Hoe staat het met uw geestelijke eetlust?
’Ik buig mijn knieën voor den Vader, . . . opdat Hij u geve . . . met kracht gesterkt te worden . . . in den inwendigen mens.’ — Ef. 3:14-16.
1. Wat helpt ons het onderwerp kennis ten volle te begrijpen?
KENNIS is een uiterst belangrijk bijbels onderwerp, en Jehovah heeft zich veel moeite gegeven alles wat wij erover moeten weten in zijn Woord uiteen te zetten. Daar het een geestelijk onderwerp is, zou het voor ons waarschijnlijk heel erg moeilijk zijn geweest te begrijpen wat kennis is en doet wanneer het ons niet in de ons zo vertrouwde bewoordingen van voedsel, eten en drank uitgelegd had kunnen worden. Letterlijk voedsel leent zich in feite zo uitmuntend voor het verklaren van de geheimen van kennis, dat men geneigd zou zijn zich af te vragen of de Schepper ons enkel en alleen voedsel heeft laten eten om ons te helpen de veel grotere waarde van kennis te begrijpen. Er wordt vaak naar kennis als naar „geestelijk voedsel” verwezen.
2. Welke voorzieningen heeft Jehovah ter bevrediging van ’s mensen verlangen naar voedsel getroffen?
2 Jehovah God heeft de mens niet alleen natuurlijke instincten geschonken, maar ook voorzieningen getroffen om deze te bevredigen. Toen Adam in de hof van Eden werd geplaatst, werd hem dan ook over de voedselvoorzieningen verteld die er voor hem waren getroffen. Hoewel het inderdaad waar is dat de mensheid in het algemeen sinds de opstand tegen God in Eden door hongersnoden is geteisterd, waren deze op sommige speciale, in de bijbel opgetekende gevallen na, niet van God afkomstig. Getrouwe dienaren van Jehovah God hebben nooit van honger hoeven omkomen — enkele op zichzelf staande gevallen uitgezonderd waarin het Satan was toegestaan hen op een speciale wijze te beproeven opdat bewezen zou worden dat hij de rechtschapenheid van Gods getuigen niet teniet kon doen en aldus Jehovah’s naam gerechtvaardigd zou worden. Koning David getuigt: „Jong ben ik geweest, ook ben ik oud geworden, maar — een rechtvaardige heb ik niet verlaten gezien, noch zijn nageslacht zoekende brood.” — Gen. 1:29, 30; 2 Kon. 8:1; Ezech. 5:16, 17; Ps. 145:15, 16; 37:25; Matth. 6:25, 26.
3, 4. Hoe bevredigde Jehovah Adams verlangen naar geestelijk voedsel?
3 De middelen waardoor ’s mensen aangeboren honger naar kennis wordt bevredigd, werden insgelijks door de Schepper verschaft. Er waren genoeg onderwerpen waarover Adam vragen kon stellen, terwijl er genoeg gelegenheden waren om zijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Daar hij tuinier zou zijn, was het alleen maar natuurlijk dat zijn eerste cursus er een in de botanie zou zijn. Om het voedsel dat geschikt voor hem zou zijn, te vinden, moest hij planten en bomen leren analyseren en identificeren. Hij werd in de zoölogie onderwezen toen „al het gedierte des velds en al het gevogelte des hemels” naar Adam werd gebracht opdat hij ze alle namen zou kunnen geven. — Gen. 2:15, 19, 20.
4 De hof van Eden moest verder worden uitgebreid totdat hij de gehele aarde zou omvatten. Geografie stond derhalve vervolgens op het programma, tezamen met kennis van de wetten die waren ontworpen om in de toekomst, wanneer de mensheid in aantal toegenomen zou zijn, een menselijke maatschappij te besturen. Bovenal was er het onderwerp van de betrekkingen welke er tussen de mens en zijn God zouden bestaan, een leergang waarin de hemelse Vader zijn aardse zoon zelf zou onderwijzen. De schatkamer van kennis welke Adam ten dienste stond, was zo groot, dat de wetenschap zelfs in onze tijd nog geen gevaar loopt aan het einde van al haar waaroms en waarvoors te komen.
