door geestelijke hongersnood geteisterde wereld gered. Uit dankbaarheid hiervoor ’brengen zij Gode voortdurend een lofoffer, namelijk de vrucht der lippen, die zijn naam belijden’ (Hebr. 13:15). Zijn voorziening om de zachtmoedigen der aarde geestelijk te voeden, vormt een verdere reden om hem dank te zeggen.

Hoewel er door de wereld weinig wordt geboden waarvoor iemand haar zou willen danken, wordt er door Jehovah God veel gegeven waarvoor men wel dankbaar kan zijn. Wees niet ondankbaar door zijn gaven zonder erkentelijkheid te aanvaarden. Toon er waardering voor door God dagelijks te danken.

Het zoeken van vrede

„Hij zoeke den vrede en jage dien na, want de ogen des Heren zijn op de rechtvaardigen, en zijn oren tot hun smeking”. — 1 Petr. 3:11, 12.

1. Hoe zou men het leven graag hebben, en hoe wordt dit verlangen in Salomo’s spreuken onder woorden gebracht?

WAT is het leven zonder vrede? Wie verlangt te leven, zelfs eeuwig te leven, zonder vrede te genieten? Het zullen er maar weinigen zijn. Wanneer men een leven moet leiden dat van rust of vrijheid van hinderlijke stoornissen is verstoken, zou men het wel willen ontvluchten. Dit werd duidelijk in de spreuken van de vaak gehuwde koning Salomo onder woorden gebracht. „Het getwist van een vrouw is als een lekkend dak dat iemand wegjaagt”. „Beter te wonen op een hoek van het dak, dan met een twistzieke vrouw in een gemeenschappelijke woning” (Spr. 19:13, NW; 21:9). Ook al leeft men in een groot en ruim huis, dan zou men er toch de voorkeur aan geven zich in het afgelegenste hoekje terug te trekken om de irriterende rustverstoorder te ontvluchten.

2. Welke vraag wordt er gesteld over de man die wenst te leven, en hoe komt het dat wij het geluk hebben op deze urgente vraag het geïnspireerde en ware antwoord te hebben?

² Wie zou er in deze tijd — nu er op deze uitgestrekte aarde geen afgelegen hoekje meer is waar men zijn toevlucht kan nemen om de moeilijkheden, gevaren en slechte gevolgen van deze atoom- en ruimtevaarteeuw te ontvluchten — geen vredig leven wensen, opdat hij goede dagen kan zien? Dit is een oude vraag, ongetwijfeld even oud als dat er moeilijkheden en ongerechtigheid op onze aarde bestaan. De man die deze urgente vraag opwierp, was gelukkig te prijzen, want hij deed dit niet in een hopeloze en hulpeloze geestesgesteldheid, maar met het vermogen er het ware antwoord op te geven. Zijn antwoord was van dien aard dat het met muzikale begeleiding