tot graffiti, is de opmars van de schuttingtaal zichtbaar. T-shirts, posters, stickers en buttons met obscene opschriften zijn bijna overal te zien. Een dergelijke taal is voor velen „in”. „In het openbaar geuite profane taal is zo algemeen aanvaard”, merkt U.S. News & World Report op, „dat een ommekeer in deze ontwikkeling heel moeilijk, zo niet onmogelijk zou zijn.” Geen wonder dat onze tijd „het tijdperk van de obscene taal” is genoemd!

Wat is de reden?

Het toegenomen gebruik van obscene taal hangt regelrecht samen met de verwording van traditionele instellingen en gedragsnormen. „Het is een teken der tijden”, zegt een religieuze woordvoerder. Het verval van de gezinsstructuur, het verlies van respect voor autoriteit, de nieuwe moraal waarbij alles is toegestaan, het heeft allemaal bijgedragen tot ongeremde, onverholen smerige sekswoorden. Dergelijke taal is een weerspiegeling van de huidige, maar al te vaak immorele levensstijl.

Thomas Cottle, lector in de psychiatrie aan de Harvard University, merkte op: „Mensen vinden hun leven ’nep’, onbevredigend, en ze zijn boos. . . . Achter deze boosheid schuilt agressiviteit.” Men beweert dat schunnige taal een manier is om deze opgekropte woede en agressie te luchten. „Als iemand mij op de snelweg snijdt en ik vloek hem uit”, zegt Chaytor Mason, een klinisch psycholoog, „dan toont dat mij dat ik beter ben dan hij, en herstelt dat iets van mijn ego.”

Wat wij hier zien gebeuren met betrekking tot de wijze waarop mensen elkaar uitschelden, is veelbetekenend. De bijbel identificeert dit als een bewijs dat het einde van dit goddeloze samenstel nabij is. „Maar weet dit”, waarschuwt de bijbel, „dat er in de laatste dagen kritieke tijden zullen aanbreken, die moeilijk zijn door te komen. Want de mensen zullen zichzelf liefhebben, zullen . . . lasteraars . . . kwaadsprekers [zijn], zonder zelfbeheersing.” — 2 Tim. 3:1-5.

Is obscene taal werkelijk schadelijk?

IN SOMMIGE grote steden van de Verenigde Staten hoort men naar schatting op iedere vijf woorden wel één vloek of één schunnig woord. In Italië worden volgens schattingen van de Nationale Bond tegen het Vloeken meer dan een miljard lasteringen tegen God of de kerk geuit. Ja, vloeken is op vele plaatsen een belangrijk tijdverdrijf.

Dat kan alleen maar toegejuicht worden, zegt Reinhold Aman, redacteur van Maledicta, een tijdschrift over vloeken en schelden. Hij is van mening dat verbale agressie goed is omdat het de voorkeur verdient boven fysieke agressie. „Ik word liever een [*@*@] genoemd dan dat ik een kogel of mes in mijn bast krijg”, zegt Aman.

Nog iemand die een goed woordje doet voor grove taal, is Chaytor Mason: „Profaniteit, vloeken of schelden, of hoe u het ook wilt noemen, is een beproefde en doelmatige manier om lucht te geven aan emoties die door frustratie zijn opgekropt.”

Steeds meer mensen vinden profane taal