5. Welke overeenkomst is er tussen voedsel en kennis wat de voedingswaarde betreft?
5 Evenals er een verscheidenheid van voedsel is, is er ook een verscheidenheid van kennis, en evenals niet alle voedsel dezelfde voedingswaarde voor het lichaam heeft, heeft niet alle kennis dezelfde voedingswaarde voor de geest. Er is kennis welke de mens in werkelijkheid meer kwaad dan goed doet, zoals dit ook van sommige voedselsoorten gezegd kan worden.
6-8. Wanneer men het van het standpunt van het eeuwige leven uit beschouwt, (a) van welke waarde is kunst dan? (b) en van welke waarde is wetenschap als voedsel voor de geest?
6 Wanneer wij ons tot het terrein der kennis bepalen waarnaar gewoonlijk als cultuur wordt verwezen, kunnen wij dit globaal genomen in kunst, wetenschap en religie verdelen. Daar niet al deze kennis tot het verwerven van het door God beloofde eeuwige leven bijdraagt, is niet al deze kennis van gelijke waarde voor ons.
7 Van dit standpunt uit bezien, is kennis op het gebied van kunst stellig het minst waardevolle waarmee onze hersenen zich kunnen bezighouden. Deze kennis werkt als een opwekkend middel: ze vergt tijd, eist een plaats op en maakt het leven zoet, maar ze schenkt geen leven, en als men zich er teveel aan overgeeft, is ze alleen maar schadelijk.
8 Ware wetenschap is als geestelijk voedsel waardevoller dan kunst, want ze zal altijd tot ontzag voor de grote Schepper leiden en ons geloof versterken, terwijl de pseudo-wetenschap, welke geen onderscheid tussen feiten en theorieën kan maken, een van de middelen is waardoor „de god dezer wereld de zinnen der ongeloovigen verblind heeft”. Wanneer men zich op zulk een kennis verlaat, is dit voor de betreffende persoon alleen maar schadelijk, daar zijn geloof erdoor te gronde gericht zal worden. — 2 Kor. 4:4, Lu; 1 Tim. 6:20.
9. Welk geestelijke voedsel is onontbeerlijk voor eeuwig leven?
9 Op het gebied van religie vinden wij de uiterst belangrijke kennis zonder welke geen eeuwig leven mogelijk is: „Niet alleen van brood zal de mens leven, maar van alle woord, dat uit den mond Gods uitgaat”, zei Jezus, hierbij de bron van levengevende kennis en ware religie tot de bijbel beperkend. Uit dit boek kunnen wij kennis over Jehovah God en Christus Jezus putten, en dat „betekent eeuwig leven”. — Matth. 4:4; Joh. 17:3, NW; Jes. 8:20.
10. Waarom dienen wij geestelijk voedsel tot ons te nemen?
10 Het doel waarvoor men voedsel tot zich neemt, is omdat men een sterk lichaam wil opbouwen en dit wil onderhouden. Het doel waarvoor men het belangrijkste geestelijke voedsel dat er te vinden is, namelijk de kennis over Jehovah God en zijn Zoon Christus Jezus, tot zich neemt, is omdat men een sterk geloof wil opbouwen en dit wil onderhouden of schragen, daar de christen „door geloof” leeft. „Daarom buig ik mijn knieën voor den Vader”, zegt Paulus, „dat Hij . . . u moge verlenen, krachtig naar den inwendigen mens te worden gesterkt door zijn Geest; . . . dat gij geworteld moogt blijven en gegrondvest.” — Rom. 1:17, Lu; Ef. 3:14-17, PC.
