De „laatste dagen” — Wat ze voor u betekenen
ONGETWIJFELD hebt u de uitdrukking „laatste dagen” wel eens gehoord. Velen zijn ermee op de hoogte omdat ze in Gods Woord de bijbel wordt gebruikt. Aangezien de uitdrukking echter een onheilspellende klank heeft en een ondergang aankondigt, is het vaak een onwelkom onderwerp. Sommige personen drijven er zelfs de spot mee dat er iets dergelijks zou kunnen bestaan en sluiten hun geest als het bijbelse onderwerp van de „laatste dagen” ter sprake komt. Toch is het een feit dat vele dingen aan hun eind komen en derhalve hun laatste dagen beleven.
Mensen komen bijvoorbeeld in de laatste dagen van hun leven, of van een of ander aspect van hun leven. Als u een grote bibliotheek zou bezoeken en de catalogus ervan zou inzien, zou u boeken vinden over onderwerpen als: „De laatste dagen van Karel II”, „De laatste dagen van Marie Antoinette”, „De laatste dagen van generaal Grant”, „De laatste dagen van Abraham Lincoln”, „De laatste dagen van Hitler”, enzovoort. Stellig twijfelt niemand eraan of er zijn mensen die de „laatste dagen” van hun menselijk bestaan beleven!
Ook andere dingen beleven hun laatste dagen. Zo zult u in bepaalde bibliotheken ook boeken vinden met titels als: „De laatste dagen van Sebastopol”, „De laatste dagen van Pompeji” en „De laatste dagen van Herculaneum”. Verschrikkelijke strijd maakt bij tijden een eind aan de normale functies van een stad, zoals in de Tweede Wereldoorlog met de stad Sebastopol aan de Zwarte Zee gebeurde. Of een vulkaanuitbarsting kan een stad en haar bevolking totaal begraven, zoals de uitbarsting van de Vesuvius in 79 G.T. met de steden Pompeji en Herculaneum heeft gedaan.
Echter niet alleen mensen en steden, maar ook hele volken en rijken hebben de laatste dagen van hun bestaan beleefd. Slechts enkele generaties geleden zwierven er machtige Indiaanse volken over de vlakten van de westelijke Verenigde Staten en leidden een eenvoudig nomadisch leven. Nu zijn zij echter verdwenen, uitgeroeid door de naar het westen trekkende blanken. In zijn onlangs verschenen boek, The Last Days of the Sioux Nation (De laatste dagen der Sioux), beschrijft R. M. Utley de laatste botsingen die dit eens zo machtige Indiaanse volk aan zijn eind brachten.
Het is niet ongewoon dat oude regeringen of regeringsstelsels hun laatste dagen beleven en mettertijd door nieuwe worden vervangen. Dit wordt opgemerkt in het boek De laatste dagen van de Franse monarchie. „In augustus 1788”, schrijft de auteur, „eindigden de laatste dagen van het oude [Franse] regime en begon er een nieuwe orde.” Een meer recent boek, The Last Days of the British Raj, bespreekt de laatste dagen van de Britse regering in India. En een wijd en zijd gepubliceerd boekwerk dat verleden jaar werd uitgegeven, The Last 100 Days, beschrijft de laatste dagen van nazi-Duitsland.
ONDERHEVIG AAN MISVATTING
De uitdrukking „laatste dagen” is kennelijk een algemeen en actueel onderwerp. Te spotten omdat er in de bijbel melding van de „laatste dagen” wordt gemaakt, is dus stellig niet gerechtvaardigd. Aangezien de uitdrukking evenwel verschillende betekenissen kan hebben, kunnen niet of verkeerd ingelichte personen gemakkelijk verkeerde conclusies trekken en er misvattingen op na houden.
Iemand zou bijvoorbeeld op grond van de titel van het boek The Last Days of Richard Nixon kunnen onderstellen dat de man dood is. Doch dit is niet waar, want in dit geval heeft de uitdrukking „laatste dagen” geen betrekking op de laatste levensdagen van de man, zoals in het algemeen het geval is, doch op een episode of fase uit zijn leven. De steden Sebastopol en Pompeji zouden als andere voorbeelden genomen kunnen worden. Hoewel ze beide hun „laatste dagen” beleefden, waren de gevolgen heel verschillend. Pompeji en allen zonder uitzondering die in de stad bleven, werden weggevaagd, en Pompeji is na bijna 1900 jaar nog altijd een ruïne. Sebastopol daarentegen werd, hoewel het een grote vernietiging onderging, weer opgebouwd en is thans een bloeiende stad met ver over de 100.000 inwoners.
