuwd te blijven? Discussieer dan in uw gesprekken niet breedvoerig over het andere geslacht, waarbij u opzettelijk over dingen spreekt die tegen uw beslissing indruisen. Aangezien degenen met wie u omgaat vaak het onderwerp van uw gesprekken bepalen, doet u er verstandig aan degenen die hetzelfde verlangen en dezelfde levensopvatting hebben als u — degenen die dezelfde beslissing hebben genomen — uit te kiezen als degenen met wie u vriendschapsbanden onderhoudt.
21. Op welke twee manieren kunnen wij in onze gedachten overeenkomstig onze beslissing leven?
21 Bij een levenswijze overeenkomstig iemands beslissing spelen zijn gedachten een grote rol. Het zou niet verstandig zijn als u uw gedachten zou laten stilstaan bij de rechten die met de huwelijke staat gepaard gaan, indien u de beslissing hebt genomen hiervan in het belang van Jehovah’s dienst enige tijd afstand te doen. Het zou ook belangrijk zijn tevreden te zijn met uw beslissing voor zolang u deze genomen heeft, anders zou u, als u voortdurend over de rechten die met het huwelijk gepaard gaan, zou spreken en eraan zou denken, niet in overeenstemming leven met uw wens ongehuwd te zijn.
22. Hoe kan iemand die ongehuwd is, voorkomen dat hij zich eenzaam voelt?
22 Het leven als een ongehuwde in Jehovah’s dienst dient een gevuld en druk leven te zijn. Houd uw leven gevuld met Jehovah. Wees bereid extra toewijzingen in zijn dienst op u te nemen. Laat geen tijd ongebruikt. Als u alleen thuis bent, vul dan de tijd met gebed, persoonlijke studie en opbouwende meditatie. U bent nooit alleen. Jehovah God en Christus Jezus zijn altijd als uw beste metgezellen bij u. Maak goede vrienden, zodat u, als u tijd voor ontspanning hebt, samen met deze vrienden iets kunt doen. Ook dit zal ertoe bijdragen dat uw leven gevuld blijft en voldoening voor u afwerpt.
23. Geef schriftuurlijke voorbeelden van personen die Jehovah op succesvolle wijze in de ongehuwde staat hebben gediend.
23 Het is aanmoedigend zich degenen voor ogen te houden die hebben verkozen Jehovah in de ongehuwde staat te dienen en hier succesvol in zijn geweest. Voor de broeders die deze beslissing hebben genomen, was de apostel Paulus een voortreffelijk voorbeeld van iemand die in overeenstemming leefde met het besluit ongehuwd te blijven. Voor onze zusters die hiertoe besloten hebben is Jefta’s dochter een op de voorgrond tredend voorbeeld van iemand die overeenkomstig haar beslissing leefde. Zij leefde in een tijd waarin het succes van een vrouw in het leven werd afgemeten naar haar vruchtbaarheid bij het krijgen van kinderen. Toch heeft zij, in overeenstemming met de belofte van haar vader en ter wille van Jehovah’s dienst, getrouw overeenkomstig haar besluit geleefd ongehuwd te blijven. — 1 Kor. 7:8; Richt. 11:36-40.
24. Wat betekent het in overeenstemming met uw bediening te leven?
24 Voor hen die gehuwd zijn en voor degenen die besloten hebben ongehuwd te blijven, is de raad van Paulus passend, waarin hij zegt: „Zijt gij aan een vrouw gebonden? Zoek niet langer vrij te komen. Zijt gij niet aan een vrouw gebonden? Zoek niet langer een vrouw” (1 Kor. 7:27). U die gehuwd bent, leef overeenkomstig uw beslissing lief te hebben en diepe achting te koesteren, en benijd niet degenen die ongehuwd zijn. U die besloten hebt ongehuwd te blijven, denk in uw gedrag, uw gesprekken, uw gedachten en uw omgang aan deze beslissing en benijd niet degenen die gehuwd zijn. Laat veeleer een ieder zich in zijn eigen gave van God verheugen door overeenkomstig zijn beslissing te leven. Door dit te doen, zult u Gods Woord in uw leven toepassen en aldus overeenkomstig de belangrijkste van alle beslissingen leven — uw opdracht Jehovah’s wil te doen. — 1 Kor. 7:7.