GEREGELDHEID MOET GELEERD WORDEN
11. Waarom zijn geregelde en vaak genuttigde maaltijden niet een last?
11 In tegenstelling tot winterslapers, slangen en vele insekten, die het een lange tijd zonder voedsel kunnen stellen, werd de mens geschapen om elke dag druk bezig te zijn en derhalve geregeld en vaak te eten. Vele mensen hebben per dag op zijn minst drie maaltijden nodig om in fysiek opzicht fit te blijven. Wat een maaltijden zijn dat al niet in de loop van iemands gewone levensduur, laat staan gedurende een eeuwig leven! Het klinkt bijna als een last, maar toch is het dit niet. Iemand die gezond is, vindt iedere maaltijd een prettige onderbreking, een ogenblik van ontspanning, van tevredenheid en vaak van vreugdevolle omgang, en zo had de Schepper het ook bedoeld. Anders had Jehovah ons ook wel pillen kunnen geven die wij drie maal daags moesten innemen en die dezelfde uitwerking op ons lichaam zouden hebben. Sommige geleerden spelen graag met de gedachte dat dit de manier is waarop de mens in de toekomst voedsel tot zich zal nemen. Jehovah heeft het echter anders geregeld. Hij wilde ons van alle genoegens en vreugden laten genieten die normale maaltijden welke dagelijks worden genuttigd, met zich meebrengen.
12. Waarom is het nog belangrijker geregeld geestelijke maaltijden te nuttigen?
12 Zijn geregeldheid en herhaling even belangrijk wanneer het geestelijk voedsel betreft? Ze zijn zelfs nog belangrijker. Gods Woord en de ervaring tonen aan dat het niet de bedoeling was dat de mens op een bepaald moment heel veel geestelijk voedsel tot zich zou nemen en het er dan weer weken of maanden zonder zou stellen. Evenals gebrek aan voedsel het lichaam verzwakt, verzwakt gebrek aan geestelijk voedsel het geloof of de „innerlijke mens”. Hoewel een zwak lichaam echter niet van invloed is op de wijze waarop God iemand die hem dient, beoordeelt, kan een zwak geloof ertoe leiden dat men door compromissen aan te gaan of het geloof geheel vaarwel te zeggen, zijn rechtschapenheid jegens God verliest, waardoor men het recht dat men in Gods ogen op eeuwig leven genoot, verspeelt; geestelijke ondervoeding is derhalve veel gevaarlijker dan letterlijke ondervoeding. Daarom verklaart Jehovah hen gelukkig die zijn Woord „bij dag en bij nacht” bestuderen. Een last? In het geheel niet. Er bestaat geen twijfel over dat het in Jehovah’s bedoeling lag de geestelijke maaltijden, die de mens nodig heeft om in leven te blijven, evenzeer tot een tijd van ontspanning, tevredenheid en prettige omgang voor hem te maken als de normale maaltijden. Iedereen die een normale geestelijke eetlust heeft, zal het dan ook beslist zo bezien. — Hebr. 10:25; Ps. 1:2; Joz. 1:8; Deut. 6:7; Spr. 6:20-22.
13. Waaraan kan men een rijpe christen onder andere herkennen?
13 Zoals wij bijna alle dingen in het leven moeten leren, hebben wij natuurlijk ook moeten leren onze normale maaltijden geregeld te nuttigen. Kinderen hebben het meestal te druk om met etenstijd aan de maaltijden te denken, maar goede ouders voeden hen op totdat zij zich de gewoonte eigen hebben gemaakt elke dag op gezette tijden aan tafel te gaan. Wij hebben heus niet altijd honger wanneer het etenstijd is, maar daar denken wij niet over na; uit gewoonte verschijnen wij automatisch aan tafel, en wanneer wij daar eenmaal zijn, bemerken wij vaak dat de eetlust toeneemt naarmate wij meer eten. Deze zelfde gewoonte moet ook met betrekking tot geestelijke maaltijden worden aangekweekt. Of wij op het moment werkelijk honger hebben, doet niet ter zake. Een rijpe christen heeft de gewoonte ontwikkeld zijn schreden wanneer het tijd voor een geestelijke maaltijd is, automatisch naar de Koninkrijkszaal of zijn persoonlijke studeervertrek te richten. Wanneer u als christen nog te jong bent om die gewoonte ten volle ontwikkeld te hebben, dient iemand u aan de tijden waarop er gegeten wordt, te herinneren. Als u het te druk hebt om voldoende over de noodzakelijkheid om geregelde eetgewoonten aan te kweken, na te denken, kunt u God dankbaar zijn wanneer er iemand is die voldoende belangstelling voor u heeft om u te onderwijzen, zodat u krachtig genoeg wordt de wereld door de onverdiende goedgunstigheid van Jehovah te overwinnen en te overleven.