Mensen die niet met de feiten op de hoogte zijn, kunnen de betekenis van de uitdrukking „laatste dagen” dus gemakkelijk verkeerd opvatten. Dit is ook waar met betrekking tot het gebruik van de uitdrukking in de bijbel. Velen hebben een volkomen verkeerd idee van wat de bijbel bedoelt als hij over de „laatste dagen” spreekt. Het is echter heel belangrijk dat wij de waarheid over het onderwerp weten. Wat zijn de „laatste dagen”? De „laatste dagen” waarvan? Kan men eraan ontkomen? Moet men ze met afgrijzen bezien? Wat betekenen ze voor u?
WAT ZIJN DE „LAATSTE DAGEN”?
In Twee Timótheüs hoofdstuk drie, vers één, verklaart de bijbel: „Weet dit, dat er in de laatste dagen kritieke tijden zullen aanbreken, die moeilijk zijn door te komen.” Ook in Twee Petrus hoofdstuk drie, de verzen drie en vier, zegt de bijbel: „Want dit weet gij in de eerste plaats, dat er in de laatste dagen spotters zullen komen met hun spotternij, die overeenkomstig hun eigen begeerten te werk gaan en zeggen: ’Waar is nu de beloofde tegenwoordigheid van hem? Ach wat, van de dag af dat onze voorvaders zijn ontslapen, blijven alle dingen precies zo als sedert het begin der schepping.’”
De „laatste dagen” waarover hier in de bijbel wordt gesproken, zijn kennelijk een belangrijke periode in de geschiedenis, die door ongewone benauwdheid gekenmerkt zou worden, ja, „kritieke tijden die moeilijk zijn door te komen”. Toch toont de bijbel aan dat, ondanks de bewijzen dat de „laatste dagen” ophanden zouden zijn, de mensen het niet zouden geloven. In plaats daarvan zouden zij spotten: ’Waar is nu de beloofde tegenwoordigheid van God? Het zal niet in onze tijd komen. Alle dingen blijven zo doorgaan net als altijd.’
Ook Jezus Christus sprak onmiskenbaar over de „laatste dagen”. Toen hij op aarde was, kwamen zijn discipelen tot hem terwijl er verder niemand bij was en vroegen: „Zeg ons, wanneer zal dat geschieden, en wat is het teken van uw komst en van de voleinding der wereld?” (Matth. 24:3, Nieuwe Vertaling van het Nederlandsch Bijbelgenootschap) Of, zoals een moderne vertaling de laatste vraag weergeeft: „Wat zal het teken zijn van uw tegenwoordigheid en van het besluit van het samenstel van dingen?” (Nieuwe-Wereldvertaling van de Christelijke Griekse Geschriften) Door zijn antwoord toonde Jezus aan dat zijn tweede „tegenwoordigheid” en „het besluit van het samenstel van dingen”, of „voleinding der wereld”, een tijdsbestek zou omvatten. Dit tijdsbestek komt overeen met wat de bijbel eveneens de „laatste dagen” noemt.
LAATSTE DAGEN WAARVAN?
Aangezien de „laatste dagen” en „de voleinding der wereld” in de bijbel aldus met elkaar in verband staan, geloven velen dat met de „laatste dagen” het einde van de letterlijke hemel en aarde wordt bedoeld. Op de een of andere manier, zo denken zij, zal een reusachtig vuur de aarde en de hemellichamen in brand steken, en deze zullen allemaal tot verlaten sintels verbranden. Er wordt beweerd dat de bijbel deze zienswijze ondersteunt daar hij in verband met de „laatste dagen” zegt: „De hemelen en de aarde van nu [zijn] voor het vuur opgespaard en ze worden bewaard voor de dag van het oordeel en van de vernietiging der goddeloze mensen” (2 Petr. 3:3-7). Geen wonder dat mensen met een dergelijk geloof de „laatste dagen” als een angstige voorbode en een onwelkom onderwerp beschouwen!
