nu zouden zij naar 23 verschillende landen gaan. Enkele daarvan zijn Chili, de Solomoneilanden, India, Papoea Nieuw-Guinea, West-Samoa, Japan, Opper-Volta, Suriname, Ivoorkust, Oostenrijk, Bolivia, Sri Lanka, de Dominicaanse Republiek, Sénégal, Columbia, Martinique en Nigeria.

Na de pauze verzorgden de afgestudeerden een internationaal muziekprogramma en voerden een bijbels drama over Jakob en Esau op. Het programma van deze dag heeft inderdaad de zendelingen, en alle aanwezigen, aangemoedigd om Jehovah met vreugde standvastig te dienen.

De zienswijze van de bijbel

Ouders — de eerste onderwijzers van het kind

KINDEREN maken onmiddellijk na hun geboorte een aanvang met leren. De eerste les die de baby krijgt, hoort over liefde te gaan. De baby leert lief te hebben doordat men hem liefheeft, doordat hij de inwerking ondergaat van voorbeelden van liefde, doordat hij eerst liefde ontvangt. Dit is in overeenstemming met het beginsel uit 1 Johannes 4:19: „Wij hebben lief omdat hij [God] ons eerst heeft liefgehad.” Als de baby geen liefde ontvangt, wordt hij onzeker. Als zijn geluidjes om aandacht te krijgen worden genegeerd, kan hij ziek worden. Indien hij een tijdlang emotioneel te kort wordt gedaan, kan hij de rest van zijn leven in emotionele groei achterblijven. Een dergelijk kind zou op latere leeftijd te kampen kunnen hebben met een psychologisch onvermogen om diepe relaties en bindingen met anderen aan te gaan.

Die vroege lessen beperken zich niet tot de gevoelens. Het intellectueel potentieel van een kind is in zijn eerste drie levensjaren veel groter dan de meeste mensen zich realiseren. Eén taal leren, is voor volwassenen moeilijk, maar de baby die opgroeit in een gezin waar twee talen worden gesproken, leert ze alle twee tegelijkertijd. Hoe meer er voor het jonge kind in zijn omgeving te leren valt, des te sneller leert hij; als een spons zuigt hij de informatie op.

Dit betekent dat ouders al direct na de geboorte met onderwijzen moeten beginnen. De eerste drie jaren zijn bijzonder belangrijk. Ouders slaan de plank mis wanneer zij denken dat de kleuterschool de tijd is dat het kind met leren kan beginnen. Dat zou wel eens te laat kunnen zijn. Burton White, een psycholoog die leiding geeft aan projecten waarbij men al vóór de schoolleeftijd met de kinderen bezig is, zegt dat hij „ervan overtuigd is dat de ervaringen die een kind tijdens de eerste drie levensjaren opdoet, rechtstreeks van invloed zijn op wat hij van zijn latere leven weet te maken. Indien een kind zich gedurende deze jaren slecht ontwikkelt, zal hij, wanneer hij eenmaal naar school gaat, dat verloren terrein waarschijnlijk niet terugwinnen”. White zegt dat ouders die het succesvolst zijn bij het grootbrengen van kinderen „over het algemeen op vastberaden en doeltreffende wijze gehoorzaamheid eisen, terwijl zij tevens grote genegenheid voor hun kinderen tonen en weten te reageren wanneer hun kinderen toenadering zoeken en daarmee te kennen willen geven dat zij hulp of troost nodig hebben of hun ouders alleen maar in hun enthousiasme willen laten delen”.

Een van de zeer zwakke punten bij de jongelui die van school komen, en in enkele gevallen zelfs nog na het voortgezet onderwijs, is het lezen. „Met lezen mag niet gewacht worden tot de schooltijd”,