VERHONGERING
14, 15. Hoe tracht Satan Gods dienstknechten van honger te doen omkomen?
14 Een van Satans doeltreffendste manieren om personen onder Jehovah’s invloed en de versterkende gevolgen van Zijn geest vandaan te halen, is hen indien mogelijk van het geestelijke voedsel af te snijden. Sommigen lokt hij door het materialisme, seksuele verlangens, trots, mensenvrees of door op andere manieren op hun zelfzucht een beroep te doen, van het geestelijke voedsel weg. Zij verlaten Jehovah’s rijk voorziene tafel uit eigen beweging en moeten er zelf de verantwoordelijkheid voor dragen dat zij voor een welvoorziene tafel de hongerdood sterven. Hun kracht móet wel verdwijnen en hun geloof móet wel schipbreuk lijden. — Jes. 25:6; 65:13, 14; Matth. 24:45-51; 1 Tim. 1:19.
15 Andere dienaren van God onthoudt Satan gedwongen het geestelijke voedsel opdat hij hen, door hen in gevangenissen en werkkampen te stoppen, de hongerdood kan laten sterven en zij, nadat zij geestelijk te gronde zijn gericht, aan druk en verleidingen blootgesteld kunnen worden welke ten doel hebben hun loyaliteit jegens Jehovah God te verbreken.
16, 17. Welke invloed heeft geestelijke uithongering op iemand, en wat dienen wij hieruit te leren?
16 Een van Jehovah’s getuigen die jarenlang geheel alleen in Hitlers Duitsland opgesloten is geweest, schrijft wat er gebeurt wanneer een dienstknecht van God in geestelijk opzicht wordt uitgehongerd: „In zulk een toestand zijn de hersenen het enige orgaan dat nog werkt, en wat wierp het een nut voor mij af dat ik de Wachttorens de voorgaande jaren goed had bestudeerd en door de bestudering van de artikelen over Esther en Mordechaï, onbevreesdheid, Daniël in de leeuwenkuil, de drie mannen in de vurige oven, enz., goed op de tijd van vervolging was voorbereid. Ik heb in die tijd hele lezingen uitgewerkt, waarvan ik de meeste vele jaren na mijn vrijlating in werkelijkheid heb mogen uitspreken. Wanneer men van het geestelijke voedsel is afgesneden en niet in de gelegenheid is met anderen van gedachten te wisselen, verdwijnen bepaalde beelden en ideeën echter. Na enige tijd verdwijnen schriftuurplaatsen en belangrijke waarheden, die men alleen maar door voortdurend gebruik in zijn geest levend kan houden, geheel uit de gedachten. Wanneer de geest dit punt heeft bereikt, wordt het reservoir van kennis steeds minder. Iemand die slechts een kleine voorraad bezit, heeft deze, wanneer hij in een dergelijke situatie geraakt, veel vlugger opgebruikt, zoals de ervaring ook heeft aangetoond. Hoevelen die zich in die toestand bevonden, hebben niet al het mogelijke gedaan om weer vrij te komen? Zij waren niet bereid een tweede maal de gevangenis in te gaan, wat zij alleen maar door een compromis aan te gaan, konden bewerkstelligen.”
17 Dit alles leert ons duidelijk dat geestelijk voedsel, evenals normaal voedsel, geregeld en vaak genuttigd moet worden wil men de geestesgesteldheid welke geloof wordt genoemd — zonder welke men onmogelijk Jehovah’s welbehagen kan winnen — behouden. Een christen heeft zijn eigen soort van voedsel; hij is „gevoed met de woorden des geloofs”. — Hebr. 11:6; 1 Tim. 4:6, NW.
