niet voor mensen, want gij weet dat gij van Jehovah als rechtmatige beloning de erfenis zult ontvangen. Dient de Meester, Christus, als slaven.” — Kol. 3:23, 24.

Door dit te doen, zult u zich ’voor het aangezicht van de Grote Koningen, God en zijn Zoon, stellen’ en een eeuwige beloning ontvangen. — Spr. 22:29.

Wat is de zienswijze van de bijbel?

Is er een vurige hel?

DE LEERSTELLING van pijniging na de dood wordt zowel door de grote religies van de christenheid als door de hindoes, boeddhisten en mohammedanen onderwezen. Bent u met een van deze religies verbonden?

Volgens de katholieke leer zullen de pijnigingen van de hel „de zondige ziel onmiddellijk na de dood kwellen” (The Catholic Encyclopedia for School and Home). Hebt u dit soms ook geleerd? Wist u dat de boeddhisten in het bestaan van zowel hete als koude hellen geloven? De voorstelling die wordt gegeven van hen die in een van de hete hellen zijn opgesloten, is dat zij in stukken worden gesneden en dan weer tot leven worden gebracht om opnieuw dezelfde straf te ontvangen. Over de mohammedaanse opvatting van degenen die in de hel worden gepijnigd, lezen wij: „Zij zullen ’in hete rukwinden, kokend water en in de schaduw van pikzwarte rook’ leven. Zij ’zullen roosteren op een brandend vuur, te drinken krijgen uit een kokende bron! en zij zullen alleen voedsel van de stinkende doornstruik te eten krijgen, dat noch dik maakt noch baat tegen de honger’. Zij zullen daar tot in eeuwigheid verblijven. Niets koels zullen zij proeven of drinken.” — Encyclopaedia of Religion and Ethics.

Dergelijke opvattingen over de hel zijn gebaseerd op de overtuiging dat iets, een „ziel”, na de dood van het lichaam voortleeft. Men denkt dat al naar gelang van het soort van leven dat iemand heeft geleid, zijn „ziel” naar een plaats van gelukzaligheid of van pijniging gaat.

Er is beweerd dat de straffen van de hel waarmee wordt gedreigd een afschrikwekkend middel vormen tegen misdadigheid. De Cyclopaedia van M’Clintock en Strong (waarin Knapps Christian Theology wordt aangehaald) zegt: „De mensen ervan te weerhouden een misdaad te begaan, lukt bij zowel beschaafde als onbeschaafde volken veel beter als er met positieve straf wordt gedreigd dan wanneer men hen alleen maar met de natuurlijke gevolgen van zonde bekend maakt of deze doet verwachten, hoe verschrikkelijk ze ook mogen zijn.”

Maar heeft de leerstelling van een hel van pijniging mensen ervan weerhouden misdaden te begaan? De geschiedenis toont aan dat de meest onbuigzame verdedigers van de hellevuurleer tot degenen hebben behoord die enkele van de ergste misdaden tegen de mensheid hebben begaan. De verschrikkelijke folteringen en wreedheden van de inquisities en de religieuze kruistochten werden bijvoorbeeld uitgevoerd door mannen die in de leerstelling van het hellevuur geloofden. En het geloof in een hellevuur heeft mensen er in geen enkel opzicht van weerhouden tijdens de twee wereldoorlogen van deze eeuw de grootste gruweldaden te begaan.

Hoe staat het dan met de basis voor het geloof in een hel van pijniging? Niemand kan wetenschappelijk of anderszins bewijzen dat een „ziel” na de dood van het lichaam blijft voortleven. Persoonlijke waarneming bevestigt