op denwelken het teken is.”

23. Geef enige raadgevingen die in de Christelijke Griekse Geschriften worden gevonden met betrekking tot het grootbrengen van kinderen.

²³ Theocratische ouders zijn bekend met datgene wat in de Christelijke Griekse Geschriften wordt gezegd over het grootbrengen van kinderen. Paulus toont aan dat een verstandige vader ’op een juiste wijze de leiding over zijn eigen huisgezin dient te hebben, en kinderen met alle ernst in onderworpenheid dient te hebben’ (1 Tim. 3:4, NW). Verder schrijft Paulus: „Vaders, irriteert uw kinderen niet” (Ef. 6:4, NW). Dat wil zeggen, plaag een kind niet onbarmhartig of ontmoedig het in geen enkel opzicht. Over dit punt zegt de Bijbel ook: „Vaders, verbittert uw kinderen niet, opdat zij niet moedeloos worden” (Kol. 3:21, NW). Dan staat er nog geschreven: ’Gaat voort uw kinderen groot te brengen in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah’ (Ef. 6:4, NW). Ten einde een kind op de juiste wijze streng te onderrichten, moet de „roede der terechtwijzing” worden gebruikt (Spr. 22:15, AV). Indien ouders onverstandig handelen en nalaten het tot dwaasheid neigende hart of de tot dwaasheid neigende geest van kinderen terecht te wijzen terwijl zij nog jong en handelbaar zijn, dan zullen die kinderen bij de zekere verwezenlijking van Gods voornemens plotseling een terechtwijzing ontvangen. De „roede der terechtwijzing” die wordt gebruikt om de kinderen af te keren van de weg des doods, die in ongehoorzaamheid aan God wordt gevolgd, behoeft geen letterlijke stok te zijn. De roede stelt zinnebeeldig de ouderlijke autoriteit en macht voor, en de „roede der terechtwijzing” toepassen, betekent voor ouders dat zij de macht en autoriteit die hun is toevertrouwd, aanwenden op elke wijze die volgens de Schrift verstandig moge schijnen om het kind terecht te wijzen. De greep waarmede een ouder de roede van zijn macht, autoriteit en verantwoordelijkheid omklemt, dient nooit losser te worden. De jonge geest en het jonge hart dient achting voor deze roede te worden ingeprent. Dit leidt voor hen tot eeuwig leven in de nieuwe wereld.

De invloed der oude wereld op kinderen ongedaan maken

1. Waarom dient aan kinderen niet te worden toegestaan zich overeenkomstig hun eigen neigingen te ontwikkelen?

SOMMIGE moderne opvoeders leren dat kinderen toegestaan dient te worden zich overeenkomstig hun eigen neigingen en remmingen te ontwikkelen. Deze handelwijze is verkeerd en in strijd met de Schrift. Gedurende de jaren dat het kind voor indrukken vatbaar is, heeft het strenge ouderlijke leiding nodig. Ten einde het dwaalbegrip van moderne opvoeders aan de kaak te stellen, zeide Paulus dat toen hij een klein kind was, zijn redeneringen verkeerd en onvolledig waren. Hij schreef: „Toen ik een klein kind was, placht ik te spreken als een klein kind, te denken als een klein kind, te redeneren als een klein kind; doch nu ik een man ben geworden, heb ik de trekken van een klein kind afgeschaft” (1 Kor. 13:11, NW). Om deze reden dus dienen kinderen niet overgelaten te worden aan hun dwaze redeneringen en het uithalen van kattekwaad dat zij doen. Hier is de „roede der terechtwijzing” nodig ten einde de geest van het kind in de juiste richting te leiden.

2. Hoe ontwikkelt zich heerschappij door de jeugd, en wat dient in verband hiermede te worden gedaan?

² De bovengenoemde onjuiste theorie van de moderne opvoeders leidt tot nog meer moeilijkheden in de huisgezinnen. Dat wil zeggen, kinderen willen bazen worden en beginnen heerschappij te oefenen. Het gaat werkelijk zover dat zij hun ouders vertellen wat er moet worden gedaan. Dit betekent ook dat kinderen wordt toegestaan dat zij hun eigen zelfzuchtige zin krijgen, dat zij alles krijgen waarom zij vragen en ten slotte bedorven en onhandelbaar worden. Deze situatie is uiterst gevaarlijk, daar het hart van het kind is geoefend zich op zijn eigen onrijpe, onervaren begrip te verlaten. Als nieuweling wordt hij gemakkelijk het slachtoffer van elke glinsterende valstrik van de grote tegenstander Satan (1 Tim. 3:6, NW). De wijze koning Salomo waarschuwde er voor dat rijpe mensen zich niet door een kind, dat nog slechts een knaap was, moesten laten regeren, toen hij schreef: „Wee u, land welks koning een knaap is en welks vorsten in den morgenstond maaltijd houden” (Pred. 10:16, LV). Paulus toont aan dat een kind, hoewel het een erfgenaam is en een regeerder zal worden, toch terwijl hij minderjarig is, onder mensen staat die met de leiding