VERLIES VAN EETLUST
18. Wat zijn sommige oorzaken voor een gebrek aan eetlust, en hoe dienen wij hierop te reageren?
18 Ondanks ’s mensen normale behoefte aan voedsel, kan een zieke toestand van het lichaam zich dusdanig ontwikkelen dat men er niet meer naar verlangt. Men heeft geen eetlust meer. Wanneer wij in aanmerking nemen wat voedsel voor ons betekent, is het duidelijk dat een gebrek aan eetlust een bedreiging vormt voor een goede gezondheid en het ons leven, wanneer hier niet onmiddellijk iets aan wordt gedaan, rechtstreeks in gevaar brengt. Er kunnen verschillende oorzaken voor een verlies van eetlust zijn: Vergiftiging van het lichaamsgestel, zenuwspanning, gebrek aan omgang met andere mensen en een tekort aan lichaamsbeweging of frisse lucht. Wat de oorzaak ook mag zijn, er moet iets aan gedaan worden. De betreffende persoon moet zelf handelend optreden; als hij hiertoe niet in staat is, zal iemand anders het moeten doen. In dit stadium geen verandering in de toestand te brengen, zou fataal kunnen zijn.
19. Wat zijn sommige oorzaken van een gebrek aan geestelijke eetlust, en wat kan er aan gedaan worden?
19 Hoe staat het met uw geestelijke eetlust? Bent u in geestelijk opzicht gezond en geniet u ervan wanneer u eet, waardoor u ook het hart van de grote Voorziener van geestelijk voedsel verblijdt? Stimuleert uw goede voorbeeld de geestelijke eetlust van alle anderen en draagt het bij tot een sfeer van tevredenheid en welzijn? Of heeft u iets vergiftigs gegeten? Indien dit het geval is, probeer dan eens welk een reinigende uitwerking het heeft wanneer u grote hoeveelheden van Gods Woord door uw geest laat stromen. Of zijn uw zenuwen verschrikkelijk gespannen omdat u zich op overmatige wijze met de zorgen van dit leven bezighoudt? Waarom zou u het de grote Leraar, Christus Jezus, niet toestaan uw geest in orde te brengen? Wanneer de spanning voorbij is, zult u honger hebben. Of mist u gezelschap, zodat u uw eetlust hebt verloren omdat u niet met anderen omgaat? Waarom eet u niet geregeld met de anderen van het gezin van christelijke broeders en zusters in de Koninkrijkszaal? Uw eetlust zal er door worden opgewekt. Of mist u lichaamsbeweging en frisse lucht? Heeft u de velddienst gedurende de afgelopen maanden verwaarloosd? Wat de oorzaak voor uw gebrek aan geestelijke eetlust ook mag zijn, er is een geneesmiddel voor. Eén ding kunt u zich echter niet veroorloven, en dat is de toestand te laten zoals hij is. U moet de zaak beslist in eigen handen nemen. Doet u dit niet, dan ziet de toekomst er rampspoedig voor u uit. Het is een zaak van leven en dood. — Matth. 6:26-34.
