Kan de bijbel u met uw kinderen helpen?

„HET is hopeloos!” Zo denken tegenwoordig veel ouders over het probleem van kinderen opvoeden te midden van toenemende misdadigheid. Maar is het werkelijk hopeloos?

Neen; de bijbel kan de nodige hulp geven. Hoe? Allereerst door ouders de geruststelling te geven dat hun rol van goddelijke oorsprong is. De bijbel onthult dat God zelf het eerste mensenpaar de opdracht gaf: „Weest vruchtbaar en wordt tot velen en vult de aarde” (Gen. 1:28). Mensen worden in de bijbel niet voorgesteld als niets anders dan afstammelingen van dieren als gevolg van het een of andere evolutieproces, die daarom net als dieren louter uit instinct voorttelen. De bijbel maakt duidelijk dat God menselijke ouders aansprakelijk stelt voor hun kinderen en daarom kunnen zij op Gods steun rekenen als zij er oprecht naar streven zich van die verantwoordelijkheid te kwijten alsof zij het voor Hem doen. — Deut. 6:6, 7.

Dit kan een groot verschil in de ouder-kindverhouding maken. Waarop stoelt u het respect dat u van uw kinderen krijgt bijvoorbeeld? Alleen op het feit dat u eraan hebt meegewerkt het kind leven te geven? Toegegeven, dit dient een krachtige reden te zijn om aanspraak op respect te maken (Spr. 23:22). Is voortplanting alleen echter voldoende om het respect van uw kind te behouden of te winnen? Er zijn helaas veel dingen waardoor respect dat alleen hierop berust, kan afnemen.

In de eerste plaats denkt een kind veel meer in termen van het heden dan het verleden. Hoewel het duidelijk is dat hij of zij werd geboren, is het net zo duidelijk dat het kind zich die gebeurtenis niet herinnert. Wat voor het kind vaak zwaarder weegt is: Wat doen mijn ouders nu wat voor mij reden is hen lief te hebben en te respecteren?

Bovendien gaan kinderen vroeg of laat beseffen dat kinderen krijgen louter het gevolg kan zijn van het bevredigen van seksuele verlangens — min of meer een „nevenwerking”. Daarom is er een groot aantal onwettige kinderen wier vaders niet de minste belangstelling voor hen tonen. „Ongewenste” zwangerschappen onder vrouwen zijn al net zo gewoon. Abortussen bij de duizenden vormen een welsprekend bewijs van de houding van vrouwen (en ook van mannen) met betrekking tot kinderen krijgen.

Ouders kunnen zich weliswaar zeer bewust zijn van de moeite en pijn die het hun heeft gekost, alsmede de kosten die het meebracht om het kind ter wereld en zover in het leven te brengen, doch zij bemerken wellicht dat zij hun kinderen toch moeten bewijzen dat zij werkelijk anders zijn dan de velen die zich voortplanten maar geen werkelijke liefde voor hun kinderen hebben. Kan de bijbel ouders hierbij helpen? Jazeker. Hoe?

De juiste zienswijze van de bijbel ten aanzien van kinderen, wordt goed samengevat in Psalm 127:3: „Ziet! Zonen zijn een erfdeel van Jehovah; de vrucht van de buik is een beloning.”

Bent u het hier van ganser harte mee eens en voelt u ten zeerste uw verantwoordelijkheid jegens God om voor uw kinderen te zorgen? Toon uw kinderen dan dat u dit doet. Vermijd het hun vertrouwen in uw liefde door onverstandige opmerkingen of gewoonten te schaden. Als u weer zwanger bent, heeft dit dan openlijke uitingen van verslagenheid of ergernis tot gevolg? Zullen de kinderen die de ouders reeds hebben, zich dan niet gaan afvragen of hun ouders er niet net zo over dachten voordat zij geboren werden? Sommige ouders spreken er zelfs in het bijzijn van hun kind over wat zij gedaan zouden hebben als het kind niet ’was gekomen’, hierdoor te kennen gevend dat het hen spijt de vrijheid te hebben verloren bepaalde persoonlijke doelen of genoegens na te jagen. Zij verliezen misschien het vertrouwen van hun kind op de koop toe.

Om kinderen te helpen vertrouwen in de oprechtheid van hun liefde te blijven stellen, moeten ouders tonen dat zij plezier in hen hebben en de kinderen niet het gevoel geven dat de rol van ouder-zijn als een onaangename last wordt beschouwd. Wat is echter het gevolg als ouders, misschien al vanaf dat hun kind nog heel klein is, er altijd door „babysitters” op laten passen? Of als de moeder buitenshuis gaat werken wanneer hiertoe geen werkelijke grote noodzaak bestaat? Geeft zij dan niet de indruk dat zij vindt dat haar betrekking meer voldoening schenkt en prettiger is dan thuis bij haar kind of kinderen te blijven? En wat als de vader het altijd „te druk” schijnt te hebben of „te moe” is als zijn kinderen zijn aandacht proberen te krijgen? Dienen ouders die dit doen verbaasd te zijn als zij bemerken dat hun kinderen een steeds koelere houding gaan aannemen? Indien ouders zelf Gods zegen willen hebben, moeten zij heel veel aandacht aan hun kinderen schenken. — Gen. 18:19.

Veel ouders zijn misschien van mening dat zij in het verleden oprechte liefde voor hun kinderen hebben getoond. Toch bemerken zij dat het respect van hun kinderen afneemt. Ook hier kan de bijbel helpen.

In Efeziërs 6:1-4 geeft de christelijke apostel Paulus de raad: „Kinderen, weest gehoorzaam aan uw ouders in eendracht met de Heer, want dit is rechtvaardig: ’Eer uw vader en uw moeder’, wat het eerste gebod is met een belofte: ’Opdat het u goed moge gaan en gij lange tijd op de aarde moogt blijven.’ En gij, vaders, irriteert uw kinderen niet, maar blijft hen in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah grootbrengen.” Wat zegt dit ons?

Uw kind zal meer reden hebben om u en uw raad te respecteren als het duidelijk ziet dat u „in eendracht met de Heer” bent door een ware dienstknecht van God en een oprechte volgeling van zijn Zoon, een discipel van hem, te zijn. Als u werkelijk „in eendracht met de Heer” bent, zult u ook het meeste voor uw kind kunnen doen.

U bent misschien niet de krachtigste, de rijkste, de ontwikkeldste of de bekwaamste persoon in de wereld, maar als u, door woord en voorbeeld, de kennis, het inzicht en de wijsheid op uw kinderen overdraagt die in de bijbel worden aangetroffen, bestaat er geen mens ter wereld die meer voor uw kind kan doen. U geeft hun dan wat zij nodig hebben om ’lange tijd op de aarde te kunnen blijven’, ja, om eeuwig leven in Gods gunst te kunnen verkrijgen (Ef. 6:3). Bovendien zult u er blijk van geven een ouder te zijn die ver boven de grote meerderheid van de ouders die thans op aarde zijn uitsteekt — want betrekkelijk weinigen zijn bereid er tijd, moeite en aandacht aan te besteden datgene te doen waartoe de apostel aanspoorde: „Blijft hen in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah grootbrengen.” — Ef. 6:4.

Om dit te doen, moet u kennis — nauwkeurige kennis van Gods Woord — hebben. Indien het uw oprechte verlangen is die kennis voor uzelf en tot welzijn van uw kinderen te bezitten, zullen Jehovah’s getuigen u graag kosteloos helpen. U behoeft het hun alleen maar te vragen.