bij bewustzijn gepijnigd worden? Dit zou duidelijk nooit kunnen, want „God is liefde”. — 1 Joh. 4:8.

Maar als alle mensen sterven, hoe worden dan corrupte, gehate personen gestraft? De schrijver van het bijbelboek Hebreeën vergelijkt hun lot met dat van een onproduktief veld dat overgroeid is met doornen en distels: „Het loopt uit op verbranding” (Hebr. 6:8). Door verbranding komt er aan zo’n veld als onproduktief gebied, bedekt met doornen en distels, een eind. Zo zal ook de straf van degenen die willens en wetens tegen Gods wegen ingaan, bestaan in eeuwige vernietiging. Zij zullen voor altijd dood blijven.

Maar wat zal er gebeuren met degenen die trachten te doen wat juist is? De schrijver van de brief aan de Hebreeën vervolgt: ’In uw geval, geliefden, zijn wij overtuigd van betere dingen en dingen die met redding gepaard gaan. . . . God is niet onrechtvaardig, zodat hij uw werk en de liefde die gij voor zijn naam hebt getoond, zou vergeten.’ — Hebr. 6:9, 10.

Het is derhalve duidelijk dat er een hoop is weggelegd voor mensen die zich niet tot onverbeterlijke, verstokte kwaaddoeners hebben gemaakt. Hun dood kan eenvoudigweg niet het einde van alles zijn. Anders zou hun situatie in geen enkel opzicht verschillen van degenen die zonder medegevoel de rechten en het welzijn van hun medemensen met voeten zijn blijven treden. Dit doet derhalve de vraag rijzen welke hoop er voor de miljarden thans gestorvenen bestaat.

Een fantastische hoop

ZAL de dood voor altijd voortduren en slachtoffers blijven eisen? Of bestaat er enige hoop dat de dood teniet gedaan zal worden en dat zij die in de greep ervan verkeren, bevrijd zullen worden?

Aangezien Jehovah God aan het eerste mensenpaar, Adam en Eva, leven gaf, is het ook logisch dat hij het leven kan teruggeven aan degenen die nu in de dood slapen. Dit was ook hetgeen de patriarch Job uit de oudheid geloofde. Wegens het ernstige lijden dat hij verduurde, richtte hij zich tot God met de woorden: „O, dat gij mij in Sjeool [het graf] zoudt verbergen, . . . dat gij mij een tijdslimiet zoudt stellen en aan mij zoudt denken! . . . Gij zult roepen, en ikzelf zal u antwoorden. Naar het werk van uw handen zult gij een vurig verlangen hebben.” — Job 14:13-15.

Basis voor hoop

Krachtens het feit dat God Adam en Eva met een voortplantingsvermogen begiftigde, vormen mensen ’het werk van Gods handen’. Als nakomelingen van de zondaar Adam zijn wij weliswaar onvolmaakt en onderworpen aan de dood, nochtans wil God niet dat de gehele menselijke familie tot het levenloze stof waaruit hij de eerste mens Adam schiep, terugkeert. Hij smacht of verlangt naar de dag die hij heeft vastgesteld om miljarden dode mensen tot het leven terug te brengen.

Opdat wij vertrouwen zouden hebben in zijn vermogen de doden op te wekken, heeft Jehovah God op bepaalde momenten mensen hiertoe de macht verleend, terwijl hij tevens mensen ertoe inspireerde een betrouwbaar verslag over vroegere