20. Waarom zijn vijf vergaderingen per week niet teveel?
20 Sommige broeders en zusters denken dat zij rijp zijn, maar zij schijnen niet zulk een geestelijke eetlust te kunnen ontwikkelen of zich zodanig in bedwang te kunnen houden dat zij alle regelmatig gehouden vergaderingen bezoeken. Zij zijn kieskeurig wat het bezoeken van vergaderingen betreft. Zou het misschien kunnen zijn dat wij teveel vergaderingen hebben? Is het niet voldoende wanneer wij slechts enkele van deze vergaderingen regelmatig bezoeken? Vergeet niet dat u op zijn minst acht uur per dag aan de valse propaganda van Satans wereld, die erop gericht is alle beetjes voeding voor het geestelijke leven uit uw hersenen weg te spoelen, bent blootgesteld. Hoe zouden de vijf uren die per week op de vergaderingen worden doorgebracht dan teveel kunnen zijn voor het opbouwen en schragen van de geestesgesteldheid die geloof wordt genoemd? Er zijn graden van geloof. Sommige mensen hebben een groot, sommigen een klein geloof. Dezelfde persoon kan op verschillende tijden een groter en een kleiner geloof hebben, maar alles hangt in de eerste plaats van het geestelijke voedsel af dat men heeft genuttigd, en ook van de geloofsdaden die door die persoon worden verricht. Geloof wordt met een schild vergeleken „waarmede gij al de brandende pijlen van den boze zult kunnen doven”. In deze projectielen-eeuw kan geen enkele christen het zich veroorloven zijn schild ook maar een ogenblik te laten zakken door enkele vergaderingen over te slaan en sommige overeenkomstig zijn eigen keus, wel bij te wonen. Daarom moeten wij alle voor ware christenen georganiseerde vergaderingen geregeld bezoeken en ook persoonlijk studeren. Dit dienen wij zowel voor onze bescherming als voor ons onderricht te doen, aangezien wij dan ook anderen kunnen onderwijzen en zij eveneens een sterk geloof zullen verkrijgen. — Ef. 6:16.
21. Waarom dient het onvermogen om een levendige belangstelling voor de onderwerpen die wij persoonlijk of op de vergaderingen bestuderen, aan de dag te leggen, ons ongerust te maken?
21 Houd in gedachten dat men aan tafel kan komen terwijl men toch, door gebrek aan eetlust, niet eet. U kunt ook naar de vergaderingen komen of persoonlijk studeren zonder werkelijk kennis tot u te nemen. Sommigen doen dat. O ja, zij komen op de vergaderingen, maar hun geest neemt niet actief kennis tot zich om zich ermee te voeden. Zij zijn geestelijk afwezig. Ook studeren zij niet van tevoren om het te bespreken onderwerp te doorvorsen, waardoor zij aan de bespreking kunnen deelnemen. Op deze wijze wordt er niemand opgebouwd. Als zoiets met uw letterlijke eetlust zou gebeuren, zou u zich ongerust maken. Waarom? Doet het pijn? Neen, men kan niet zeggen dat het pijn doet. U heeft gewoon helemaal geen honger of drang om te eten. Dat is alles — in het begin tenminste. Waarom zou u zich er dan ongerust over maken? Het is toch voordelig wat het inkopen van voedsel betreft? O neen, zo vat u het niet op. Uw verstand zegt u dat dit op den duur rampspoedige gevolgen zal hebben. Door gezond na te denken, dwingt u zich er derhalve toe iets te eten of er anders iets aan te doen, of u gaat naar een dokter; u laat de toestand in elk geval niet ongewijzigd. Dient u niet op een zelfde wijze over uw geestelijke gezondheid te denken?
HET GENEESMIDDEL
22. Wat dient er gedaan te worden om een gebrek aan geestelijke eetlust te overwinnen?
22 Het komt wel eens voor dat mensen hun eetlust verliezen als zij in een warm klimaat komen. Zoals elke dokter hun zal aanraden, kunnen zij in zo’n geval niets anders doen dan zich dwingen te eten, of zij er nu zin in hebben of niet. Dwing uw organisme het voedsel te verwerken, het in zich op te nemen en er de normale kracht uit te putten. Zolang de behandeling voortduurt, is er wilskracht voor nodig, maar naderhand kunnen dergelijke personen zich ontspannen, daar zij zich dan in een goede eetlust verheugen, zonder zich in dit opzicht te hoeven dwingen. In vele gevallen is er voor het terugkrijgen van uw geestelijke eetlust het volgende nodig: Een beetje wilskracht en een beetje discipline, ten einde uw geest ertoe te dwingen de kennis tot zich te nemen, ze te verwerken en er gebruik van te maken, want nadat u dit een poosje hebt gedaan, kunt u zich ontspannen en van een uitstekende eetlust genieten. Er is dan geen sprake meer van dat u zichzelf tot eten moet dwingen.
