die zijn manifestatie hebben liefgehad” (2 Tim. 4:7, 8). De apostel koesterde reeds het vertrouwen dat hij de christelijke wedloop getrouw had gelopen en dat hij de „kroon van rechtvaardigheid” zou ontvangen, welke kroon tegen deze tijd aan Paulus en andere door de geest verwekte christenen die getrouw tot in de dood zijn gebleken, is geschonken. Maar of u nu hemelse of aardse verwachtingen koestert, u dient zelfbeheersing aan de dag te leggen en op zulk een wijze aan de wedloop deel te nemen dat u het vertrouwen kunt hebben dat u Jehovah’s goedkeuring heeft en dat u, als u er maar mee voort blijft gaan de godvruchtige en van zelfbeheersing getuigende handelwijze te volgen, eeuwig leven zult verwerven.

19. Waarom zijn er goede redenen aanwezig om „bij uw geloof . . . zelfbeheersing te voegen”?

¹⁹ Wees derhalve vastbesloten zelfbeheersing te tonen. Wees een aanwinst voor Jehovah’s aardse organisatie. Doe dit of u nu een oudere persoon, een jongere volwassene of een kind bent. Natuurlijk zijn er inspanningen, ja soms zelfs krachtige inspanningen, voor nodig om zelfbeheersing te verwerven en te behouden. Maar deze eigenschap is zeer noodzakelijk voor uw christelijke vooruitgang. Het bezitten ervan kan bovendien zelfs uw leven betekenen. Er zijn derhalve inderdaad goede redenen aanwezig om „bij uw geloof deugd [te] voegen, bij uw deugd kennis, bij uw kennis zelfbeheersing”. — 2 Petr. 1:5, 6.

God is goed en barmhartig voor mij geweest

Zoals verteld door G. D. Gangas

IK WERD op 17 februari 1896 in een onbetekenend plaatsje in Klein-Azië, Nieuw-Éfeze (Turks: Koeshadasi) genaamd, geboren. Het lag op een afstand van ongeveer twaalf kilometer van het Éfeze uit de oudheid, waar de apostel Paulus ongeveer negentienhonderd jaar geleden predikte en zijn eerste brief aan de Korinthiërs schreef.

Toen ik ongeveer vijf of zes jaar oud was, stierf mijn vader. Mijn moeder was een vrome, godvruchtige vrouw. Zij had echter geen toegang tot de bijbel en wist derhalve niet hoe zij haar kinderen „in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah” moest grootbrengen (Ef. 6:4). Het was zelfs zo dat bijna 95 percent van de orthodoxe mensen geen bijbel had of er ooit een had gezien. Aangezien ik dus in het geheel geen gids had om mij op de juiste weg voor te gaan, leidde ik een zorgeloos leven waardoor ik God smaad aandeed.

Toch ging ik als kind naar de kerk en zong ik als koorknaap geestelijke liederen. Uit deze liederen en het geestelijke onderricht dat ik op school ontving, vernam ik de leerstelling van de kerk over de tweevoudige bestemming van de mensheid: goede mensen gaan bij de dood regelrecht naar de hemel, slechte mensen naar het hellevuur. Ik kan mij nog een lied herinneren dat Maria werd toegezongen en waarin haar werd gesmeekt ons van de eeuwige pijniging te bevrijden. Die leerstelling werd in