Welnu, betekenen de „laatste dagen” dan soms de laatste dagen van de planeet de aarde? Duidt de „voleinding der wereld” op het einde van de letterlijke hemel en aarde? Het is stellig onredelijk dat deze prachtige planeet, waarvan God, nadat hij haar voor menselijke bewoning had toebereid, had verklaard dat ze „zeer goed” was, volkomen vernietigd en tot een sintel verbrand zou worden wegens de weerspannigheid van enige goddeloze mensen (Gen. 1:31). Dit is niet alleen onredelijk, het is ook onschriftuurlijk.
Merk op wat Gods Woord over de aangelegenheid zegt: „Want alzo zegt de HERE, Die de hemelen geschapen heeft, die God, Die de aarde geformeerd, en Die ze gemaakt heeft; Hij heeft ze bevestigd, Hij heeft ze niet geschapen, dat zij ledig zijn zou, maar heeft ze geformeerd opdat men daarin wonen zou” (Jes. 45:18, SV). God schiep de aarde niet opdat ze ledig zou zijn, voor niets, maar opdat rechtvaardige bewoners erop zouden wonen en ervan zouden genieten.
Dat dit voornemen van God ten uitvoer zal worden gebracht, wordt in de bijbel duidelijk aangetoond waar staat: „De rechtvaardigen zullen de aarde erfelijk bezitten, en in eeuwigheid daarop wonen” (Ps. 37:29, SV). Ja, eeuwige bewoning van de aarde door rechtvaardige mensen zal mogelijk zijn, want de bijbel zegt verder: God „heeft de aarde op haar grondslagen gevestigd, zodat zij nimmermeer wankelt”. De „laatste dagen” betekenen derhalve niet het einde van de planeet de aarde. Deze aarde, alsook de schitterende sterrenhemel, zullen, precies zoals de bijbel belooft, voor altoos blijven. — Ps. 104:5; Pred. 1:4.
„De hemelen en de aarde” uit Twee Petrus hoofdstuk drie, die „voor het vuur opgespaard” zijn wanneer de „laatste dagen” hun climax bereiken, zijn dus kennelijk niet de stoffelijke hemel en aarde (2 Petr. 3:7). Dit wordt in de voorgaande verzen van dat hoofdstuk aangetoond, die verklaren dat de vernietiging van een wereld in de oudheid geschiedde „toen ze door water werd overstroomd”. Het was stellig niet de letterlijke aarde die in de vloedwateren van Noachs tijd verging, en dus zal het besluit van het tegenwoordige samenstel van dingen evenmin de vernietiging van de letterlijke aarde inhouden. In plaats daarvan zal Gods oordeelsdag bij het besluit van de „laatste dagen” het wegvagen van goddeloze mensen, de „vernietiging der goddeloze mensen”, tot gevolg hebben.
Dit helpt ons te begrijpen waarop de uitdrukking „laatste dagen” betrekking heeft — waarvan het de laatste dagen zijn. Het zijn niet de laatste dagen van de stoffelijke wereld, doch van het huidige goddeloze samenstel van dingen, dat wordt gevormd door alle organisaties van mensen die weigeren zich aan Gods leiding te onderwerpen. Ja, alle aardse regeringen der mensheid die tegen Gods koninkrijk zijn gekant, zullen vernietigd worden, want de bijbel verklaart: „De God des hemels [zal] een koninkrijk oprichten, dat in eeuwigheid niet zal te gronde gaan . . . het zal al die koninkrijken verbrijzelen en daaraan een einde maken, maar zelf zal het bestaan in eeuwigheid.” — Dan. 2:44.
SLA ACHT OP DE WAARSCHUWING!
Doch wanneer zal dit gebeuren? Leven wij thans in de „laatste dagen” van dit wereldse samenstel van dingen? Ja, inderdaad! Alle zichtbare bewijzen als vervulling van bijbelse profetieën wijzen op de juistheid van die conclusie. Evenals steden, volken en zelfs rijken in het verleden hun laatste dagen hebben beleefd, hebben wij thans de tijd bereikt waarop ALLE volken, natiën en koninkrijken zich tegelijk in hun laatste dagen bevinden! Zeker, dit lijkt misschien ongelofelijk, doch het is een feit! De bewijzen zijn afdoend.
In de laatste jaren hebben christelijke getuigen van Jehovah de waarschuwing laten horen dat de tijd ten einde loopt en dat deze „laatste dagen” spoedig zullen eindigen met een vernietiging die te vergelijken is met de wereldomvattende vloed van Noachs tijd. Bedenk dat, hoewel velen spotten, de bijbel heeft voorzegd dat er „in de laatste dagen spotters zullen komen met hun spotternij”. Het is kenmerkend voor de mensen dat zij levenreddende waarschuwingen in de wind slaan.