23. Waarom trekken sommigen niet volledig profijt van de Wachttoren-studie?
23 Dat sommigen op de Wachttoren-studiën van weinig eetlust blijk geven, komt wellicht omdat zij geen gevoel voor details hebben ontwikkeld. Zij verwachten min of meer dat elke Wachttoren een grote nieuwe waarheid onder hun aandacht zal brengen, zoals dit in het begin was, toen zij pas in de waarheid kwamen. Het was toen gemakkelijk zich met Gods Woord te voeden. Elke gedachte, ja, bijna elke schriftuurplaats, was toen nieuw, terwijl zij nu geneigd zijn te denken dat hun steeds maar weer hetzelfde wordt voorgeschoteld. Jezus heeft ons gezegd waarom hij ons niet voortdurend van nieuwe dingen en ideeën zou voorzien, en wel omdat wij dit niet zo snel zouden kunnen verwerken. Daarom is het goed dat niet elke Wachttoren nieuw licht uit Jehovah’s tempel bevat. Wij zouden dit nooit zo snel kunnen verwerken; toch bevat elke Wachttoren genoeg voedsel om ons goed gevoed en in geestelijk opzicht in leven te houden. Het hangt er alleen helemaal van af hoe u het bekijkt. Als u zichzelf erin oefent om details op te merken, zult u er verbaasd over zijn wat u in elke Wachttoren kunt vinden. Weet u de antwoorden op zulke vragen als: Waarom zeggen wij dat de Nieuwe-Wereldmaatschappij in 1919 werd gegrondvest? Wanneer werd de fundamentsteen van de nieuwe wereld eigenlijk precies gelegd? Wie heeft het oude verbond weggenomen en het aan de paal genageld? Naar zulke punten moet u onder andere zoeken, en als u weet hoe u er naar moet speuren, zult u ze in elk Wachttoren-artikel vinden. Wij moeten ons voortdurend een strenge discipline opleggen totdat wij een eetlust voor zulke details hebben opgewekt. Als u maar naar de waaroms en waarvoors kunt blijven vragen, kunt u uw geestelijke eetlust handhaven.
24. Waarom behoeven wij er niet wanhopig onder te worden wanneer wij aan een gebrek aan geestelijke eetlust lijden, en welke voorzieningen heeft Jehovah getroffen om zijn dienstknechten onoverwinlijk te maken?
24 Vat derhalve moed als u denkt dat u uw geestelijke eetlust hebt verloren. De kwaal is nooit zo erg dat ze niet genezen kan worden — als u tenminste de wens hiertoe bezit. In deze periode van ’s mensen geschiedenis, waarin Jehovah — door zijn Woord als nooit tevoren te verklaren — in zulk een rijk voorziene geestelijke tafel heeft voorzien, is het thans de beste tijd om te leren hoe u uw eetlust kunt ontwikkelen. Thans laat hij zijn „getrouwe en beleidvolle slaaf” alle huisknechten van Gods huisgezin en hun metgezellen van goede wil bedienen „om hun ter rechter tijd hun voedsel te geven”. Kijk niet slechts passief toe op uw persoonlijke onvermogen het speciale, uiterst belangrijke voedsel voor de tijd van het einde tot u te nemen en in onoverwinlijke kracht om te zetten, maar dóe er iets aan! Leg uzelf in het belang van uw leven discipline op. — Jes. 25:6; 55:1-3; 65:13, 14; Joh. 6:35; Openb. 7:16; Matth. 24:45, NW.
25. Hoe dient vermeerderde energie gebruikt te worden?
25 De reden waarom men een sterk lichaam wil opbouwen, is, omdat met het wil laten werken en de energie ervan wil gebruiken. De reden waarom een christen in de „innerlijke mens” sterk wil worden, is, omdat hij in de dienst van zijn God werkzaam wil zijn. „Indien [geloof] niet met werken gepaard gaat, is het, op zichzelf genomen, dood” (Jak. 2:17). Zie er op toe dat u een gezonde geestelijke eetlust bezit en die bevredigt.