Toen bijvoorbeeld de Vesuvius in 79 G.T. waarschuwingen uitzond, sloeg de meerderheid der mensen in de stad Pompeji er geen acht op. Hoewel enkelen de stad bij de eerste uitbarsting van de berg verlieten, verklaart één historicus: „Vele Pompejanen — voornamelijk de rijken — weigerden hun kostbare huizen en bezittingen in de steek te laten en zochten beschutting, in de hoop dat de verschrikking voorbij zou gaan. Dit besluit kostte hun het leven.” Zij beseften dat er iets niet in orde was en toch vluchtten zij niet. Hoe dwaas! In plaats van net zo’n fout te maken, dienen wij in deze tijd de waarschuwing van het naderende einde ter harte te nemen. Welke stappen dienen er echter genomen te worden?
STAPPEN DIE THANS DRINGEND ZIJN
De „laatste dagen” kunnen klaarblijkelijk niet vermeden worden, want ze zijn thans gekomen, vergezeld van alle rampen, ellende en morele decadentie, waardoor ze, zoals was voorzegd, zouden worden gekenmerkt. Gods „dag van het oordeel en van de vernietiging der goddeloze mensen” nadert snel! (2 Petr. 3:7) Doch dient hij met afgrijzen en schrik te worden bezien? Dienen wij de „laatste dagen” als een onwelkom onderwerp te beschouwen en te weigeren in aanmerking te nemen wat ze voor ons betekenen? Volstrekt niet!
U gelieve op te merken dat Gods oordeel alleen „goddeloze mensen” nadelig zal treffen. Alleen zij die weigeren zich aan Gods wetten te onderwerpen, zullen vernietiging ondergaan. Daarentegen zijn die „laatste dagen” voor hen die rechtvaardigheid liefhebben en ernaar verlangen dat Gods koninkrijk de goddeloosheid van de aarde zal verwijderen, in werkelijkheid een tijd om zich in te verheugen. Ware christenen kunnen zich verheugen omdat Gods koninkrijk nabij is en bevrijding van dit goddeloze samenstel van dingen voor de deur staat (Luk. 21:28-32). Maar wil men tot degenen behoren die met overleving gezegend worden als dit gehele samenstel in de vernietiging ten onder gaat, dan zijn positieve stappen noodzakelijk.
In de allereerste plaats moet u, evenals Noach en zijn gezin, bewijzen dat u met God wandelt en zijn wegen liefhebt. In dat tijdperk van vóór de vloed scheidde God de mensen hetzij voor overleving, hetzij voor vernietiging, en dat doet hij thans ook. Jezus Christus is tot rechter aangesteld, en de bijbel verklaart dat hij de mensen van elkander scheidt als „schapen” aan zijn rechterhand van gunst, of als „bokken” aan zijn linkerhand van afkeuring (Matth. 25:31-46). Wat zult u blijken te zijn, een „schaap” of een „bok”?
U bepaalt dit zelf, door de wijze waarop u op Gods boodschap die door zijn predikers wordt gebracht, reageert. Met schapen te vergelijken personen zullen naar de instructies die God in zijn Woord geeft, luisteren en ze ter harte nemen, terwijl zij hun leven overeenkomstig Gods rechtvaardige beginselen vormen. Deze handelwijze zal niet alleen hunzelf tot voordeel strekken, doch eveneens andere leden van hun gezin. Want precies zoals het het behoud van hun minderjarige kinderen betekende als de ouders de waarschuwing voor de vernietiging van Pompeji ter harte namen, zo zal ook op het einde van dit samenstel van dingen uw houding er rechtstreeks van invloed op zijn of uw kinderen de dienst van God ter hand zullen nemen, en zijn gunst en zegen zullen ontvangen of niet.
Nu de „laatste dagen” snel ten einde lopen, is het dus dringend noodzakelijk positieve stappen te doen. Het is een tijd waarin u zich kunt verheugen. Want dit behoeven niet de laatste dagen van uw leven te zijn, doch slechts van een speciale fase van uw leven. Ja, u kunt het grootse vooruitzicht hebben om met uw gezin door het einde van dit samenstel van dingen heen in leven te blijven, en verder voor eeuwig in Gods nieuwe ordening te leven.